Het aftellen is begonnen. Nog 16 dagen! Stem CDA 15 maart!

De democratie mocht dan een beetje verliezer zijn, nu een zittend premier zich afzijdig hield van een verkiezingsdebat. De kijker was daardoor winnaar.

De afwezigheid van de 'twee schreeuwerds' (woorden van Jesse Klaver) Rutte en Wilders zorgde er gisteravond voor dat het debat tussen vijf mannen die allemaal claimen dat ze de volgende premier van Nederland kunnen worden, een heel inhoudelijk debat werd. Ik zei het eerder al: als er tot nog toe een game-changer is, is het de afwezigheid van Mark Rutte en Geert Wilders. Wilders keek, je zag het aan zijn tweets gedurende de avond. Rutte keek vast ook. En ongetwijfeld heeft hij zich meer dan eens afgevraagd of het wel zo'n slimme beslissing was om af te zeggen.

  2. Want de heren Buma, Pechtold en Asscher pakten het licht dat hen gegund werd. Klaver en Roemer lieten weer zien dat ze geen premier-materiaal waren. Het was wat dat betreft de definitieve scheiding tussen de jongens en de mannen.  

3. Pechtold zei zonder omhalen dat hij dit land wil leiden als premier, maar gaf tegelijk ongewild Buma de credits ook een goeie kans te maken; 'Meneer Buma, volgens mij willen wij allebei premier worden.' Buma ontkende niet.  

4. Jesse Klaver ('Ik hoop de grootste partij te worden') werd van alle kanten aangevallen. Waarom, vroeg ik me af? Hij maakt immers in alles duidelijk geen winnaar te zijn. Het is om zijn kiezers te doen, luidt het antwoord van de experts. Asscher, Pechtold, zelfs Roemer zien als aasgieren dat er wat te halen valt bij hem. Ze weten dat de tweede keus van de Groenlinks-kiezer ook links ligt. Klaver viel overigens in zijn eigen mes toen-ie door Roemer gedwongen werd toe te geven uiteindelijk wel met de VVD in zee te willen gaan. Vrijdag had hij Asscher nog gevraagd samen een bondgenootschap tegen de liberalen aan te gaan.  

5. Vooral Sybrand Buma had een goeie avond. Niet omdat hij Asscher afwees. Of eigenlijk ook wel een beetje daarom. Hij toonde zich een begeesterd verdediger van de christelijke waarden van dit land. Hij nam bij diens afwezigheid die rol van Wilders over. Hij toonde zich zo'n fel debater tegenover Klaver, dat die d'r daardoor niet meer uitkwam. Hij liet zich dus de premiersclaim van Pechtold aanleunen. En doordat hij Asscher afwees, bijna hautain, wist je dat-ie tot het gaatje zou gaan met zijn eigen CDA. Daar houden zijn stemmers wel van. En misschien ook wel die, die Rutte een beetje beu zijn of anderszins in de premier teleurgesteld zijn.  

6. Lodewijk Asscher zette zich nog niet helemaal buitenspel. Hij worstelt nog wel met zijn rol van  Rutte-vriend. Vier jaar in een kabinet! Dat was een dankbaar onderwerp voor zijn tegenstanders. Het kost hem nog steeds te veel tijd om zich daarvoor te verontschuldigen. 'Het was nodig!'. Maar zijn tactiek van verzoener, van verbinder en toekomst-denker is nog niet uitgespeeld. Hij kan nog de Man van Links worden.

Een paar trivialiteiten nog:

1. Wat is dat toch dat linkse partijleiders nog steeds rode stropdassen dragen zoals Roemer, Asscher en Klaver, (de zijne was overigens meer roze). Je wilt direct weten waarom Buma voor bruin had gekozen. En Pechtold voor dat diepe blauw.

2. Het was de eerste keer dat in een lijsttrekkersdebat van 'cojones' werd gesproken. Klaver had de eer. Hij wilde niet 'de ballen' zeggen.

3. De heren komen wel verdomd veel in het land, als je hun eigen woorden mag geloven. Vermoeiend eenvoudig zijn ze dan. Ik citeer even: 'Ik hoor in het AZC'. 'De oma van een van mijn vrienden'. 'Ik ken mensen.''Ik kom mensen tegen.'' Ik heb vanmiddag nog gesproken met een mevrouw, Jeanet heet ze'.   Frank Poorthuis was tien jaar politiek verslaggever.

Nu beschouwt hij Den Haag vanaf een gepaste afstand en schrijft hij er dagelijks over tot aan de verkiezingen van 15 maart.

M Tip de redactie