Voor de meeste inwoners van onze gemeente is de vakantieperiode weer voorbij. Even de batterij opladen en genieten van het mooie weer en met elkaar leuke dingen doen. Of dat nu thuis of op een vakantiebestemming is. In onze gemeente werden er deze zomer weer volop activiteiten georganiseerd. We hebben als bewoners allemaal behoefte aan saamhorigheid. Zeker in deze tijd.
“Vertrouwen in de politiek daalt”. De Leeuwarder Courant opende afgelopen week met een artikel over het dalende vertrouwen in politici. We leven op dit moment in een moeilijke wereld met veel grote vraagstukken waarin politieke rust en vertrouwen nodig is.
De eerste raadsvergadering staat weer op de planning en dan komt de realiteit naar voren. Vaak gaat het om landelijke problemen maar we hebben er als gemeente mee te maken. Het gaat om onze inwoners.
Wat zijn de gevolgen van de voortdurend stijgende energiekosten? Wat kunnen we als gemeenteraad betekenen voor inwoners die in de problemen komen? Dan komt de woningkrapte om de hoek kijken. Hebben onze kinderen in deze tijd nog de mogelijkheid om een woning te kopen?
De manier waarop het kabinet het stikstofdossier heeft gecommuniceerd en vooral eenzijdig bij de boeren heeft neergelegd. Het veroorzaakt begrijpelijk heel veel onrust en onzekerheid.
Het vluchtelingenprobleem is op dit moment ook erg actueel en bijna iedereen heeft er een mening over. Ik denk dan: 'stel je voor dat jij die vluchteling bent, en je niet meer terug kunt naar je eigen land. Hoe zou jij dan geholpen willen worden?' Geen makkelijke vraagstukken. Mede omdat er ook altijd gelukszoekers tussen zitten die in deze procedure niet thuishoren.
Als gemeente heb je deze problematiek niet zelf in de hand, het gaat meestal om landelijke politiek met gevolgen voor onze inwoners. Als Friese gemeenten en vanuit de lokale CDA-fracties geven we aan wat onze zorgen zijn en wat er speelt onder onze inwoners. Wij staan als raadsleden vaak het dichtst bij de burgers. We proberen waar mogelijk invloed uit te oefenen en gaan ervan uit dat het vruchten afwerpt.
Sandra van der Ploeg