Martin de Vries
Vecht met alles wat je hebt en verlies het goed. Wacht dan tot het lichter wordt, je hebt de tijd (Spinvis - Kom terug)
Als je ergens voor gaat of voor kiest, ga er dan vol voor. Lukt het niet? Accepteer het, wees een goede verliezer en ga door want jouw tijd komt nog wel. Laat je niet uit het veld slaan door een tegenslag. Als je van jezelf weet dat je alles hebt gegeven kan je maar 1 ding doen, en dat is trots zijn op jezelf.
Dit nummer van Spinvis staat trouwens vol met mooie levenslessen. Zoals erf de ogen van je kind en kijk erdoor. We zeggen het wel eens: wat een heerlijk onbezorgd leven heb je als klein kind. En daarom deze tekst: bekijk de wereld eens door de ogen van een kind: zie de mooie dingen en neem de tijd om ervan te genieten. Het is echt een aanrader om het lied te luisteren. Écht luisteren. Geef je eigen invulling aan de tekst zodat het hopelijk voor jou net zo'n inspiratie kan zijn als voor mij.
Als je mij echt goed zou kennen dan zou je over mij weten dat…
Ik in de auto luchtgitaar móet spelen als ik November Rain van Guns 'N' Roses hoor, mijn stuur gebruik als drumstel bij In the air tonight en vol overgave meezing met André Hazes en Spinvis. En dat op papadag de hele dag ouwehoer met de kinderen en vlak voordat memmie thuis komt nog snel ga poetsen en zeg dat ik de hele dag druk ben geweest. Kortom: dat ik net zo ben als de meeste anderen.
Het feit ik Staats- en bestuursrecht heb gestudeerd, een brede interesse heb en sociaal betrokken ben maken mij niet gelijk geschikt als raadslid. Maar dat mijn kinderen naar school gaan, ik mijn aanhanger met tuinafval naar de stort moet brengen, en wil wonen in een leefbaar dorp met een levendig verenigingsleven maken mij hiervoor wel geschikt. Als de gemeente mij lang laat wachten op een antwoord op mijn vraag, zal dat bij meer mensen zo zijn. Als ik lang moet wachten bij de stort en deze net dichtgaat als ik bijna aan de beurt ben, vinden de mensen achter mij in de rij dat net zo vervelend als ik. Daarom wil ik de raad mezelf zijn. En mezelf zijn betekent dus zijn zoals de meeste inwoners van Opsterland. Hen wil ik vertegenwoordigen door mijn eigen ervaringen mee te nemen. Daar kan je op rekenen en daar kan je op bouwen.
Wie inspireert je?
Mijn ouders. Je kent het vast wel: vroeger mocht je voor je gevoel niets en waren jouw ouders veel strenger dan de ouders van anderen. Zo ervaarde ik het ook, maar nu ben ik ontzettend dankbaar voor de manier waarop ze mij en mijn 2 broers hebben opgevoed. Ja, er waren duidelijke regels. Maar wij kregen ook de ruimte om fouten te maken en daarvan te leren. Hoe zij mijn jeugd hebben ingevuld, mij gemaakt hebben tot wie ik nu ben, heeft mij geïnspireerd hoe ik als man, vader en mens wil zijn.
Ook in de gemeenteraad wil ik deze normen en waarden uitdragen. Er zijn regels nodig om kaders te stellen. Maar niet teveel, er moet altijd ruimte blijven voor initiatieven en ideeën van de inwoners zelf. Fouten maken is ook helemaal niet erg. Als je er maar eerlijk over bent en er van leert. En zoals mij van huis uit is geleerd: 'wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet'. Behandel elkaar zoals jezelf behandeld wilt worden: met respect, oprechtheid en begrip. Verplaats je altijd in de ander: hoe zou ik het vinden als ik in zijn of haar plaats zou staan. Dit is volgens mij de basis voor een goede relatie tussen de gemeente en haar inwoners en tussen inwoners onderling.
Wat is jouw favoriete boek en waarom?
Het allerbeste boek is voor mij De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch. Een boek vol tegenstellingen, over psychologie, avontuur en liefde. Voor de één is het God, voor de ander is het het lot, maar waar het op neerkomt is dat alles wat wij doen gestuurd wordt. En die gedachte vind ik fascinerend. Maakt dat me nonchalant? Absoluut niet. Maar het helpt wel te relativeren. Zijn de keuzes die jij maakt jouw eigen keuzes of zijn die vooraf al uitgeschreven en gestuurd? Ik wil graag geloven dat wanneer mijn bestemming rechtsaf is en ik naar links ga, ik uiteindelijk door andere keuzes via een omweg weer op het juiste pad kom. Daarover nadenken is overweldigend, maar ook geruststellend. Voor je gevoel kan het soms moeilijk zijn om de juiste keuze te maken. Maar de gedachte dat een weloverwogen keuze altijd de juiste is, stelt me gerust. Ook in de politiek moeten moeilijke keuzes worden gemaakt. Elke keuze maakt sommigen blij en anderen juist niet. Om eerlijk te zijn zie ik daar het meest tegenop, omdat ik van nature het liefst iedereen tevreden en blij wil maken. Dat gaat natuurlijk nooit lukken. Maar doordat ik weet dat ik keuzes weloverwogen maak, gebaseerd op mijn normen en waarden, kan ik vol vertrouwen achter die keuze staan.