Kansrijk gebied met tegenwind

September, de maand van de herfst. Stormachtig weer doet zijn intrede, zo ook in de raadszaal. Bij de opiniërende vergadering medio september stond de energieverkenning op de agenda. Een bomvolle zaal met publiek. Zelfs de hal moest op het laatste moment nog in gereedheid worden gebracht om het publiek te voorzien van een zitplaats en live beeld.

Tja, je zou zeggen een verkenning naar een kansrijk gebied voor grootschalige energieopwekking. Hoe kan je daar op tegen zijn. Immers, je verkent de mogelijkheden. Nee heb je, ja kan je krijgen. Grootschalige opwek dat past bij de RES-afspraken en de opvolging van een motie die in 2021 mede namens het CDA is ingediend.

Wat in die motie stond is niet zozeer om welke grootschalige opwekking het zou gaan. Er werd nog gesproken over windmolens bij agrariërs, met een maximale hoogte van 25 meter. Dat past wel bij ons. Maar, ook tijdens de informatieavond begin deze maand, werd al snel duidelijk dat het gaat om 250 meter hoge kolossen. Daarmee zouden we in één klap voldoen aan onze energiedoelstellingen voor 2030. Want, zon op land is geen optie. En kleine molens ook niet, daar heb je er dan veel te veel van nodig.

Vijf gebieden zijn geselecteerd, waarvan de meest kansrijke Ruinerwold Noord. De schrik sloeg de inwoners van Ruinerwold en buurgemeenten om het hart. Want de impact op landschap en gezondheid zijn niet te overzien. En dat klopt: dat is ook nog niet onderzocht. Alhoewel, de impact op het mooie slagenlandschap is duidelijk: kijk maar naar Staphorst. De windturbines zijn op 15km afstand zeker te zien.

De CDA-fractie was behoorlijk ontsteld om het feit dat deze inwoners het even via een persberichtje in de krant moesten vernemen. Verkenning kansrijk gebied, daarmee zet je volgens hen de deur op een kier voor een trein die niet meer te stoppen is. Vele insprekers, e-mails en telefoontjes volgden. Met goede inhoud moet ik persoonlijk bekennen. Deze mensen hebben zich verdiept, er spreken ervaringsdeskundigen. En ik heb niet één inspreker gehoord die het wel zag zitten. Dat moeten wij serieus nemen, want, wat heeft deze hele nieuwe vergaderstructuur anders voor zin. Die is immers opgetuigd om meer gevoel te hebben bij wat er speelt binnen onze gemeenschap. En dat mee te nemen in de besluitvorming.

Eerlijk gezegd was ik onder de indruk van de tijd en moeite die deze mensen hebben genomen om hun stem te laten horen. En alle voorbereidingen die zij hebben getroffen. Dat heeft ons als CDA-fractie ook echt verder aan het denken gezet. Want, is men niet te vroeg met het kiezen van deze reuzen? Zijn er dan écht geen alternatieven naast zon en wind? 

Wat wij wel wisten is dat andere partijen al op de trein waren gestapt en in de raadsvergadering van 26 september voor het voorstel zouden stemmen. Reden voor het CDA om vooral de participatie tijdens deze raadsvergadering eruit te lichten. Wij hebben ervoor gepleit om een participatieplan op te stellen, voorafgaand aan de gebiedsverkenning. Voorafgaand aan het uitvoeren van een kostbaar Milieu Effect Rapportage die zeker twee jaar in beslag zal nemen. Volgens andere raadsleden was ons voorstel volstrekt overbodig. Immers, participatie komt van ‘onderaf’. Tja, dat hebben wij gezien in de raadszaal. Moeten we hier dan geen spelregels over afspreken? Worden mensen gegarandeerd dat ze mee mogen doen, of worden sommigen op voorhand al buiten spel gezet? Hoe gaat dat dan? De zorgen zijn er toch niet voor niets bij onze inwoners? Hoe kunnen wij ze dan beschermen?

Ook de verkenning van het gebiedsproces met de Milieu Effect Rapportage. Wordt dan ook gekeken naar eventuele waardedaling van vastgoed, gezondheidsrisico’s op grotere afstand van bijvoorbeeld 2 tot 3 kilometer, de impact op onze buurgemeentes en tot slot de mogelijkheid van toekomstige woningbouw. Want dat kan nabij deze turbines natuurlijk niet meer. 

Daarnaast heeft het dorpsgezicht met het unieke slagenlandschap de status gewaardeerd. Dat betekent dat bij ontwikkelingen rekening moet worden gehouden met de impact. Alleen al op basis van deze uitspraak is het kristalhelder dat de impact heel erg groot is. Wij vonden het daarom opmerkelijk dat dit volledig genegeerd werd.

Volgens de wethouder en andere raadsleden behalve VVD hoeven wij ons geen zorgen te maken. In het gebiedsverkenningsproces wordt namelijk uitgebreid stilgestaan bij al deze elementen. Het stond er niet zo, maar werd wel gezegd. Dit was voor het CDA aanleiding te verzoeken om de raad op zeer frequente basis mee te nemen in het proces. En de go no go momenten goed in kaart te brengen, een taak van de projectleider. Want, als iedereen tegen is of gezondheidsrisico’s niet worden uitgesloten, dan moet een no go absoluut een optie zijn. Anders zou het immers geen verkenning meer zijn maar een voldongen feit dat ze er gewoon komen.

Tamara de Boer – Overbeek
Fractievoorzitter CDA De Wolden