Reactie CDA op motie "raadsleden armoede laten ervaren"

Onderstaande tekst vormde de basis voor de bijdrage van woordvoerder Paul Hilferink.

Het videofragment is hier te bekijken.

Armoede, een serieus en helaas altijd aanwezig probleem, ook in onze westerse samenleving. Precies nu, op 19 december, zullen veel van onze inwoners krap bij kas zitten. Een flink aantal zelfs fors in het rood. December is leuk en feestelijk, maar overstijgt ook veel budgetten. Dat gevoel van krapte is voor de meesten over enkele dagen gelukkig weer over. Het loon is dan weer binnen of de facturen geïnd. Dit perspectief heeft echter niet iedereen.

Het lezen van de motie roept bij ons echter een flink aantal vragen op:

• Moet een volksvertegenwoordiger ervaringsdeskundige zijn om besluiten te nemen die invloed hebben op anderen?
• Los je armoede op door zelf twee weken op de armoedegrens te leven?
• Doe je recht aan iemand die in armoede leeft door twee weken volgens criteria van de armoedegrens te leven?
• Ervaar je in twee weken even rustig aan doen met uitgaven wat het is om bang te zijn voor een volgende rekening die op die deurmat valt of de dreigende afsluiting van nutsvoorzieningen?
• Op wie straalt de reality-tv achtige media aandacht nu het meeste af? Op de mensen die leven in armoede, of op jou en jouw politieke profiel?
• Ben je werkelijk in contact met je achterban wanneer je een sociaal experiment nodig hebt om zogenaamd te ervaren hoe mensen die leven in armoede zich voelen?

Maar CDA, wat willen jullie dan?
Het eerst geformuleerde besluit uit de motie onderschrijven wij ook. In het CDA verkiezingsprogramma hebben we enkele malen nadrukkelijk de erkenning uitgesproken voor de negatieve gevolgen van het leven in armoede. We weten vanuit verhalen en vanuit onderzoek dat er tal van negatieve gevolgen zijn die een grote impact hebben op de mensen die in armoede leven en op de maatschappij in zijn geheel. We verwachten daarom ook dat het college permanent aandacht geeft in beleid en handelen aan het tegengaan van armoede. We zien dat dit ook effect heeft, zoals onder andere te lezen was in de raadsmededeling die we gisteren ontvingen. De gemeente werkt actief met veel partners op verschillende terreinen samen om de armoede te bestrijden. In 2013 leefden er nog 6,7% inwoners van onze gemeente in armoede, inmiddels is dat cijfer 4,8%. Het streven van het CDA is dat dit percentage nog verder omlaag gaat. Dat doen we vanuit een oude grondgedachte als deze:

Doe recht aan weerlozen en wezen,
kom op voor verdrukten en zwakken.

Is het voor de inwoner  dan interessant of ik of een fractiegenoot persoonlijk armoede ken of gekend heb in het leven? Wil de inwoner weten hoeveel geld ik aan goede doelen geef?

Nee, dat is totaal oninteressant voor inwoners om hier vanuit mijn functie als raadslid te horen. Ze mogen er vanuit gaan dat ik hier samen met mijn fractie voor het algemene belang zit en dat we ons voor alle inwoners even hard inzetten of we nu wel of geen ervaringsdeskundigen zijn. Wanneer de inwoners mijn persoonlijke ervaringen willen horen, ook met betrekking tot armoede, dan kunnen ze me natuurlijk privé altijd van alles vragen en daar zal ik dan ook heel open over zijn.

Het CDA zal op basis van deze argumenten tegen de motie stemmen.

Bron afbeelding: Pexels, www.pexels.com/photo/pile-of-brown-coins-on-brown-wooden-table-top-144233/