Onderstaande opinie is afkomstig uit het Nederlands Dagblad
Wanneer volgende week het kabinet-Schoof op het bordes verschijnt, wordt daarmee het adagium ‘Nederland op één’ werkelijkheid. Een van de meest opvallende voorgenomen besluiten is de forse bezuiniging op Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking. Het geld dat we eerst buiten Nederland uitgaven, gaan we nu besteden in Nederland. Dat klinkt aanlokkelijk maar is buitengewoon onverstandig en kortzichtig.
De toekomst van een land als Nederland met een open economie wordt al eeuwen voor een groot deel in het buitenland bepaald. En dat zal in de toekomst alleen nog maar toenemen. De andere visie van de nieuwe coalitie zien we vooral weerspiegeld in het wijzigen van de term ontwikkelingssamenwerking in ontwikkelingshulp.
Op de lange termijn gaat dit ons wreken. Ontwikkelingshulp richt zich vooral op noodhulp bij rampen, waarbij we vaak de schrijnende symptomen aanpakken maar niet de grondoorzaken. Bij hongersnood sturen we voedsel, bij ontwikkelingssamenwerking delen we naast hulp ook kennis en verstrekken we bijvoorbeeld veredelde zaden. Die zaden zijn beter opgewassen tegen klimaatverandering waardoor we proberen honger in de toekomst te voorkomen.
Daarbovenop dreigen vele diplomatieke posten te worden gesloten, deels doordat er fors gesneden gaat worden in het ambtenarenapparaat maar ook omdat veel diplomatieke posten soms voor meer dan dertig procent van hun budget afhankelijk zijn van geld uit ontwikkelingssamenwerking.
Miljoenen vluchtelingen
De nieuwe coalitie keert zich dus meer naar binnen, met het idee dat al het onheil in deze wereld wel aan ons land voorbijgaat. De bevolkingsgroei op alleen al het Afrikaanse continent neemt explosief toe. Van 1,4 miljard inwoners nu tot 2,5 miljard in 2050 en 3,9 miljard in 2100. Wanneer de economische groei achterblijft, zal dat voor een enorme werkloosheid zorgen. Tegelijkertijd wordt dit continent bovenmatig hard getroffen door klimaatverandering, waardoor gebieden onleefbaar worden. Verminderde bodemvruchtbaarheid van landbouwgrond, door klimaatverandering, zorgt voor nog meer hongersnoden.
Al deze ontwikkelingen drijven miljoenen mensen op de vlucht. Een groot aantal van hen zal in handen vallen van jihadistische groeperingen zoals Boko Haram. Andere groepen vallen in de handen van mensenhandelaren die deze uitzichtloze situatie zullen uitbuiten voor persoonlijk gewin. Het is totaal niet onrealistisch dat zij Europa zullen overspoelen met vluchtelingenstromen die de aantallen uit 2015 doen verbleken. Met helaas ook vele doden tot gevolg. De beste manier om ongecontroleerde migratiestromen en jihadisme tegen te gaan, is door de grondoorzaken vroeg te signaleren en deze weg te nemen.
Deze vroegsignalering doen nu onze diplomatieke posten, de diplomaten die zich letterlijk tussen de lokale bevolking bewegen. Die ogen en oren zullen we straks dus niet meer, of steeds minder, hebben. De eerdergenoemde grondoorzaken pakken we aan met ontwikkelingssamenwerking die straks nog nauwelijks bestaat.
Afhankelijk van China
Ondertussen zijn China en Rusland de lachende derde. Nu al vindt de ene na de andere militaire coup plaats in Afrika gesteund door Rusland en/of China. Ook investeert China veel op het continent, bijvoorbeeld in de winning van grondstoffen. We worden hierdoor niet alleen nog verder afhankelijk van China als het gaat om grondstoffen die wij als Nederland nodig hebben, maar we weten ook dat Rusland niet zal terugdeinzen om migratie te gebruiken om de druk op Europa te vergroten.
Kortom, zelfs als medemenselijkheid geen argument is om ontwikkelingssamenwerking te behouden, dan geeft ons eigenbelang al voldoende argumenten om deze heilloze plannen terug te draaien. Zet Nederland op één, investeer in ontwikkelingssamenwerking en behoud ons diplomatieke netwerk!