Samen werken aan zekerheden en vertrouwen

De Programmabegroting voor 2023-2026 is unaniem aangenomen. Tijdens een buitengewoon prettige en inhoudelijke behandeling van de stukken is zowel de Programmabegroting alsook enkele amendementen cq moties aangenomen. Op inhoud en niet op partijpolitiek. Dat doet ons deugd en geeft vertrouwen voor de toekomst en de wind onder de vleugels van het nieuwe college.

Tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen hield fractievoorzitter Wim Robbertsen het volgende betoog:

"Er liggen 2 dingen voor ons: een programmabegroting met een geïntegreerd nieuw collegeprogramma en een onzekere tijd. Onzekerheid door toedoen van anderen, onzekerheid door gebrek aan kennis en inzicht.

Even in perspectief: Mijn vriend Artjom woont in Kiev en heeft op dit moment meestal geen stroom en geen stromend water. De fabriek waar hij werkt is soms open, maar op dit moment meestal niet. Er is volstrekte onzekerheid over de dag van vandaag en die van morgen. Andere goede vrienden wonen in Armenië. Zij zijn in grote onzekerheid omdat zij elke dag een nieuwe aanval van een buurland verwachten. Beide vrienden hebben een mening maar kunnen zelf de onzekerheid niet veranderen. Dat is ontzettend moeilijk. Het zorgt er nog meer voor dat je vandaag gaat leven. Carpe diem in optima forma.

De onzekerheid in Nederland, in Doesburg, gaat meestal over onzekerheid door een gebrek aan kennis of inzicht. Wat zal het effect zijn van de uitspraak van de Raad van State als zelfs het aanleggen van windmolens vertraging oploopt doordat er onvoldoende mensen zijn om aan te tonen wat de stikstof uitstoot van de aanleg doet met natuurgebieden? Of, wat is het effect op onze samenleving, zorg en voorzieningen van de huidige en komende vergrijzing? Of wat is het effect van de capaciteitstekorten op de arbeidsmarkt? Voor diezelfde zorg, maar ook voor tal van andere beroepen? Wat betekent het voor bewoners als er veel meer asielzoekers verplicht opgenomen moeten worden? Of, wat is eigenlijk een piekbelaster?

Al deze onzekerheden zullen we met inzet en doorzettingsvermogen aan moeten pakken. En dat kan ook. Sterker nog, daarvoor zitten we hier.

Toch lijkt het er op dat er meer en meer invloeden van buiten de onzekerheid voeden. Ook in Nederland, ook in Doesburg. Kosten voor energie, militaire dreiging, een onbetrouwbare overheid zoals in het toeslagenschandaal, et cetera. We zien tegelijkertijd dat het vertrouwen in de overheid is gedaald en misschien het vertrouwen in de burgers ook wel. Toch willen we inzetten op burgerparticipatie. Hoe gaat dat samen? Kun je met het een het ander bouwen?

De overheid heeft een belangrijke taak te werken aan bestaanszekerheden. Adeldom verplicht. We kunnen onze taken voor de voet wegwerken, maar deze tijd roept om meer perspectief, om zekerheid daarin. We zullen dus ook moeten weten wat op ons afkomt. En wat zijn de effecten van al die veranderingen? Kunnen we dat aan? Moeten we prioriteiten stellen? Anders of beter samenwerken?

Is dit een taak van het college? Ja, ook. Maar als coalitiepartijen hebben we ook opgetekend dat we zelf, als Raad, de regie vaker willen nemen. We, en dan kijken we ook als CDA in de spiegel, zijn misschien wel teveel afwachtend geweest. Het college schotelt iets voor, daar vinden we wat van en door. 2023 zal wat ons betreft een jaar zijn waarin we een begin maken om zelf actief kennis en inzicht te vergaren. Het zou mooi zijn als we daarin als raadsfracties gezamenlijk optrekken. De raadsconferentie over eenzaamheid staat opgenomen in het coalitieakkoord. Dat is een mooie eerste stap, wat ons betreft volgen er meer. Denk aan thema’s als de effecten van vergrijzing, hoe om te gaan met woningnood, hoe geef je vorm aan ontmoeting etc.

Het coalitieakkoord ligt onder het nu integraal aangeboden collegeprogramma en begroting. Het coalitieakkoord geeft duidelijk richting aan voor ons belangrijke zaken als, wonen, leefbare wijken, ontmoeting, een zwembad met sporthal, een sociaal domein 2.0 waarin we veel mooier betrokken zijn bij en met burgers, aanpak van eenzaamheid, perspectief in contracten met maatschappelijke organisaties, burgerparticipatie niet voor de vorm maar omdat het goed is en een Doesburg waarin toeristen en bewoners beiden zich thuis voelen. Zeker gelet op de huidige situatie in de arbeidsmarkt alleen al best ambitieus. Toch hebben we daar als CDA vertrouwen in. Het college heeft ook al laten zien voortvarend en slagvaardig te werk te kunnen gaan zoals met de aankoop van het nieuwe huis voor de stad (..).

We zijn blij met de toezegging tijdens de commissie financiën dat het college het collegeprogramma wil uitwerken in een document of vorm die ook voor niet politici leesbaar en bruikbaar is. Hopelijk is hierin goed te zien of te lezen welke doelen we willen halen en hoe.

We staan aan het begin van een breed pakket aan uitvoeringstaken en nieuw beleid. Het is bemoedigend dat het college een forse steun in de rug krijgt door de financiële meevaller die we in deze begroting terugzien. Veel zaken zijn nog in onderzoek, moeten nog opgepakt worden en visies zijn in ontwikkeling. In die zin lijkt het ons ook niet verstandig om enorm uit te pakken. We zijn blij dat zoveel zaken uit het coalitieakkoord kunnen starten, dat we geen taakstellende bezuiniging hoeven uit te voeren en dat we ruimte hebben om gas te geven. Ook mooi dat we hierdoor serieuzer mee kunnen doen met het landelijke Hanzejaar. Een buitenkans voor Doesburg om zo een heel jaar lang mee te liften met alle marketing voor de Hanzesteden.

Er zijn wat ons betreft ook aandachtspunten. De Japanse Duizendknoop gaat zich, zo denken wij, niet aan onze begroting houden. Een soort Terminator, hij komt altijd terug. Voor volgend jaar staat er nog geld begroot, maar of de bestrijding ervan uit het potje reguliere groenonderhoud kan blijven komen lijkt ons wat te optimistisch ingeschat. Daarom goed dat we komende tijd gaan kijken wat er nodig is en wat het kost. We hadden het amendement al bijna geschreven, maar we hopen daar bij de Kadernota meer van te horen. Dan kan een amendement alsnog.

De burger is mondiger geworden. Burgerparticipatie is een containerbegrip, maar begrijpen wat de burger zegt, luisteren en betrekken bij besluiten vormt wel de noodzakelijke kern voor de komende tijd. Hoe helpen we de burger in zijn ambt? Op welk moment dit moet zullen we ook als Raad over na moeten denken, daar zitten we nog niet op één lijn, zo lijkt.

De Omgevingswet komt. Een keer. Maar hij komt. We hebben het idee dat we hier nog te weinig mee druk zijn. Ook een serieuze uitdaging en iets waar we niet mee moeten versloffen.

Heel fijn, er komt een toeristische visie. Hopelijk gaat deze helpen bij het alsmaar beter op de kaart zetten van Doesburg enerzijds en balans met de inwoners van de stad anderzijds. We kijken ernaar uit.

We moeten aan de bak, misschien wel meer dan in de afgelopen decennia. Een dienende overheid als verstandige rentmeester en als schild voor kwetsbare mensen. Er valt wat te winnen. Zekerheid in onzekere tijden. Want tegenover onzekerheid staat houvast en hoop. Daarvoor is vertrouwen nodig. In elkaar, in de wil en inzet van de burger, maar ook andersom. Doesburgers die de overheid niet als van buitenaf zien. Die mensen daar op het stadhuis. Maar als van het volk. Om met Lincoln te spreken: of the people, by the people and for the people. Laten we elkaar niet aan blijven staren maar als Raad de handschoen oppakken. Met een dienende, duale houding, met het toe-eigenen van kennis, met het nemen van regie. En volhouden, gewoon degelijk volhouden. Zodat we kunnen laten zien dat we werken aan zekerheden, daarmee hoop geven. En om met GroenLinks te spreken zeggen: we hebben zin in de toekomst. Alle raadsfracties dienen alle Doesburgers. Laten we werken aan ons samenwerken. Elkaar niet de maat nemen. Zuinig zijn op onze mooie democratie in Doesburg."