Mijn CDA
De vakantie is weer voorbij. Een vakantie waarin het goed is om even afstand te nemen van wat je doet en ook om kritisch te kijken naar hoe de politiek zich gedraagt en heeft gedragen in de afgelopen periode. Om mij heen hoor ik zorgen van CDA’ers die zich vertwijfeld afvragen waar het CDA in Den Haag toch in vredesnaam mee bezig is. Ik snap dat en deel die zorgen. Als mij echter de vraag gesteld wordt of ik nog wel bij het CDA wil horen dan is mijn antwoord nog steeds ja. Want nog steeds sta ik achter de uitgangspunten van het CDA. Uitgangspunten waarbij de mens centraal staat die samen met anderen de maatschappij maakt. Iedereen is van waarde en doet er toe. De politiek is er om mensen tot bloei te laten komen en hun te helpen hun talenten te ontwikkelen. Samen zijn we verantwoordelijk voor onze samenleving en iedereen kan daar naar vermogen een bijdrage aan leveren. Staan voor een samenleving waarin men omziet naar elkaar, aandacht heeft voor de zwakkeren en wil bouwen aan een aarde die we door kunnen geven.
Uitgangspunten die men in Den Haag de afgelopen periode niet waar heeft gemaakt als ik kijk hoe er omgegaan is met mensen die gedupeerd werden door de toeslagen. Klakkeloos is men gaan vertrouwen op systemen zonder naar de mens erachter te kijken. En in de regering leek de vraag “hoe red ik mij eruit” in plaats van “wat is er echt aan de hand en hoe lossen we dit op” steeds belangrijker te worden. Juist in de politiek waarin het om mensen gaat moet je je ernstig gaan beraden over waar je mee bezig bent als de vraag “hoe red ik mij eruit” op gaat komen. Ik snap dat je als regering graag verder wil met belangrijke zaken maar dat ontheft je nooit van de plicht om serieus naar signalen vanuit de tweede kamer of samenleving te kijken en die te onderzoeken. Dat past bij een CDA die de mens centraal stelt.
Ja en hoe dan verder. Ik denk dat het CDA zich goed moet beraden hoe zij van een bestuurderspartij weer een partij voor de mensen wordt, die zich vasthoudt aan haar uitgangspunten. En gelukkig ken ik heel veel CDA’ers die dit delen en gewoon hun ding doen omdat ze van betekenis willen zijn voor de samenleving. Denk aan Derk Boswijk die vanuit zijn hart sprak toen het ging over Afghanistan. Ook heeft hij heeft meer dan 100 boeren bezocht om met hen te spreken voordat hij kwam met een landbouwvisie. Zulke CDA mensen inspireren mij om mij te blijven inzetten voor de politiek.
Dat is ook de manier waarop wij politiek bedrijven als CDA Midden-Drenthe. Wij laten ons voeden door de mooie en goede uitgangspunten van het CDA. En als men in Den Haag op een dwaalspoor komt dan durven wij onze eigen keuzes te maken die passen bij CDA Midden- Drenthe. Een lokale partij die zich al jaren inzet voor de mooie sociale plattelands gemeente die we zijn. Een CDA die wethouders levert die niet alleen naar de korte termijn kijken maar ook naar de lange termijn zodat we ook nog voldoende geld overhouden voor die onderwerpen die zo belangrijk zijn als de zorg en welzijn van mensen. Een CDA die kritisch is maar ook samen wil werken omdat politiek gewin niet het belangrijkste doel is. Wij willen er zijn voor de inwoners en hier zetten we ons als CDA fractie samen van harte voor in. Dat is mijn CDA.
Als u/jij dit leest en behoefte voelt om hierover (of over Den Haag) verder met ons te praten: neem gerust contact op. Wij staan er altijd voor open.
Ria Beukema