OPROEP

Een beeldbepalende paragraaf uit de Troonrede 2018 gaat over de onderlinge verbondenheid, zorgplicht en verantwoordelijkheden. Voor ons als CDA zijn dat heel herkenbare begrippen en wij zijn blij dat ze ook zo benoemd worden: ‘Mensen moeten ook weer voelen dat de politiek er voor iedereen is. Er leven vragen: kunnen wij en onze kinderen blijven rekenen op goede zorg, een be-taalbaar huis, een baan, goed onderwijs, een veilige buurt, een schone leefomgeving en een goed pensioen? En er is de vraag die niet in een rekenmachine past: leven we in Nederland wel vol-doende met elkaar en niet te veel naast elkaar? Een steeds beter land is niet vanzelfsprekend, maar vergt permanent onderhoud en vernieuwing. Vertrouwen in de toekomst is werk in uitvoe-ring’.

De voorgaande zin maakt de overstap naar de praktijk, waar gaan we heen en vooral hoe? Met deze oproep aan onze CDA-fractie in de Tweede Kamer willen wij als lokale CDA-afdeling en ge-voed vanuit onze lokale politici, de man en vrouw die het dichts bij en vooral midden in onze sa-menleving staan, een tweetal handreikingen aanreiken waar in de komende debatten zo mogelijk de vinger bij gelegd kan gaan worden en tot concrete resultaten kan leiden.

Een eerste handreiking gaat over de zorg. In de Troonrede is daar op positieve wijze inhoud aan gegeven, maar dat leidt, helaas en tegelijkertijd ook verklaarbaar, niet tot de constatering dat er geen echte zorgen meer zijn. Een voorbeeld van echt grote zorg is het punt van crisisopvang, een steeds meer voorkomend verschijnsel in de al maar dynamischer, maar ook individualistischer wor-dende maatschappij. De crisisopvang loopt in de dagelijkse praktijk vast. Er zijn veel te weinig ade-quate opvangadressen en -begeleiders beschikbaar. Meerdere hulp-verlenersinstanties trekken noodgedwongen hun handen ervan af en de direct betrokken zorgverlener staat letterlijk met lege handen met alle gevolgen van dien. Een mensonwaardige situatie en zeker niet passend in de beelden waar het CDA voor staat “De kracht van onze samenleving ligt in een gedeeld besef van onderlinge verbondenheid, tussen jong en oud, arm en rijk” Onze oproep is dan ook om voor dit specifieke onderwerp de aandacht te vragen.

Een twee handreiking gaat, bijna niet te voorkomen, over de dividendbelasting. Volgens de Troon-rede wordt die afgeschaft. Voor- en tegenstanders vallen al weken over elkaar heen. De Raad van State vindt dat het kabinet het plan om de dividendbelasting af te schaffen beter moet onderbou-wen. Dat schrijft het adviesorgaan in een beoordeling van het belastingplan dat op Prinsjesdag is gepresenteerd. En dit statement wordt ook door ons in Nunspeet herkend. Leden en niet-leden regeren in zowel positieve als in negatieve zin. Daarbij komt nog dat in het ‘geweld’ van de divi-dendbelastingafschaffing het aanmerkelijk belang, dat in vele opzichten parallel te stellen is met dividend, voor de zogenaamde aanmerkelijkbelanghouder in de aankomende jaren wel extra be-last wordt. Onze oproep indeze is in te zetten op de door de Raad van Staten gevraagde onderbouwingen en de gerelateerde heffing dividendbelasting via een andere weg, namelijk de heffing aanmerkelijk-belang, niet uit het oog te verliezen.

De CDA-afdeling Nunspeet wenst de fractie en haar woordvoerders alle sterkte, kracht en vooral wijsheid toe om in de ongetwijfeld komende begrotingsdebathectiek het CDA als ‘de volkspartij van Nederland’ nog sterker neer te zetten.

Namens de CDA-afdeling Nunspeet

Mr. A.H. (André) Russchen

Afdelingsvoorzitter CDA Nunspeet