Elanor Boekholt-O’Sullivan

Luitenant-generaal Elanor Boekholt-O’Sullivan is sinds 1 juli 2022 plaatsvervangend directeur van het Directoraat-Generaal Beleid (DGB) van Defensie. In deze functie is ze nauw betrokken bij het in de steigers zetten van de toekomstige militaire organisatie. Daarnaast fungeert zij als directe adviseur van de bewindspersonen op de door hen behartigde onderwerpen. Boekholt-O’Sullivans leiderschapskwaliteiten komen haar in deze rol goed van pas. Ze heeft oog voor haar omgeving en overtuigingskracht. Ze is zo in staat tot samenbindend leiderschap. 

Boekholt begon haar loopbaan in 1994 bij het Ministerie van Defensie. Na haar KMA-opleiding tot officier heeft ze in verschillende (operationele) functies haar leiderschapskwaliteiten ontwikkeld. Onder haar leiding is de relevantie van het leiderschapscentrum voor de slagkracht van de luchtmacht hersteld. Om tot een gezonde, integere cultuur te komen, werd de inrichting en structuur van het squadron drastisch gewijzigd. Tijdens haar uitzending naar Afghanistan (2008) was zij projectleider wederopbouw civiele luchtvaart en gaf daarbij leiding aan een internationaal team.

In de periode 2020-2022 was zij als Plaatsvervangend Commandant Luchtstrijdkrachten verantwoordelijk voor onder meer de integrale interne bedrijfsvoering bij de Luchtmacht, waar gewerkt wordt aan de zogenoemde ‘5e Generatie Luchtmacht’. Boekholt-O’Sullivan werd voorgedragen voor deze functie vanwege het kunnen ‘aansturen van de vernieuwing en verandervermogen’.

In 2023 is Elanor Boekholt-O’Sullivan uitgeroepen tot Topvrouw van het Jaar 2023 omdat ze een leider is die maar eens in een generatie voorbij komt, en dan ook nog eentje die zich kwetsbaar op durft te stellen – níet omdat ze vrouw is in een mannenwereld. Haar missie is om meer vrouwen interesseren voor een loopbaan bij Defensie. 

Ingeborg ter Laak

Ingeborg ter Laak is in juni 2024 gekozen als Europarlementariër voor EPP, de Europese partij waar het CDA deel van uitmaakt. Voordat Ingeborg naar Brussel ging was zij actief als fractievoorzitter en wethouder in Zoetermeer.

Ter Laak werd geboren in Gouda waar haar vader voor Rijkswaterstaat werkte als ingenieur. Als 18-jarige verhuisde zij naar Nijmegen om bestuurskunde en politicologie te studeren. "Studies voor een rechtvaardige en eerlijke samenleving. Studeren vond ik leuk, maar ook het zelf kunnen kiezen." Ze staat op van tafel en zoekt een plakboek dat ze maakte op de basisschool. "Kijk, hier schrijf ik in een opstel: 'Als ik later groot ben wil ik de baas worden van de VN'. Het zat er toen al in: Je bent niet alleen op de wereld. Wat kan je betekenen, zodat iedereen mee kan doen. Ik liep tijdens mijn studie een jaar stage in Tanzania. Dat doet je beseffen: Als ik daar was geboren had mijn leven er heel anders uitgezien".

Ze leerde haar man in Nijmegen kennen. Hij is aalmoezenier in het leger en ook Ter Laak kwam bij Defensie terecht. "Daar was ik als vrouw de uitzondering en binnen het mannenbolwerk van destijds werd dat niet altijd gewaardeerd. Daar heb ik wat van gezegd. Nou, ik kreeg meteen een baan als projectleider 'Genderforce'. Dat was heel gaaf. De VN had net resolutie 1325 aangenomen over vrouwen en gewapende conflicten. Ik mocht dat vormgeven voor Defensie. Bijvoorbeeld om uit te leggen hoe seks bij conflicten als wapen wordt gebruikt en hoe je je daar als samenleving tegen kunt weren. Ik heb er de VN Veiligheidsraad over mogen toespreken in New York.”