De randen van de velden
Veel mensen zetten zich in voor een betere samenleving. Ook de politiek zie ik als een middel om de samenleving mooier te maken. Een mooie samenleving waarin we omzien naar elkaar. Hoe doe je dat? Best lastig in deze tijd waarin men het steeds drukker lijkt te krijgen. In de vakantie las ik hierover een inspirerende overweging uit de bundel Overwegingen van de CDA-bestuurdersvereniging over de randen van de velden van onze samenleving, geschreven door Jaap Smit. In deze eerste nieuwsbrief na de vakantie wil ik dit graag met u/jou delen.
In de tijden van Boaz en Ruth was het gebruikelijk dat de rijke boeren de randen van het korenveld lieten staan voor mensen die geen grond hadden. Zij mochten oogsten van de randen van het veld. “Zo was daar een vreemdelinge die op zoek was naar voedsel voor haar en haar schoonmoeder. Zij ‘las de aren van het veld’ en vond in die randen genoeg om van te leven”.
Onze samenleving kent deze randen vaak niet meer. De randen van het veld of de marge van onze economie en huishouding is al vele malen afgemaaid. Alles moet zo efficiënt mogelijk en niet zelden valt er alleen nog maar winst te behalen in de randen van het veld. In plaats van deze randen beschikbaar te houden wordt daar het geld verdiend. Als je dan niet oppast gaat dat ten koste van mensen.
De randen van het veld hebben we nodig. Ook in ons eigen leven. Denk aan de randen van onze tijd. Werk je de hele tijd van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat of heeft jouw agenda nog ruimte voor een bijdrage in de samenleving of ruimte om wat voor de ander te zorgen. En hoe zit het met de randen van jouw energie? Ben je blij dat je het weekend haalt en heb je de vakantie zelf hard nodig of heb je nog energie over en kan je het opbrengen om klaar te staan voor de ander? Hoe zit het met de randen van de financiën? Heb je je hypotheek zo hoog en is je besteding afgestemd op betere tijden of heb je nog ruimte voor tegenvallers?
Jaap Smit stelt dat veel mensen gespannen of overspannen zijn doordat er geen randen meer in het veld van hun leven zijn. We zijn ze (vaak onbewust) kwijtgeraakt. Als we een samenleving willen, waarin we allemaal zoveel mogelijk mee kunnen doen, dan moet er weer ruimte komen in de randen van ons leven. Dat is niet altijd eenvoudig. Toch denk ik dat het de moeite waard is om dit te proberen.
Ook de politiek kan daarin een bijdrage leveren. Ik denk hierbij onder andere aan de motie die raadsbreed is aangenomen om vrijwilligers te ondersteunen. Ik denk aan het integrale ouderenzorg waarin de zorg zo georganiseerd is, dat de mens geen medisch dossier is, maar meer dat er ook naar het welzijn van de mensen wordt gekeken. Tijdens een werkbezoek op verzoek van het CDA en Groen Links hebben we hier mooie voorbeelden van gezien. Ik hoop dat we ons de komende tijd ook in de politiek weer laten inspireren door mooie voorbeelden die ons op weg helpen naar een mooie samenleving.
Ria Beukema