Samen leven: zorg(en) voor elkaar

SAMEN LEVEN: ZORG(EN) VOOR ELKAAR

KADER

De CDA kernwaarde solidariteit betekent dat we voor elkaar moeten (willen) zorgen. Zorg is een fundamentele basisbehoefte. Het is meer dan alleen medische zorg. Iedereen heeft zorg nodig. Veelal zorgen mensen onderling voor elkaar, als familie, in het gezin maar ook binnen vriendengroepen of als buren. Toch zijn er momenten in een mensenleven dat er meer of andere zorg nodig is. Dit kan in de vorm van mantelzorg of professionele hulpverlening. Op die momenten heeft de gemeente een belangrijke rol. De gemeente draagt verantwoordelijkheid voor de vele verschillende vormen van zorg. Ook om ervoor te zorgen dat iedereen die wil, mee kan doen.

PROBLEMEN / HUIDIGE SITUATIE

Iedereen moet in de samenleving mee kunnen doen, ongeacht afkomst, achtergrond, geaardheid, opleiding of religie. Maar slagen we daar wel in? Een aantal vragen:

• Hoe zit het met de toegang van jongeren tot de woningmarkt en blokkeert de tweedeling tussen mensen met lagere en hogere inkomens en mensen met meer of minder vermogen deze?
• Worden ouderen voldoende ondersteund om in hun vertrouwde omgeving te kunnen blijven of om zelf keuzes te maken over veranderingen?
• Wordt zorg op maat aangeboden en wordt iedereen bereikt?
• Slagen we erin om representanten van alle groepen en geledingen in de samenleving deel uit te laten maken van of invloed te laten hebben op de politieke besluitvorming?
• Als mensen hulp nodig hebben, zijn er dan belemmeringen om die dan ook te vragen?
• Kortom, slagen we er wel in om diversiteit te omarmen en inclusie te bewerkstelligen? 

CDA STANDPUNTEN

CDA Voorst vindt het belangrijk dat de gemeente verantwoordelijkheid neemt voor het (sociale) beleid omtrent de zorg door structureel te ondersteunen en faciliteren. Of het nu gaat om chronisch zieken, mensen met een lichamelijke en/of verstandelijk beperking, kinderen, jongeren of ouderen. Deze mensen (of hun familie) moeten zo lang mogelijk zelf de regie over de invulling van hun zorgbehoeften en daarmee hun leven kunnen behouden. Betaalbaarheid en toegankelijkheid zijn daarbij de sleutelwoorden. Het bevorderen van zelfredzaamheid staat niet gelijk aan mensenaan hun lot overlaten.

Doel van sociaal beleid moet zijn om iedereen de kans te geven mee te doen. Gemeentelijk beleid dient mensen daarbij te helpen.

Daarom kiezen we voor beleid dat:

• Preventief en proactief is: voorkomen is beter dan genezen;
• Laagdrempelig is, bijvoorbeeld door spreekuren in de kernen: hulp vragen is moeilijker dan hulp aanbieden;
• Het betrekken van mensen en groepen bevordert en uitsluiting tegengaat;
• De participatie van inwoners bevordert;
• Mensen een stem en volledige aandacht in zijn of haar moeilijke situatie geeft;
• De kwaliteit van de zorg en de menselijke maat voorop stelt;
• Waarborgt dat noodzakelijke zorg altijd verleend wordt en betaalbaar en toegankelijk is;
• De positie van mantelzorgers versterkt;
• Ouders en kind(eren) volledig betrekt bij het jeugdhulpverlening proces;
• Eenzaamheid en armoede bestrijdt.