Overlast terrassen: waar gaat het om?

Tijdens de commissie VROM van 10 november waren een groot aantal brieven geagendeerd van Doesburgers die moeite hebben met de terrasuitbreiding in 2022. Tegelijk maakten velen zich zorgen om overlast en verrommeling. Daarnaast waren er ook mensen die de gezelligheid juist konden waarderen. Het was fijn dat een deel van deze mensen ook de mogelijkheid benutte tijdens de commissievergadering in te spreken. Uiteindelijk blijkt communicatie een groot goed en is vanuit de verschillende standpunten begrip getoond. Tegelijkertijd gaf ook de wethouder aan het gesprek aan te zullen gaan. Als CDA hebben wij er vertrouwen in dat dit zorgt voor een oplossing. We zijn ook blij dat de gemeente de houten palen op de Vischmarkt heeft verwijderd. Dat was hard nodig.

Ons raadslid Stan Hillenaar had op deze avond de volgende bijdrage:

Allereerst het verzoek aan de wethouder ons nu eens mee te nemen in het proces van genomen stappen, gesprekken en conclusies die daaruit getrokken zijn. Want het eerste wat opvalt uit al deze brieven is toch het gevoel van niet gehoord zijn.

Dan een poging om tot een overzicht te komen van alle ingebrachte stukken.

1. Ter nuance —valt het op dat het niet in zijn algemeen gaat over de terrassen maar over sommige terrassen. Vooral de terrassen in de Roggestraat en Gasthuisstraat alsook de 6 tafels aan de overzijde van de Koepoortstraat  tegen het stadhuis aan. Dus niet over Du Midi, la Fleur,of andere horecagelegenheden in de Kerkstraat, Kerkplein, Ooipoorstraat of Meipoortstraat. 
2. Over het aanzien. Het pleintje in de Philippus Gastelaarstraat is een goed voorbeeld. Over smaak valt niet te twisten maar het belang van het hebben/ scheppen kaders is wel in één klap duidelijk.
3. Er wordt in de meeste brieven geschreven over geluidsoverlast. Waarbij het belangrijk is te vermelden dat deze klachten zich blijken te beperken tot het Roggepleintje /Vischmarkt. Hoewel wij vinden dat geluidsoverlast los gezien zou moeten worden van de terrasuitbreiding versterkt dat wel het negatieve gevoel. Handhaving zou hier een eenvoudig oplossing voor kunnen zijn vooral daar het zich vooralsnog beperkt tot enkele terrassen.
4. Volgens ons zit de aversie vooral in het gebrek aan communicatie. De bewoners zijn niet op de hoogte gesteld over het besluit ook volgend jaar uitbreiding van de terrassen toe te staan. Geen woorden maar daden. In de sport een prima devies maar hier precies verkeerd om.

De realiteit van dit moment is dat vele brievenschrijvers begrip hadden voor de verruiming maar er terecht vanuit mochten gaan dat er een moment van evaluatie zou komen. En dus moeten we terug naar hoe het in dit soort situaties zou moeten gaan. Informatiebijeenkomsten met stadbewoners en horeca-ondernemers. Ophalen van constructieve ideeën, kaders voor terras openstelling, en een plan voor adequate handhaving. Wonen, werken en recreëren moeten wij tot kunst zien te verheffen, willen we ons als toeristenstad kunnen en willen profileren.

Samenvattend. De ergernis zit hem voor de bewoners vooral in de communicatie, verrommeling en overlast van geluid en fietsen. Dit betreft slechts een klein deel van de terrassen.

Naast Corona is er sowieso een terrassen krapte. Dus is het zaak om gezamenlijk naar mogelijkheden en oplossingen te kijken. Een meerjarenplan maakt het bijvoorbeeld voor de ondernemers mogelijk om investeringen te doen, en de gezamenlijk gestelde kaders moeten er dan voor zorgen dat deze veranderingen niet ten koste gaan van het woongenot.