Bea Schouten stelde vandaag mondelinge vragen aan Gedeputeerde Staten. Onderwerp: het vervuilde slib dat in onderwaterstortplaats Kaliwaal wordt gestort. Het zou gaan om slib met hogere gehalten PFAS dan mag volgens de vergunning. Hoe zit dit?
Wat is de Kaliwaal?
De Kaliwaal is een soort onderwaterstortplaats in de uiterwaarden van de Waal bij Druten. Daar is grote onrust ontstaan nu blijkt dat het vervuilde slib veel zwaarder verontreinigd is dan mag. Na onrust rond de granulietstort bij Over de Maas in 2020 heeft Gedeputeerde Staten nieuw beleid en een ander afwegingskader gemaakt. CDA heeft daarom de volgende vragen gesteld aan de gedeputeerde:
- Vindt het college dit net als het CDA een zorgelijke ontwikkeling, en kan het college de onrust bij inwoners begrijpen?
- Op welke manier informeert de provincie de gemeente? Is het in dit geval gezien de gevoeligheid tijdig en volledig gebeurd?
- Het college geeft in de krant aan dat het onontkoombaar is een vergunning te verstrekken. Waarom is dit onontkoombaar?
- Niet toestaan betekent dat het bagger niet langer in de Gelderse onderwaterstortplaatsen gestort kan worden, de bagger zal dan worden opgeslagen in de drie rijksdepots, die buiten Gelderland liggen. Is dit niet een veel verstandigere oplossing? Waarom kan hier niet op aangestuurd worden? Zijn alle mogelijkheden benut om tot andere oplossingen te komen?
- Ziet de provincie nog mogelijkheden om dit tegen te houden?
Gedeputeerde Drenth antwoordde op de vragen van het CDA:.
Verontdiepen niet toegestaan
De Staten zijn helder geweest hoe we om willen gaan met het verontdiepen van plassen. Er is dan ook geen discussie over hoe we daar mee om willen gaan. Vergunningen die nu afgegeven worden voor ontzandingen, ontgrindingen en ontgrondingen, daarbij is meegegeven dat verontdiepen niet is toegestaan. Bij de stort in de Kaliwaal gaat het over onder water afval storten. Het bericht in de krant over het niet tijdig informeren van de gemeente klopt, waarvoor excuus.
Onderzoek
Hoe kan het nu dat een vergunning wordt afgegeven voor slib met een hoger PFAS gehalte dan normaal gesproken hier vergund wordt door Gelderland met de kaders zoals hier gegeven? Dat gaat als volgt: K3, de eigenaar van de plas, heeft de provincie gevraagd om aanpassing van de vergunning om daar zwaarder vervuild slib te mogen storten. Dat gaat vergezeld van een onderzoek dat zij zelf daarbij hebben gedaan. Dat toonde aan dat er geen schade aan mens en dier is. De provincie heeft vervolgens een bureau ook nog onderzoek laten doen. Dat onderzoek toonde aan dat er door de manier waarop de plas is aangelegd, er geen gevolgen zouden zijn voor mensen en dieren buiten de plas.
Rol van de provincie
Het gaat in deze situatie ook om welke rol de provincie hier heeft. De provincie is in dit geval bevoegd gezag en als iemand een vergunning vraagt dan moet de provincie toetsen of die vergunning gegeven kan worden aan de hand van de regels die we hebben. En wat er uit de onderzoeken komt is dat de provincie geen grond heeft om te weigeren en dus moet de provincie die vergunning afgeven.
Onontkoombaar
Je zou dan ook ervoor kunnen kiezen de vergunning niet af te geven en de rechter te laten toetsen. Twee jaar geleden heeft de provincie dat gedaan bij een vergelijkbare casus. En is toen op de vingers getikt door de rechter. En dus moest de provincie zich als bevoegd gezag zich nu dan ook richten op de lijn die de rechtbank heeft aangegeven. En vandaar dat het dus onontkoombaar is om die vergunning af te geven. Provincie Gelderland is daar niet blij mee, maar volgens de rechtsorde is dit de juiste route. Als het gaat om de vraag of de stort niet in andere delen van Nederland zou kunnen dan is het antwoord van de gedeputeerde dat Pfas zich niet aan provinciegrenzen houdt. Als je uit principe zulke concentraties niet wil storten vanwege volksgezondheid moet je dat ook op andere plekken in Nederland niet willen. De provincie ziet dan ook geen mogelijkheid om de stort tegen te houden.
Oproep CDA
De reactie van Bea Schouten daarop: Ik begrijp de handelswijze, GS kan niet anders. Maar het blijft onbevredigend dat we moeten toestaan dat het Pfas gestort mag worden. De grote vraag voor de toekomst is: moeten we niet veel zorgvuldiger omgaan met de gezondheidsaspecten in onze mooie Gelderse leefomgeving? Daarom heb ik een oproep gedaan aan het college om dit ook landelijk aan te kaarten en te proberen tot ander beleid te komen. Ik verwacht dat we hier nog vaker over zullen spreken!