Zienswijze Programmakader Nationaal Programma Groningen
Tijdens de raadsvergadering op 10 juli is door alle een partijen in de raad een zienswijze ingediend, evenals een motie met de titel; "PERSPECTIEF VOOR ONS GRONINGEN EN ONS GRONINGERS. "
Lees de zienswijze en de motie hier
Bijdrage Henk Koopmans;
De insteek van het raadsvoorstel is een positieve. De ambities en de doelen kunnen we dan ook van harte ondersteunen. De keuze voor één programmakader is wat ons betreft een goede keuze. Het Nationaal Programma Groningen is echter niet iets wat we ‘even’ gaan realiseren. Hoewel een injectie van 1,15 miljard euro zeer welkom is in dit gebied moeten we ons realiseren dat dit een gebied is wat zich al jaren niet gezien en gehoord voelt en waar het overheidsvertrouwen tot een absoluut minimum is gedaald. Dit laatste is er dan ook de oorzaak van dat het Nationaal Programma Groningen inmiddels een beladen term is geworden waar met gemengde gevoelens over wordt gesproken.
Vele bijeenkomsten worden georganiseerd waarin, behalve met enthousiasme, ook met de nodige scepsis wordt gereageerd. Is het NPG het wondermiddel dat Groningen sociaal economisch weer op de kaart zal zetten en de aardbevingsellende op den duur doet vergeten? Of wordt dit het zoveelste proces wat door bureaucratisch geharrewar om zeep wordt geholpen.
Er worden ons adviezen aangereikt vanuit het NPRZ (nationaal programma Rotterdam Zuid) waar op een succesvolle manier, door in te steken op thema’s als school, werk en wonen een sociaal economische boost is gegeven. Vanuit een helder gedefinieerd startpunt is daar een plan op poten gezet wat bleek te werken. Uiteraard liggen er parallellen en kan men leren van het daar uitgevoerde proces. Er zijn echter ook grote verschillen die niet onderschat mogen worden.
Hebben we te maken met een helder gedefinieerd startpunt? Of moet er eerst nog een beter fundament gelegd worden? De overheid heeft zich in het proces van herstel en versterking niet op haar best getoond. Meerdere ministers hebben er hun tanden op stuk gebeten en Den Haag raakte maar langzaam doordrongen van de ernst van het probleem.
Hoewel het NPG financieel los moet worden gezien van de herstel en versterkingsoperatie is het er als proces onlosmakelijk mee verbonden. Op de onlangs gehouden radenconferentie bleek wel weer dat de neuzen nog lang niet allemaal dezelfde kant op staan maar werd wel duidelijk waar de prioriteit moet komen te liggen en dat we alleen maar verder komen als we als gezamenlijke gemeenten én provincie de handen ineen slaan en verregaand gaan samenwerken. De prioritering werd duidelijk verwoord door één van de aanwezigen met de opmerking: Als we straks door de scheuren van ons huis kijken naar een fantastische speelweide, gerealiseerd met NPG gelden zijn we verkeerd bezig.
We kunnen niet genoeg benadrukken hoe belangrijk de randvoorwaarden in dit proces zijn. De min of meer met stoom en kokend water ingediende projecten voor adressering van de eerste NPG gelden had onze instemming omdat we wel begrip konden opbrengen voor deze manier van werken maar dat wil niet zeggen dat dit de norm moet worden. De tijd nemen en de ins en outs goed door te spreken is wat ons betreft geen overbodige luxe. Nu leek het er een beetje op dat de traagheid van de herstel en versterkingsoperatie gecompenseerd moest worden door de snelheid en voortvarendheid van het NPG.
We zijn absoluut voor snel en voortvarend te werk gaan maar wat ons betreft is er één aspect wat de allerhoogste prioriteit heeft: Communicatie met álle betrokkenen. (inwoners, bedrijven, corporaties etc) Het programmakader lezend wil men heel graag aan de slag maar is het een complex proces wat waarschijnlijk lang gaat duren.
De inhoudelijkheid van de kaders kunnen we ons wel in vinden. Het gaat ons op dit moment nog niet over de verdeling van de gelden over de projecten. NPG houdt ons de komende jaren nog wel bezig. Het is ook lastig om op dit moment hier al een goed onderbouwde mening over te hebben. We begrijpen dat de provinciebrede projecten een substantieel bedrag opslurpen en zien daar ook het sociaal economisch belang van in. We moeten echter wel als gezamenlijke gemeenten er voor zorgen dat een fair deel van de gelden naar lokale projecten gaat.
Samenvattend: willen we het vertrouwen van de burger terugwinnen dan zijn de randvoorwaarden van essentieel belang en dienen we te gaan communiceren (met hoofdletters) We gaan met z’n allen een proces in wat alleen een kans van slagen heeft als er VAN TEVOREN grondig is en gedurende het proces grondig wordt GECOMMUNICEERD met alle betrokkenen.
Lees hier de bespreeknotitie Programmakader Nationaal Programma Groningen>>>