De laatste raadsvergadering van het jaar begonnen we onze inbreng met een wijsheid. Een jongeman gaat in het Himalaya gebergte samen met een groepje monniken een berg beklimmen. Hoewel de jongeman verreweg de jongste was, was hij ook de enige die het zwaar had. Uiteindelijk moest hij het opgeven, terwijl de monniken moeiteloos doorklommen naar de top. De jongeman was gefocust op het doel, het bereiken van de top. Hij werd overweldigd door de weg die hij nog af te leggen had. Hierdoor kon hij niet van de beklimming genieten. Hij raakte zijn lust – en zijn kracht – om door te gaan kwijt. De monniken richtten hun aandacht ook op de top, maar alleen om te zorgen dat ze op koers bleven. Niet omdat het bereiken van de top het belangrijkste doel was. De wetenschap dat ze in de juiste richting liepen, gaf hun de ruimte om zich te concentreren en van elke stap te genieten. Dit verhaal willen we doortrekken naar onze Raad waarin het genieten van het politieke podium soms behoorlijk onder druk komt te staan. Samen zijn we verantwoordelijk voor de reis die we deze vier jaar maken om datgene te doen wat goed is voor onze gemeenschap, onze inwoners, ondernemers en passanten. Een ieder vanuit zijn of haar verantwoordelijkheid, waarbij wij ook vorig jaar hebben aangegeven dat deze reis een reis is van samen duurzaam verbinden. En natuurlijk hebben we als partijen soms verschil van inzichten en opvattingen echter dit kan alleen bestaan vanuit een verbindende betrokkenheid naar onze samenleving. Niet om elkaar dwars te zitten en er een spel van maken waar onze inwoners niets meer van snappen. Zoals in de reis naar het Himalaya gebergte is aangegeven kost dit alleen maar nutteloze en verspilde energie. |