Delano van Luik

Wie is Delano?

Delano van Luik, 26 jaar jong en woon in Hees. Daar kwam ik terecht na een lange, barre woningzoektocht vanuit een tijdelijke huurwoning in de Meijhorst van Dukenburg.
Ik werk als onderwijskundig adviseur bij de Samenwerkingsorganisatie Beroepsonderwijs Bedrijfsleven (SBB) in Zoetermeer. Daar onderhoud ik de kwalificatiestructuur voor het mbo op het gebied van Zakelijke Dienstverlening en Veiligheid.

Daarnaast werk ik als deeltijdmilitair bij het Korps Nationale Reserve in de rang van soldaat der eerste klasse.  We trainen en als bewaking en beveiliging ondersteunen wij de beroepseenheden. Ik ga ook beginnen aan een opleiding tot reserveofficier.

Ik ben alleenstaand en ik kom oorspronkelijk uit Heerlen. Mijn ouders wonen daar in een Zuid-Limburgse mijnwerkerswoning te Heerlen. Ik kook graag, lees graag, doe aan hardlopen, speel Dungeons and Dragons met mijn vrienden. Pre-corona was ik in het weekend in de kroeg te vinden. Ik leid daarnaast de Jong Wetenschappelijk Instituut-kring in Nijmegen, waar we discussiëren over politieke, sociale en filosofische kwesties. Tot slot ben ik penningmeester van de Raad voor Levensbeschouwing en Religie in Nijmegen. In de kroeg of de kerk, ik faciliteer graag het gesprek tussen mensen met verschillende overtuigingen. In de verbinding tref je de ander.

Waarom het CDA?

Ik geloof dat je als mens niet alleen staat als individu. Een mens komt pas tot uiting in contact met een medemens. Onze maatschappij is veel te veel gericht op het belang van de ‘ik’, zonder rekening te hoeven houden met de drijfveren, belangen en waardigheid van de ander. De overheid is er niet om alle ik-jes af te grendelen ook niet om alle ik-jes maar hun eigen gang te laten gaan. De Christendemocratie draait om gemeenschappen: mensen komen samen in de vorm van verenigingen en stichtingen zonder winstbelang en streven naar gemeenschappelijke idealen. Dat vormt de basis voor de samenleving.

Het CDA is daarom ook de partij van het fatsoen: alleen als je de ander als volwaardig beschouwt, kun je diegene respecteren en behandelen zoals je zelf behandeld zou willen horen. De bedreigingen en scheldkanonnades richting burgemeester Bruls laat zien dat de meeste mensen dit inzicht nodig hebben.

Het CDA komt niet op voor grote bedrijven of ik-jes. Het CDA zorgt voor gelijke kansen, waarbij de breedste schouders de zwaarste lasten dragen en de stem van de kleine man gehoord wordt.

Het CDA staat voor ontmoeting. Voor de middenweg. Voor normen en waarde. Nederland kan wat meer CDA gebruiken.

Wat zijn je persoonlijke drijfveren?

Ik geloof in ontmoeting. Het is te makkelijk om in je eigen bubbel te blijven. Als student uit een arbeidersgezin moest ik wel. Later zocht ik de verschillende werelden zelf op, door me aan te sluiten bij Defensie: eerst de Nationale Reserve en later met een tijdelijke inzet als stafofficier bij een soldatenschool. Hier leer ik mannen en vrouwen kennen die ook bij mijn ouders over de vloer komen: mensen die zich zorgen maken over het behoud van hun cultuur, over het behoud van hun baan- en woonzekerheid. Die kun je negeren, of die kun je mobiliseren voor politieke winst. Wat je ook kan doen, is luisteren en proberen de zorgen weg te nemen. Daar ligt de kracht van het CDA, de partij die naar iedereen luistert en met een genuanceerd antwoord komt op deze moeilijke vragen.

Wat maakt dat Nijmegen jouw stad is?

Nijmegen is geen Limburg, Nijmegen is geen Brabant en Nijmegen is als stad onder de rivieren eigenlijk ook niet écht Gelderland. Nijmegen is Nijmegen. Waar een Brabander heel direct kan zijn of een Limburger juist gereserveerd, is een Nijmegenaar allebei en geen van beide.

Nijmegen is een stad van traditionalisten en van krakers, van villabezitters en van klimaatactivisten. De meeste Nijmegenaren hebben echter één ding gemeen: het maakt niet uit waar je vandaan komt, je wordt in je waarde gelaten. Maar op een meestal begripvolle manier wordt je toch gezegd wat de ander denkt. Deze combinatie van begripvolheid met eerlijkheid kan ik ontzettend waarderen aan mijn stad.

Wat wil je bereiken in de politiek?

Op de lange termijn wil ik bereiken dat Nijmegen als gemeente meer naar de samenleving van organisaties zonder winstbelang gaat luisteren, zoals wijkverenigingen, vakbonden, belangenverenigingen en sommige stichtingen. Mijn hoop is dat Nijmegenaren de weg naar deze organisaties vinden en de gemeente het gesprek ook met deze organisaties aangaat. De gemeente moet een betrouwbare overheid worden naar de bedrijven, verenigingen en stichtingen van onze stad. Op deze manier moet u weer het gevoel krijgen dat uw stem er toe doet.

De komende vier jaar wil ik woonregels aanpassen om de druk op de woningmarkt te verlichten door samenleven en woningdelen makkelijker te maken. Ik wil de binnenstad bereikbaar maken door betere busverbindingen naar de omliggende wijken. Een auto voor de deur zou geen noodzaak moeten zijn. Dat bereiken we als we voorzieningen op loop- en fietsafstand te plaatsen – zonder de automobilist nog meer in de file te drukken.

Op korte termijn wil ik het CDA weer op de kaart zetten als de partij die niet links of rechts is, maar als de partij die tot praktische oplossingen komt en die de mensen weer een stem geeft, zonder populistisch te worden.

Mijn 3 speerpunten

Een betere woonsituatie en veilige straten

De afgelopen jaren heb ik mij in de raad ingezet voor de bouw van meer woningen. Bij winkelcentrum Weezenhof, de Boterfabriek en TPN West zorgde ik juist voor betere inspraak van omwonenden. Persoonlijk heb ik mij hard gemaakt voor een betere verkeerssituatie bij Waaijenstein en de Vossenpelssestraat in Nijmegen-Noord en heb ik mij ingezet voor de Graafseweg, Laauwikstraat, Winkelsteeg en het Stationsgebied.

Cultuur behouden en versterken

Nijmegen is de oudste stad van Nederland. Ons rijke culturele erfgoed moet behouden blijven. Zelf ben ik bij opgravingen in Rome betrokken geweest. Door mijn inzet heeft Nijmegen een programma om kunst van na de Tweede Wereldoorlog te behouden van sloop. In de Meijhorst Dukenburg heb ik met succes een kunstwerk van de Nijmeegs kunstenaar Ted Felen dat in het oude pand van de Schakel hing gered. Ik spreek met cultureel ondernemers en neem hun inbreng mee naar het stadhuis.

Inzet voor anderen

Naast mijn werk ben ik reservemilitair. De trainingen, kampen en kameraadschap hebben mij doorzettingsvermogen en dienstbaarheid voor anderen bijgebracht. Samen kan je doorgaan waar je alleen zou stoppen. Als kind uit een arbeidersgezin weet ik hoe ver de politiek – ook de lokale – van gewone mensen af kan staan. Daarom vind ik het belangrijk om persoonlijk met inwoners in gesprek te gaan. Ik wil weten waar zij tegenaan lopen binnen de gemeente. Het geeft me energie om juist voor die mensen iets te kunnen betekenen en om de gemeente weer een stukje betrouwbaarder te maken.