Het CDA had daarbij de onmogelijke opgave om er voor te zorgen,dat er een besluit zou worden genomen waardoor duidelijkheid ontstond en de gemeente de regie over de plaatsing kon behouden, en tegelijkertijd om duidelijk te maken dat bijvoorbeeld de ontwikkeling van de tuinbouw ons zeer aan het hart gaat.
Onze woordvoerder, Alfred Gijlers, had daarom in het bijzonder een zware avond. Hieronder eerst een aantal elementen uit zijn speech in de Raad, en daarna een stukje verantwoording vanuit de fractie als geheel. Wie er vragen over heeft; wees welkom op het komende bijpraatuurtje.
Een aantal gedeelten uit de eerste termijn van het CDA, uitgesproken door Alfred:
“Het is geen gemakkelijk besluit om te nemen, als je in de Pottendijk hebt gestaan in de woonkamer van de familie Van Breda en je het weidse vergezicht tot aan Emmen toe hebt ervaren. Het is geen gemakkelijk besluit om te nemen, als je op een inspreekavond in Van de Valk de emotie in de ogen van een vrouw ziet als ze de man van Raedthuys vraagt waar zijn empathisch vermogen is gebleven. En zo zijn er meer voorbeelden.”
“Het is echter een besluit – en ik heb dat ook in de commissie gezegd – die we als CDA-fractie hier en nu uit overtuiging willen nemen. We zien de noodzaak in van het vinden van alternatieven voor fossiele brandstoffen; we zijn er te afhankelijk van, ze worden schaars, en daarmee worden wij kwetsbaar. Windenergie is op dit moment zo’n alternatief en dat is het andere geluid, dat wij ook vanuit de samenleving hebben gehoord. Daarnaast ligt er een opdracht. Niets doen is geen optie. Wie het tegendeel beweert, draait de mensen nog steeds een rad voor ogen.”
“Hoe kunnen we het zo goed mogelijk doen voor al onze inwoners? Bij de vaststelling van het Regieplan hebben we al opgemerkt dat de meesten het NIVEA-principe hanteren: Niet In Voor- En Achtertuin. We zijn daarom op zoek gegaan naar die gebieden met zo min mogelijk voor- en achtertuinen. Oftewel het minst aantal gehinderden. We hebben bereikt dat er een afstand van 1100 mtr wordt aangehouden tot woonkernen en woonlinten. En dat is veel.”
“Windenergie is een oplossing voor dit moment. Wat de toekomst over een jaar of 20 brengt, weten we niet. Daarom hebben we als CDA-fractie gepleit voor tijdelijke vergunningen. En ook dat hebben we bereikt. Na afloop van de vergunning gaan de windmolens weg en komen er geen nieuwe voor terug. Dat is niet vanzelfsprekend.”
“Er moet duidelijkheid komen. Het college heeft daartoe een voorstel gepresenteerd. Zoals ik in de commissie heb aangegeven, is dit een voorstel dat wat betreft de CDA-fractie op hoofdlijnen goed in elkaar steekt.”
“De gebiedskeuze. Dat is een lastige voor onze fractie. Wij hebben daar lang over gesproken: zijn dit de gebieden? En het tuinbouwgebied dan? De tuinbouw vinden wij als CDA belangrijk: u hoeft ons verkiezingsprogramma er maar op na te lezen. Maar naast alle inhoudelijke afwegingen die we als afzonderlijke fractieleden hebben, spelen echter ook ANDERE bestuurlijke afwegingen. We zijn twee jaar geleden gestart met de intentie om een zo’n breed mogelijk gedragen besluit te krijgen in deze gemeenteraad, waarbij WIJ als gemeente Emmen de regie hebben. Dit voorstel doet het meest recht aan die intentie, als je kijkt hoe de verschillende fracties erin staan. Hiermee kunnen we dit college op pad sturen en DAT is in ieders belang! De randvoorwaarden die wij als gemeente namelijk stellen, zijn niet vanzelfsprekend; en het is goed dat te beseffen!”
“In de voorliggende stukken lezen we over kansen voor de tuinbouwsector, met name als er een privaat netwerk met een smart grid kan worden gerealiseerd. De CDA-fractie ziet hiervoor goede mogelijkheden om te connecten met het op korte afstand gelegen gebied Zwartenbergerweg. Binnen Emmen kennen we het project, genaamd Smart Energy Regio Emmen-Haren, waarbij een overschot aan duurzame energie over de grens een goede bestemming moet krijgen. Het is de moeite waard om te kijken of in het kader van de realisatie van dit grensoverschrijdende windmolenpark het tuinbouwgebied hierop kan aansluiten.”
Daarvoor hebben we die avond een motie ingediend. Die motie hebben we overigens even aangehouden. Die avond was de sfeer er niet naar om daar goed over te kunnen praten. Maar we komen daar zeker op terug. De tuinbouw gaat ons aan het hart, ook al leek dat die avond niet zo en was een aantal tuinders woedend. En dat kunnen we heel goed begrijpen.
Verantwoording.
We zaten met name op dat laatste punt met een duivels dilemma. Als het tuinbouwgebied via een amendement wel was aangewezen, was de kans groot geweest dat daarna het hele regieplan zou worden afgestemd. En dan waren we veel verder van huis geweest. Bovendien was er alsnog geen positie voor het tuinbouwgebied geweest.
Maar dat is moeilijk uit te leggen. En anderen wilden dat, denken wij, ook liever niet zien. Daarom hebben we verdeeld gestemd en een motie ingediend om langs een andere weg de tuinbouw te laten profiteren van de komst van windmolens. We doen onze uiterste best om dat te laten slagen. Maar nogmaals; daar was die avond de sfeer niet naar.
Eigenlijk kwam het al door de uitkomst van de bizarre verkiezingen van twee jaar geleden. 40% van de kiezers heeft toen gekozen voor een onmogelijke belofte: geen windmolens. Eén ding is op die avond wel duidelijk worden. Die belofte is gebroken. Niet door ons!
Voor vragen en toelichting; kom naar het bijpraatuurtje op zaterdag 9 juli .
