De afgelopen dagen heb ik veel vragen ontvangen over ons stemgedrag met betrekking tot het voorstel van de VVD over een verbod op “homogenezing”. Ik betreur dat er verwarring is ontstaan over het CDA-standpunt, omdat het zonder context lijkt of er iets mis is gegaan. Dat beeld wil ik graag rechtzetten.
Laat ik kraakhelder zijn: voor het CDA staat voorop dat praktijken als het genezen of onderdrukken van iemands homo- of biseksuele gerichtheid verwerpelijk is. Het staat buiten kijf, dat iedereen in Nederland de vrijheid moet hebben om te houden van wie hij of zij wilt. Niet voor niets heb ik eerder duidelijk afstand genomen van de Nashvilleverklaring, die hier dwars tegenin gaat. Liefde en barmhartigheid moeten leidend zijn.
Dit soort praktijken horen in een beschaafd land niet thuis, zijn onacceptabel en moeten worden aangepakt. Het is daarom belangrijk te weten hoeveel jongeren en kwetsbare personen hier aan worden blootgesteld in Nederland. Daarom hebben we vorige week vóór een voorstel van D66 gestemd om dit te onafhankelijk en diepgravend te onderzoeken. Het genezen van een seksuele geaardheid is niet alleen onwenselijk en onmogelijk, maar een dergelijke vorm van mishandeling is ook zeer gevaarlijk en schadelijk. Nog dit jaar krijgt de Kamer de resultaten van het onderzoek.
Tegelijkertijd hoort deze vorm van mishandeling aangepakt te worden. Dwang, mishandeling en discriminatie zijn allen verboden. Het voorgestelde verbod van de VVD bestaat dus al, evenals de terechte straffen die daarbij horen. Daarom hebben we de lijn van de minister gesteund, die heeft aangegeven homogenezers aan te zullen pakken met de middelen die er nu al zijn.
Als woordvoerder emancipatie zal ik mij sterk blijven maken voor een sterke samenleving, waar respect en saamhorigheid de norm zijn en waar je zichtbaar jezelf kan zijn. Hiermee hoop ik dat mijn inzet voor LHBTI’ers duidelijk is, net als de afwegingen die zijn gemaakt over de verschillende voorstellen.
Zie ook de blog van mijn collega René Peters over dit onderwerp.