Weblog: Het jaar 2016

Kerst en oud-en-nieuw is een tijd van verhalen en toespraken. Na een jaar van gebeurtenissen, komt er weer een nieuw begin. Het is een tijd om met elkaar te delen; goede intenties en inspirerende gedachten.

Het is niet makkelijk om te inspireren of mensen te bewegen. Onze koning heeft ondervonden en gezocht naar woorden die de ontwikkelingen kunnen beschrijven. Ik heb respect voor iemand die geen mening mag delen en toch de vinger op de zere plek kan leggen; “Het extreme lijkt gewoon te worden, maar we mogen boosheid niet het eindstation laten zijn”.

2016 kunnen we weer toevoegen in de jaaroverzichten. Het was een jaar wat vooral in het teken staat van veel ellende en onrust in de wereld. Alles beleven we mee: van de aanslagen in Ankara, Parijs, Nice, Brussel tot in Berlijn. De dag is nog niet voorbij of we zijn al op de hoogte. We hebben meegeleefd met de families die hun dierbare hebben verloren bij een vliegtuigongeluk of aanslag. Vele overheidsgebouwen en ook Facebook-vrienden hebben de nationale kleuren als solidariteit ‘gedragen’. Helaas moeten we constateren dat gebeurtenissen elkaar zo snel opvolgen dat we de nationale kleuren niet meer gedragen als medeleven, omdat ze anders om de paar dagen andere kleuren moesten dragen.

Wat is er toch mis met deze wereld?

Tussen al het (nieuws)geweld en uitzonderlijke incidenten, zijn er ook mensen die boos zijn. Ze vragen steeds extremer om aandacht. Hoe harder je schreeuwt, hoe meer aandacht.

Het lijkt wel of de krant halen met beschuldigingen en verwijten voor sommige de norm wordt. Het probleem wordt gevonden in de ander. Zelfs in de politiek in het doorgedrongen. Twitter-berichten moeten van uitzonderlijke inhoud zijn om kans te maken om herhaald te worden door de media. Het indienen van een moties van wantrouwen om de krant te halen is voor sommige partijen een legitiem middel geworden.  

Die korte aandachtpiek is voor mij niet het antwoord op de boosheid of onbegrip die er leeft. Het is slechts van tijdelijke aard. Het is bijna een verslaving, want als de aandacht weg is, is het probleem niet verdwenen en lonkt de media-aandacht weer. Het tegenovergestelde gebeurt. Boosheid verdeelt en zo ontstaan steeds kleinere politieke partijen. Ook al zijn er veel volgers, uiteindelijk staat de boosheid alleen. De volgers zullen uiteindelijk beseffen dat het steunen van de aandachtstrekker niet voor de oplossing en daarmee de verandering gaat zorgen.

Hoe komen we van ontevreden naar (te)vrede(n). We moeten ook realiseren wat we wel hebben. Zelfs de “boze blanke man van middelbare leeftijd” in Amerika heeft werk, de koelkast gevuld en de auto voor de deur. In Nederland kunnen we terugvallen op het sociale stelstel van ondersteuning. We hebben een vangnet zodat niemand op straat hoeft te leven en iedereen kan bij elk probleem of ziekte bij een overheid of organisatie aankloppen.

In een samenleving met vragen is het antwoord niet te vinden bij één persoon of op één plek. Het wordt gevonden tussen mensen. Mensen hebben mensen nodig. De beste ideeën ontstaan wanneer mensen elkaar ontmoeten. Een uitvinding is nooit van een individu alleen. Zelfs de briljante stellingen van Einstein hadden andere mensen nodig om het te kunnen aantonen en om te zetten in een bruikbare technologie.

De wereld verandert. We gaan anders met elkaar om, omdat we ook op andere manieren met elkaar kunnen communiceren. We kunnen de koning een berichtje sturen per Facebook en de burgemeester per Twitter bereiken. Niemand is de baas en niemand heeft het patent op de oplossing. We moeten open staan voor elkaars verhaal en laten beïnvloeden om tot een oplossing te komen. Voor die oplossing zetten wij ons graag in.

Het CDA blijft uit gaan van gezamenlijke kracht en positiviteit. Wij vragen ook aandacht, maar dan om te stimuleren, te verbeteren en te verbinden. Goedendag is daarvan een goed voorbeeld. Wetenschappelijk is bewezen dat aandacht en positiviteit een bijdrage leveren aan het welzijn van mensen.

Zoals we ook de mensen ontmoeten die boos zijn of zich in de steek gelaten voelen. Door die oprechte aandacht ontstaat de motivatie om naar een oplossing te zoeken. Weet dat de verbinding binnen handbereik ligt. We willen geen eenlingen worden, maar samen sterk zijn. Daarom mag iedereen, met deze gedachte, altijd contact met mij opnemen. ([email protected] of 06-37 67 97 97)

Fractie CDA Lochem