Inbreng CDA Nijmegen bij behandeling Koersdocument 2022
Een perspectief op brede welvaart voor Nijmegen
Voorzitter,
Ook bij dit koersdocument wil ik allereerst het College en ambtelijk apparaat complimenteren met het voorliggende stuk. Het geeft een heldere duiding van de situatie waar onze gemeente zich nu bevindt en de richtinggevende keuzes die het College wil maken om de uitdagingen van de toekomst het hoofd te bieden.
Bij de begrotingsbehandeling afgelopen jaar stond het CDA (in een niet geplande, maar daarom niet minder mooie samenwerking met de Partij voor de Dieren) stil bij het belang van het thema brede welvaart. Het verheugt ons te zien dat dit thema ook voor het College leidend gaat zijn bij de verdere ontwikkeling van onze stad.
Want het is nodig. Waar onze stad groeit, dienen wij ons als politiek orgaan iedere maand weer de vraag te stellen welke vormen van groei we wenselijk vinden en welke groei begrensd moet worden. En als we willen dat onze stad groeit, wat zijn dan onze randvoorwaarden voor die groei? Voor het CDA staan daarbij drie uitgangspunten centraal.
Allereerst zullen we naar de menselijke maat moeten meten. Iedere Nijmegenaar is meer dan simpel “een ingezetene” van “een gemeente”. De Nijmegenaar is niet alleen consument, afnemer van gemeentelijke diensten of (als het meezit) stemmer bij de vierjaarlijkse verkiezingen. De Nijmegenaar maakt de stad tot wat hij is.
En dat betekent dan ook dat de Nijmegenaar de maat der dingen moet zijn. De landelijke politieke beslommeringen bieden voor de gemeentelijke politiek weinig inspiratie, behalve dan toch op dit punt. Het breed gedeeld besef dat een heroriëntatie op de verhouding tussen overheid en inwoners nodig is, kan ook onze stad helpen. De stappen die we -bijvoorbeeld- zetten in het sociaal domein, zijn daarbij hoopgevend. Ja, we moeten nog veel doen, maar het uitgangspunt dat we wijkgericht werken en naar de hele mens kijken, zouden we nog breder kunnen inzetten.
Dat brengt me ook bij de tweede prioriteit van het CDA bij het kiezen van de koers: de gemeente zou een duidelijkere visie moeten ontwikkelen op de betrokkenheid van haar inwoners. Rondom participatie in processen met bewoners hebben we al veel stukken met elkaar gedeeld, vaak over uitgangspunten gedebatteerd, maar ook het afgelopen jaar hebben we bij genoeg dossiers moeten constateren dat de participatie niet voldoende op orde was. Dat is niet zo zeer een symptoom, dat is een kwaal op zichzelf.
Let wel, participatie is iets anders dan: wie schreeuwt, krijgt zijn zin. Maar het fundamentele besef dat geen enkele beslissing van gemeentelijk beleid zonder gevolgen kan blijven voor op zijn minst één Nijmegenaar, moet ons nopen tot de vraag hoe we die Nijmegenaar bereiken. Bereiken voorafgaand aan een besluit, door middel van participatie, maar -minstens even belangrijk- ook door de communicatie wanneer we een besluit nemen. Als de gemeente echt werk wil maken van wat we de afgelopen jaren “een moderne overheid” zijn gaan noemen, moeten we de lat voor onszelf op het gebied van participatie en communicatie hoger leggen.
Ten slotte stelt de thematiek van brede welvaart ons nog een andere vraag: voor wie willen wij stad zijn? Als het eenvoudige antwoord “iedereen” blijkt te zijn, zullen we ons ook echt moeten inspannen om Nijmegen een stad van iedereen te doen zijn. Uiteraard stelt dat vragen aan onze woningbouwopgaven, waarbij het College hoopgevend aan de slag gaat. Maar waar we ook weten dat een nieuwe balans in de stad onherroepelijk leidt tot nieuwe spanningen en kán leiden tot nieuwe tegenstellingen.
Maar als íedereen thuishoort is onze stad, is de mismatch op de arbeidsmarkt niet alleen een probleem van werkzoekenden en ondernemers; zoals het koersdocument stelt. Als eerste staat de gemeente dan aan de lat. Als wij meer praktisch geschoolde arbeid in onze stad willen, zullen we ook moeten zorgen dat er voldoende werkgebied is om dat werk in de praktijk te brengen. Als we alle industrie in onze stad die in de ogen van beleidsmakers “vies, vuil en ruimte-innemend” is, wegbestemmen, kunnen we ons niet met recht bekreunen over de mismatch op de arbeidsmarkt. Met andere woorden: als we écht willen dat íedere Nijmegenaar een kans heeft in Nijmegen te werken, zullen we ook op het raakvlak van ruimtelijk en economisch beleid meer moeten samenwerken.
Afrondend voorzitter, we staan voor grote opgaven als stad. Die opgaven vragen om een antwoord vanuit een gedegen visie. Naar mening van het CDA is het vormgeven van die visie vanuit de blik van brede welvaart een goede stap voor de stap. Maar het CDA wil wel extra stappen zetten op weg naar de begroting. De verhouding tussen overheid en inwoner, participatie en communicatie en het integraal benaderen van de grote vragen waar onze stad voor staat zijn randvoorwaardelijk, maar niet eenvoudig. Ze vragen niet in de eerste plaats om zakken met geld, maar wel om een fundamentele en doordachte herbezinning op de rol die de overheid wil spelen. Het CDA denkt graag mee hoe we daar in het komend jaar nog meer aandacht aan kunnen geven.
Dankuwel.