Laten we welzijn
Welzijn op recept…..zelfs dat kan tegenwoordig. Wanneer een huisarts constateert dat de hele rits aan medicatie niet effectief is dan kun je ‘welzijn op recept’ ontvangen in de provincie Groningen. Een verwijzing naar een hulpverlener die begeleiding biedt.
Maar wat is welzijn eigenlijk en wie bepaalt de graadmeter hiervan? Wanneer ik op internet zoek naar de definitie van het woord welzijn dan wordt daaronder de mate van materiële en immateriële tevredenheid begrepen. Is mijn conclusie dan juist, dat wanneer mensen ‘minder welzijn ervaren’ er dan ook meer sprake is van ontevredenheid? En inderdaad, wie bepaalt nu eigenlijk de mate van deze (on) tevredenheid en waar vindt deze zijn oorsprong?
Aan het woord ‘welzijn’ koppelt de politiek het woord ‘zorg’. En bij het zoeken naar de definitie van dit woord kom ik bij de uitleg ‘bekommernis’. Het bekommeren om jezelf en het bekommeren om de ander.
Mijn conclusie is dat de enige persoon die jouw mate van welzijn kan bepalen jijzelf bent en dat zorg de wijze is waarop jij dit voor jezelf doet EN voor de ander. Wanneer jouw welzijn dus goed is, dan heb je goed voor jezelf gezorgd en dan KUN je dat ook voor de ander doen. Je hebt een verantwoordelijkheid voor je eigen welzijn en kunt dit niet altijd afschuiven op de ander. Helaas wegen we onze mate van welzijn vaak met de situatie van de ander. We vergelijken, worden jaloers en dat maakt ons vervolgens niet vriendelijker tegenover onszelf en de ander.
Welzijnsorganisaties geven aan dat mensen in het Westerkwartier maar beperkt hulp vragen. Durven en kunnen de mensen tegenwoordig nog wel om hulp te vragen wanneer ze er zelf even niet meer uitkomen? Bestaat er angst om ervoor uit te komen dat je je niet zelfstandig kunt redden? Doen we ons beter voor als dat we eigenlijk zijn en/of ons voelen? Wanneer we lichamelijk niet meer in staat zijn voor onszelf te zorgen ontkom je er niet aan dat een ander je helpt. De inzet van mantelzorgers en vrijwilligers is hierbij onmisbaar. Zij laten in de praktijk zien wat omzien naar elkaar is. De hulp vragen bij psycho-sociale problematiek is vaak ingewikkelder. De mate van eenzaamheid is groot tegenwoordig. In het Westerkwartier is dit zelfs 42%!!
Niet alle oorzaken zijn zomaar op te lossen, want laten we wel-zijn, het ‘welzijn’ is van alle tijden. Welkom in de wereld. Welkom in het Westerkwartier. Voor onze bekommernis en ons welzijn hebben we elkaar hard nodig!
Geertje Veenstra
fractievoorzitter CDA Zuidhorn
campagneleider CDA Westerkwartier