De herindeling per 1 januari 2019 heeft tot gevolg dat het groenbeleid van de vier voormalige gemeenten herijkt moet worden. Het groenbeleidsplan 2021-2030 is de nota waarin de gemeente Het Hogeland haar beleid vastlegt dat zij de komende jaren wil voeren voor het groen: het betreft zowel groenvoorzieningen binnen als buiten de dorpen.
Lees hieronder de bijdrage van Rudmer Veenwijk namens de fractie.
De bijbehorende stukken kunt u hier lezen onder agendapunt 17 >>>
Voorzitter.
Allereerst willen wij aangeven dat we diep zijn geraakt door de woorden van de insprekers. Het geeft de emotie weer rond de bermmonumenten, dit had niet zo in het beleidsplan moeten staan.
In de handel is er een gezegde: groen kost poen. Zo ook ons groenbeleid veel groen te weinig poen.
Laten we voorop stellen dat groen een grote invloed heeft op onze leefomgeving en dat gemeente en inwoners daar hun eigen verantwoordelijkheid in hebben. In de enquete geeft 69 % van de inwoners aan niet tevreden te zijn over het groen in het algemeen. En toch wordt ons voorgesteld om het huidige niveau te handhaven, dat schuurt. Maar wij concluderen ook dat er een opgave ligt, onze gemeente kenmerkt zich door een groot oppervlak en roemte woar alles gruit en bluit.
Ook onze inwoners denken divers over groen de een zegt maai maar wel en de ander zegt maai maar niet. Maar wat belangrijk is dat we natuurwaarden in stand houden zo ook de biodiversiteit het schijnt dat 75% van onze insecten is verdwenen en daar zijn ook vervelende bij. Maar insecten zijn van grote waarde voor onze leefomgeving en de natuur. Wat het maaibeleid aangaat zouden we willen zeggen maai waar het moet met het oog op verkeersveiligheid en laat staan waar het kan. Een deel van onze inwoners geeft aan zelf de handen uit de mouwen te willen steken college ga met die inwoners in gesprek en kijk naar de mogelijkheden. Heeft het college al nagedacht over het laten adopteren van groen door een straat of buurt of misschien wel een heel dorp met ondersteuning vanuit de gemeente. En ga voor een actief overhoekjes beleid minder groen kost minder poen. Wat ook gruit en bluit is ongewenst groen zoals de berenklauw hij houd zich niet aan grenzen dus is het verstandig om ook samen te werken met buurgemeenten om de berenklauw onder controle te houden.
Het gewenste hoger niveau voor de begraafplaatsen acht het college niet haalbaar en dat voor een college vol ambitie. Ambitieus zijn wel de vrijwilligers die actief zijn op de begraafplaatsen ga met deze vrijwilligers het gesprek aan en ondersteun hen bij hun werkzaamheden. We zijn als CDA, en wij denken ook lokaal sociaal, blij dat het college de rechtlijnige bewoordingen in het beleidsstuk over het verwijderen van bermmonumenten heeft genuanceerd en de ja,mits regel hanteert en dit ook heeft gecommuniceerd met onze toch wel geschrokken inwoners. Het CDA is van mening dat gedenken van dierbaren verschillende vormen kent. Een rouwproces is persoonlijk en daar dient een dienstbare lokale overheid rekening mee te houden. Zo ook onze begraafplaatsen een plek om te gedenken en tot rust te komen. En op oude grafzerken staan soms woorden van levenswijsheid waar we tegenwoordig nog wat van kunnen leren.
51% van de inwoners die aan de enquête hebben mee gedaan willen goed onderhouden en verzorgde begraafplaatsen en de fractie van het CDA ziet dat ook graag. Vraag: waarom kan dat niet antwoord geen geld einde oefening, maar is dat zo. In de voorjaarsnota staat dat er minder werk voor derden wordt gedaan door onze medewerkers bij het leer/werkbedrijf Ability en dat deze werknemers in onze eigen groenvoorziening gaan werken dan kan er toch extra werk verzet worden ligt daar geen kans om onze begraafplaatsen een A status te geven.
Tot slot voorzitter.
Aan het eind van het groenbeheerplan is een logistiek treintje geplaatst met wagons vol aan plannen,programma’s, planningen en logboeken maar laat alstublieft de uitvoering de locomotief zijn.
