CDA kritisch over coalitieakkoord der vanzelfsprekendheden
Afgelopen woensdag debatteerde de gemeenteraad over het coalitieakkoord van GroenLinks, D66 en SP. Namens het CDA toonde fractievoorzitter Mark Buck zich kritisch: “Dit is het coalitieakkoord van de vanzelfsprekendheden. Zo vanzelfsprekend als deze drie partijen vonden dat ze samen een coalitie gingen vormen, zo vanzelfsprekend als ze het vonden om het college uit te breiden naar 7 wethouders, zo vanzelfsprekend zijn ook de woorden in het akkoord. Maar welke keuzes de coalitie nu écht wil maken, blijft uit.” Klik hier voor de volledige spreektekst.
CDA kiest voor de toekomst van Nijmegen
Buck benadrukte de drie speerpunten van het CDA voor de komende drie jaar: een leefbare en veilige stad, een stad waarin we omzien naar elkaar en een stad waarin we kiezen voor de toekomst. Voor het CDA komt de gemeentelijke overheid nog een stuk dichter bij inwoners te staan, gaat de gemeente meer de wijken in en richten we ons sociaal vangnet nog veel meer op maat in. Daar past een bezuiniging van twee miljoen op de jeugdzorg niet bij in de visie van het CDA.
Daarnaast vraag het CDA het College om meer lef te tonen op het gebied van veiligheid en leefbaarheid. Iedere Nijmegenaar moet veilig kunnen wonen, werken en leven in zijn of haar wijk. Blijkbaar is meer werk maken van veiligheid en leefbaarheid niet vanzelfsprekend genoeg voor de coalitie, want daar wordt geen extra euro voor uitgetrokken. Ten slotte vindt het CDA het onbegrijpelijk dat de coalitie geen toekomstvisie ontwikkelt voor Waalsprong, Waalfront en Dukenburg. Het CDA zal de komende jaren blijven vechten voor meer verbindende voorzieningen (zoals sportvelden en ontmoetingsruimten) in deze wijken.
En nu aan de slag
Het CDA zal de coalitie dan ook kritisch blijven volgen; met waardering voor een meer wijkgerichte aanpak in de zorg, hoewel het jammer is dat deze aanpak beperkt blijft tot de zorg. Nog kwalijker is het doorschuiven van moeilijke financiële keuzes naar een volgende periode. Daarom zal het CDA de samenwerking zoeken, met oppositie, coalitie en college, maar vooral met de stad. Omdat uiteindelijk politiek over veel meer gaat dan alleen het vanzelfsprekende.