Het Gooi betaalt niet voor Amsterdam, watersysteemheffing niet hetzelfde als Omslag
Het (vanaf 1 januari 2009 toegestane) heffen van de zuiveringsheffing op basis van drinkwatergebruik in plaats van een gelijk tarief per ‘vervuilingseenheid’ is vooralsnog uitgesteld. AGV is hier wel voorstander van en onderzoekt wel de mogelijkheden. Op dit moment is het echter nog niet haalbaar. Naast de twee bovengenoemde heffingen is er ook nog een verontreinigingsheffing, die betaald moet worden voor directe lozingen.
De watersysteemheffing is dus niet hetzelfde als de oude ‘Omslag’ van de waterschappen.
Wim Zwanenburg, fractievoorzitter van het CDA in het Algemeen Bestuur van het waterschap Amstel, Gooi en Vecht: "Je kunt niet langer zeggen dat er voor de bewoners van Huizen en Laren geen 'tegenprestatie' tegenover staat, want het gaat om de verdeling van de lasten van het totale integrale waterbeheer van oppervlaktewateren (veiligheid, milieu, ecologie) e.d.. Leuk of niet, helaas zullen die lasten ook de komende jaren nog verder stijgen door de (verplichte) uitvoering van de Europese Kaderrichtlijn Water, een opdracht die aan de waterschappen is opgelegd, en zo bij de burgers, ingezetenen, eigenaren terecht komt. Het is niet anders. 'Van schoon water genieten we allemaal'. Vroeger werd in waterschappen gesproken over de trits 'belang, betaling, zeggenschap': sinds lange tijd en zeker sinds de invoering van de Watersysteemheffing liggen de relaties niet meer rechtstreeks".
De kosten van het totale watersysteembeheer worden door het waterschap Amstel, Gooi en Vecht als volgt toegedeeld (1):
a. 60% aan de ingezetenen;
b. 3,641% aan overig ongebouwd (landeigenaren, agrariërs);
c. 0,008% aan natuurterreinen;
d. 36,351% aan gebouwd.
De 36,351% van 'gebouwd' wordt opgebracht door huiseigenaren en bedrijven opgebracht.
De 60% is gebaseerd op een maximum dat is vastgesteld door de wetgever (en niet door de waterschappen zelf dus) en dat impliceert in ieder geval dat er door het waterschap geen inkomenspolitiek wordt bedreven. Op deze basis kan je ook voor de Watersysteemheffing niet zeggen dat Het Gooi betaalt voor Amsterdam.
Een en ander wordt periodiek door het AB van het waterschap vastgelegd in een Kostentoedelings-verordening (die door de Provinciale Staten van Noord-Holland en die van Utrecht moet worden goedgekeurd).
Wim Zwanenburg: "Er zijn zelfs CDA-ers in den lande die het waterschap Amstel, Gooi en Vecht verwijten dat ze juist de ingezetenen teveel laten betalen, en dat we daar als CDA-ers niet mee zouden moeten instemmen".
"Inkomenspolitiek en lastenverdeling liggen in elkaars verlengde, maar zijn niet strikt hetzelfde. De enige ‘inkomenspolitiek’ die het waterschap voert is het ruimhartige kwijtscheldingsbeleid van de waterschapslasten voor de minima en bijstandsgerechtigden".
"Veel agrariërs hebben, overigens op andere gronden, ook moeite met de Kostentoedeling, en het ligt voor in 'Den Haag', o.a. bij de Staatssecretaris".
"Sommige mensen zoude willen dat de ingezetenen alles betalen, en eigenaren van gebouwd en ongebouwd niets of bijna niets. Dat mogen ze bepleiten bij de wetgever, maar de steun van de CDA Waterschapsfractie Amstel, Gooi en Vecht krijgen zij daar niet voor. Ook in ons verkiezingsprogramma bepleiten we iets anders".
Persbericht AGV: Geen tariefverschil meer in Waterschapsbelasting voor huiseigenaren
Belastingregels van het waterschap
Overzicht verordeningen
Lees hier het rapport van de Ad-hoc Commissie Waterschapsbelasting van het overleg van gemeentelijke voorzitters van de CDA-afdelingen in de Gooi- en Vechtstreek
(1) De kosten voor de taak watersysteembeheer worden, net als voorheen bij de omslagen, over de belastingcategorieën verdeeld volgens percentages die worden vastgesteld in de Kostentoedelingsverordening. Dit is vastgelegd in artikel 120 van de Waterschapswet. Voor de kostentoedeling wordt de methode-Delfland verplicht gesteld. AGV hanteert deze methode al sinds 2005. Volgens deze methode wordt eerst het kostenaandeel van de ingezetenen vastgesteld. Dit kostenaandeel is afhankelijk van de inwoner-dichtheid van het verzorgingsgebied van het waterschap: bij minder dan 500 mensen per km² valt het in de range 20-30%, van 500 tot 1000 per km² is dat 30-40% en boven de 1000 per km² is het 40-50%. Daarnaast kan het AB dit met 10% verhogen, dus tot maximaal 60%. Vervolgens worden de kosten over de overige categorieën verdeeld op grond van hun waarde in het economisch verkeer.