Arjan Tolkamp

Gooi niet het kind met het badwater weg! Of het nu gaat over klimaat, handel, immigratie, biodiversiteit of landbouw, Europese samenwerking brengt ons veel meer, ook op het platteland, dan het kost. Bv 70% van onze agrarische export vindt in Europa plaats. Daarom wil graag werken aan een krachtig, waardengedreven, zelfvoorzienend en veilig Europa.

Mijn eerste politieke herinnering is de val van het kabinet Lubbers II, het debat tussen Voorhoeve en Lubbers volgen terwijl ik ziek op de bank lag. Daar is mijn politiek interesse ontstaan. De drive om mij zelf verkiesbaar te stellen komt voort uit de invoering van het fosfaatrechtenstelsel. Om de derogatie (mest) te redden werden er fosfaatrechten ingevoerd (windhandel zou Olivier B Bommel zeggen). Boeren die alles volgens de regels hadden gedaan werden afgestraft, terwijl anderen later het deksel op de neus kregen als PAS melder (stikstof).

Over mij
Het gevoel van onrecht en onmacht en het besef dat je tijdens politieke besluitvorming aan tafel moet zitten waren de reden voor mijn keuze. 
Mijn bedrijf is niet een standaard boerenbedrijf en door oplossingen te zoeken in de natuur probeer ik een inkomen te verdienen, de inkomsten uit advisering van derden is soms ook echt noodzakelijk omdat de overheid vaker als 'last' werkt dan dat ze positief een veranderende omgeving faciliteert. 

Ik geniet van het plezier dat mijn zoontje nu heeft in het voeren van de kalveren, het trekker rijden en het spotten van wild en vogels. En ik wil mij inzetten om de stip op de horizon te zien, een toekomst voor jonge boeren. Maar ook een vitaal platteland, want ook mijn dochter wil graag wonen op het platteland. Daarvoor is realistisch Europees plattelandsbeleid noodzakelijk.

Op doelen sturen is vele malen effectiever dan middelsturing.