Column in HaH van 12 mei 2020 door Henny Zijlstra

Juiste maat

“Anderhalve meter! Anderhalve meter!” Ik was naast het fietspad gaan rijden om even een praatje te maken met een vriend die we tijdens een fietstochtje tegen kwamen. Om wat gepaste afstand te houden was ik aan de andere kant gaan fietsen, net naast het pad. Ik had niet gerekend op tegenliggers of snelheidsduivels op elektrische fietsen die ons achterop kwamen. Dit bleek een vergissing. Van twee kanten kreeg ik het om de oren. “Zo wordt het onmogelijk om genoeg afstand te houden!” En een aanstormende heer op leeftijd liet ons luidruchtig weten dat we ons niet aan het geldende afstandsbeleid hielden.

Zo blijkt het in de praktijk nog best lastig om de anderhalve-meter-norm goed toe te passen. Wanneer je afstand houdt tot de één, kan iemand anders daar juist last van hebben. Ik denk dat iedereen daar inmiddels wel ervaring mee heeft opgedaan. In de supermarkt, tijdens het passeren van andere klanten, gewoon op straat en of op fietspaden, juist nu iedereen massaal op de fiets stapt! De nieuwe realiteit van het afstand houden stelt ons voor dilemma’s waar we nog erg aan moeten wennen.

Juiste toon

Dat wennen aan en het in de praktijk brengen van de anderhalve-meter-norm lukt niet alleen. Het lukt alleen als wij het samendoen. Bij het CDA noemen we dit een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Vooral nu er weer wat meer kan en mag, komt het aan op goede afstemming met elkaar. Samen moeten we de Corona-uitdaging doorstaan en natuurlijk is het goed dat we elkaar op de uitvoering daarvan dus ook kunnen en ook willen aanspreken. Maar laten we vooral ook zoeken naar de juiste toon en begrip voor elkaar tonen. Want op afstand leven van elkaar is best lastig en misschien is dat juist wel een goed teken ook.