Als het gastheermodel geen soelaas biedt, hoe dan verder?
Enige tijd was onze hoop gevestigd op het gastheermodel. Een variant van samenwerking met een andere gemeente waarbij we afspraken maken over welke taken we van elkaar overnemen. Dat leek een mooie variant waarbij Doesburg zelfstandig kon blijven en op ambtelijk niveau kan samenwerken.
Het rapport van TwynstraGudde is klip en klaar. Het gastheermodel zelf heeft namelijk forse nadelen. Het kost meer geld en lost maar weinig op. Daarmee kleden we Doesburg ambtelijk en financieel uit. Tegelijkertijd verbetert er procesmatig weinig. Er komen wellicht alleen maar meer taken richting de gemeente en waarschijnlijk ook nog minder geld. Om het wel kansrijker te maken zou Doesburg samen met de andere gemeente eenzelfde ambitie en intrinsieke motivatie moeten hebben. Die hebben we nu niet. Het is geen duurzame oplossing. En wat we willen bereiken, bijvoorbeeld zoals in de toekomstvisie staat, gaan we niet realiseren. Het is een duidelijke no go.
Keuzes maken is het adagium. Dat horen we niet voor het eerst. Als CDA willen we werken aan een toekomst voor onze mooie stad waarbij de dienstverlening past bij de door ons gewenste kwaliteit. En waar onze dienstverlening en bestuur efficiënt is. Dit betekent dat we goed werk leveren voor passende kosten. En dat we effectief ons werk kunnen doen. Met een capabel ambtenarenapparaat en de financiën om de juiste kwaliteit in te kopen.
Als overheid zijn we er om te dienen. Dit betekent ook dat we het doel van ons bestuur en dienstverlening goed in het oog moeten houden. Middelen als zelfstandigheid zijn geen doel op zich en bezuinigingen al helemaal niet. Daarom is het wat ons betreft cruciaal om maximale zekerheid te hebben over de vraag of we hier nog die overheid zijn die we willen zijn en onze ambities waar kunnen gaan maken. Dit kan wat ons betreft goed middels een bestuurskrachtonderzoek door een extern, ervaren, bureau.
Daarbij zouden wij de graag de volgende vragen mee willen geven:
- Zijn we in staat om kwaliteit te leveren in onze dienstverlening, effectief te werken en dusdanig efficiënt dat we financieel gezond blijven
- In hoeverre zijn onze ambities vanuit sociaal domein 2.0 en toekomstvisie realistisch haalbaar met de huidige formatie en financiën?
- Hoe bereikbaar is ons bestuur en ambtelijke organisatie voor inwoners en samenwerkingspartners?
Als raad moeten we in de lead zijn. Het gaat over de toekomst van onze stad op bestuurlijk en ambtelijk niveau en is existentieel van aard. Onze overtuiging is dat dit traject aan kracht groeit wanneer we het samen doen. Samen met elkaar als raadsfracties, in samenspraak met college en ambtenaren, samen met ervaringsdeskundigen uit andere gemeentes en samen met de Provincie. We zijn daarom ook content met de paar bijeenkomsten die de fractievoorzitters met elkaar hebben gehad. Een gezamenlijk persbericht over de conclusies van het rapport en het idee om met een amendement tot een bestuurskrachtonderzoek te komen. Goed dat we met elkaar proberen de ogen op de bal te houden. Het is ons verlangen dat we deze insteek goed met elkaar blijven vasthouden. Goed als we spoedig met een amendement de inrichting van een werkgroep en de opdracht voor een bestuurskrachtonderzoek kunnen formaliseren. Dan kunnen we samen voortvarend en zorgvuldig werken richting onze conclusie. Die voortvarendheid, zorgvuldigheid en transparantie zijn voor ons kernwaarden in dit proces. Voortvarend omdat we perspectief nodig hebben. Voor onze ambtenaren allereerst, maar ook voor onze financiele situatie. Op 16 november j.l. hebben we het bericht ontvangen dat, indicatief nog, de meerkosten voor de ingekochte WMO producten en Jeugd 850 en 500 k zijn. Daarmee wordt het de hoogste tijd in beweging te komen. Niet overhaast, maar wel voortvarend. En zorgvuldig. Voorwaar geen gemakkelijke balans, maar het strijden waard.
Wat ons betreft zijn juist daarom nu twee dingen het belangrijkst. Allereerst: We moeten zuinig zijn op elkaar. Dit betekent respect hebben voor elkaars mening, gevoel en zelfs sentiment. Dingen kosten tijd, dingen kosten energie en belangrijke zaken vragen zorgvuldige afstemming.
Ten tweede: we moeten ons doel voor ogen houden. Dit betekent geen oogkleppen op, maar wel focus. Geen eindeloze discussies over uitgangspunten die niets toevoegen, maar wel de goede zoektocht naar een onvermijdelijk besluit.
Pas daarna gaan we praten over hoe verder. Stap voor stap. Zorgvuldig, maar voorwaarts. Voor de inwoners van onze mooie stad.