LEID: raad op het verkeerde been gezet?

Op 21 november 2018 hebben we als CDA inzage gevraagd in de vergaderstukken voor de stuurgroep van het Logistiek Ecopark IJsselvallei Doesburg (LEID). Nu,10 maanden later, zijn deze stukken openbaar geworden. Dat heeft ontzettend lang geduurd. Veel te lang.

Als CDA vonden wij de besluitvorming en resultante daarvan typisch en ondoorzichtig en konden vanuit de evaluatie en beschikbare stukken niet helder maken wanneer bijvoorbeeld waarom was besloten niet door te gaan met het LEID. Cruciale vragen.

Tijdens de commissievergaderingen hierover zei wethouder Mulder op onze vraag wanneer bekend was geworden dat het niet door zou gaan dat “du moment” dat we “het” wisten het traject gestopt werd en hiermee naar buiten is gegaan (raad, informatie avond). Dat zou op 14 mei 2018 zijn geweest.

Nu we de stukken gelezen hebben rijst toch wel een ander beeld op. Namelijk dat al ruim voor de verkiezingen in diverse vergaderingen werd benoemd dat het voorkeursontwerp niet vergunbaar, niet uitvoerbaar en te duur zou zijn. Dat het voorkeursontwerp wel erg duur werd, werd zelfs al eind januari bevestigd. Alleen de grondprijs was bijvoorbeeld al te hoog (in oktober 2016 werd in de stuurgroep reeds gezegd dat het goed zou zijn om financiële haalbaarheid met behulp van een benchmark in te schatten, wat niet gebeurde). Ook werd verzuimd een goede businesscase op te zetten.

Wat de raad niet wist, was dat begin 2018 is bepaald dat er een terugvaloptie zou worden uitgewerkt. Samengevat: het voorkeursontwerp ging het niet halen en een projectteam moest een terugvaloptie onderzoeken. Deze resulteerde in een plan waarbij het huidige bedrijventerrein heringericht werd, zonder wezenlijke uitbreiding. Bijdrage van de 2 bedrijven zou in de miljoenen lopen, voor bijna nul m2 extra terrein. Die kosten stonden niet in verhouding tot de wensen en de geringe uitbreiding en herinrichting. En precies DAT werd 14 mei bekend. Niet dat het voorkeursontwerp niet haalbaar was.

In de raadsnota werd door het college gezegd dat het voorkeursontwerp ruimtelijk haalbaar en technisch uitvoerbaar was, ook op het gebied van natuur en milieu. Dat is nogal in strijd met de stukken uit de risicosessie en de voortgangsrapportage najaar 2017. Er was bekend dat uitbreiding in Natura 2000 alleen op economische gronden (het is sec terreinuitbreiding) kon en dat de wettelijke onteigeningsprocedures niet de mogelijkheid boden tot onteigening van de grond die nodig is voor compensatie van natuur en waterstand.

Al met al voelen we ons als fractie onvolledig geïnformeerd en missen transparantie over de besluitvorming. Waarom werd er niet eerder gemeld dat het voorkeursontwerp mogelijk niet vergunbaar, niet uitvoerbaar en te duur was? Het blijft onduidelijk waarom vooral de overheden een terugvaloptie wilden maar deze niet gemeld werd aan de raad. Los wat deze extra periode daarmee onnodig voor kosten heeft gegenereerd. Uiteraard kunnen we ons voorstellen dat het tactisch leek om een en ander bestuurlijk na de verkiezingen af te hechten (zeker als je al weet dat het niet door gaat, dat onderhandelt wel fijn), maar we voelen ons misleid doordat ook achteraf de terugvaloptie niet bekend is gemaakt en deze pas moest blijken uit de opgevraagde vergaderstukken.

Stichting Fraterwaard heeft een jaar geleden een Wob-verzoek ingediend en ook als fractie hebben we lang moeten trekken aan dit dossier. Ondertussen is er weinig veranderd behalve dat de verantwoordelijk wethouder is gestruikeld.  

De coalitie zegt transparant te willen zijn maar de bewijzen dat dit maar niet wil lukken zijn inmiddels niet meer op een hand te tellen. Fouten kun je maken, sterker, die maken we allemaal. Er onderuit proberen te komen is echter slecht voor het vertrouwen. Als CDA vinden we dan ook dat het college het zich onnodig moeilijk maakt en hard bezig is de credits te verspelen.