Onderneemster Josine Heijnen (29 jaar) is raadslid voor het CDA in Leiden. Opgroeiend in een gezin met maatschappelijk en politiek betrokken ouders was het voor haar vanzelfsprekend zich ook voor de publieke zaak in te zetten. Dat begon voor Josine al heel vroeg: 'Van redactie bij de schoolkrant tot het meehelpen met het opruimen van zwerfvuil. Ook nu, als ondernemer, vind ik: maatschappelijke verantwoordelijkheid reikt verder dan het uiteinde van je eigen bureau.'
Ruim twee jaar geleden meldde zij zich aan bij de lokale CDA afdeling. 'Ook om te kijken of het CDA iets voor me was. Ik dacht, ik ga wel flyers uitdelen bij de volgende verkiezingen. Toen werd ik uitgenodigd om een biertje te drinken met een bestuurslid en CDJA’er. Dat was eigenlijk heel gezellig. Aan het einde van de avond werd gevraagd of ik in het campagneteam wilde. Een jaar later zat ik in de gemeenteraad.' Zo snel kan het dus gaan.
“Maatschappelijke verantwoordelijkheid reikt verder dan het uiteinde van je eigen bureau.”
Van de veelgenoemde kloof tussen burgers en politieke partijen heeft zij in dat opzicht weinig gemerkt. ‘Je rolt er eigenlijk zo in. De lijnen zijn binnen de partij heel kort, en er is voor iedereen iets te doen.'
Zelf probeert ze als raadslid ook actief het contact met de samenleving te zoeken. Als ondernemer merkt Josine dat ze door andere ondernemers als een soort aanspreekpunt wordt gezien. ‘Ik word vaak gebeld, of ontvang een appje, als ze ergens tegenaan lopen. Bijvoorbeeld als er een winkelstraat precies in december op de schop gaat terwijl dat voor winkeliers de maand is met de meeste omzet. Dan wordt vaak gezegd: ‘pech, dat is ondernemersrisico.’ Dat woord wordt naar mijn zin te vaak gebruikt. We moeten ook het perspectief van het MKB blijven bekijken. Daar doe ik het voor. We geven in het stadhuis per slot van rekening het geld uit dat bedrijven verdienen.'
“Waarom jongeren de politiek in moeten? Waarom niet? De gemeenteraad daagt uit!”
Graag ziet zij een betere afspiegeling van de samenleving in de lokale politiek. 'In Nederland werkt zo’n 90% van van de raadsleden bij de overheid. Het geluid van ondernemers wordt te weinig gehoord.’
Op de vraag waarom jongeren de politiek in zouden moeten gaan antwoordt ze beslist: ‘waarom niet? De gemeenteraad daagt uit. Er is geen tijd om eerste een tijdje aan de hand genomen te worden, zoals bij een nieuwe baan. Je moet er direct vol in en daardoor leer je snel.’ Josine merkt eigenlijk vooral voordelen van haar jonge leeftijd in de raad, ten opzichte van de oudere generaties. ‘Bij jongeren zijn mensen toch sneller geneigd te zeggen: loop maar een dagje met de handhaving mee, leuk!’
