Afgelopen week presenteerde Gerard Adelaar namens het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA het nieuwe rapport Gezond leven. De zorg voor het lichaam als gemeenschappelijk goed. Daarmee doen wij wat wij als denktank behoren te doen: het agenderen van een maatschappelijk probleem en het ontwikkelen van vernieuwende beleidsperspectieven. Voor de zorg worden de oplossingen vandaag de dag te veel gezocht in ‘meer’: meer zorg, meer geld en meer personeel. Dat is een kortzichtige benadering. De WI-publicatie verlegt het accent van zorg naar gezondheid.
Het rapport bevat een reeks van voorstellen vanuit christendemocratisch perspectief om een gezond leven gemeenschappelijk goed te maken. Dat begint bij de vorming van een goede voedselcultuur vanuit de samenleving zelf en bij de verantwoordelijkheid van een sociale markteconomie. Het christendemocratisch denken kent bij de inzet van beleidsinstrumenten een bepaalde volgordelijkheid (vanuit een maximale spreiding van verantwoordelijkheden).
In eerste instantie is het wenselijk in te zetten op voorlichting bij instituties met een vormende invloed: gezinnen, verenigingen en de school. Gezond eten en bewegen dienen onderdeel te worden van hun cultuur zodat zij kunnen bijdragen aan een gezonde en evenwichtige leefstijl.
Maar als dat niet lukt, zouden we dan niet moeten nadenken over andere middelen? In christendemocratisch perspectief hebben ook overheden hun verantwoordelijkheid te nemen. Zij kunnen met de fastfoodsector afspraken in gang zetten over gezond voedselaanbod, marketing voor ongezond eten verbieden en perverse marktprikkels corrigeren door ongezond voedsel duurder te maken en gezond voedsel goedkoper.
In laatste instantie zou je dan een minimumleeftijd voor fastfood kunnen overwegen. U heeft dat wellicht gelezen in het nieuws. Het gaat het WI erom dat kinderen jong vertrouwd raken met zorg voor zichzelf en een gezonde levensstijl. Van een verbod is in het WI-rapport geen sprake. Dat zou een overweging kunnen zijn als fastfoodketens hun producten niet gezonder maken. Het dient dus “als een stok achter de deur”, zoals De Telegraaf het in het hoofdcommentaar terecht stelde. We vinden het inmiddels vanzelfsprekend dat er geen alcohol en sigaretten aan minderjarigen worden verkocht. Maar we vinden het normaal dat sommige vestigingen van fastfoodketens in de schoolpauzes bevolkt worden door massa’s tieners? Laten we daar eens goed over nadenken, zo stelt het WI-rapport. Want gezond eten en bewegen dienen onderdeel te worden van onze leefcultuur, zodat een ieder kan bijdragen aan een gezonde en evenwichtige leefstijl.
Het hele rapport kunt u hier lezen.
WI-medewerker Gerard Adelaar was te gast in de NPO1-talkshow Khalid & Sophie.
Met vriendelijke groet,
Pieter Jan Dijkman
Directeur WI voor het CDA