Bezoek aan de Grote Suriname Tentoonstelling in de Nieuwe Kerk Amsterdam
Op 25 januari 2020 heeft het CDA Netwerk Diversiteit haar eerste activiteit mogen organiseren. Middels een gids werden we samen met andere geïnteresseerde CDA-leden rondgeleid door de succesvolle tentoonstelling in de Nieuwe Kerk, die je in een vogelvlucht op een indrukwekkende manier laat kennismaken met de cultuurgeschiedenis, de natuur, de economie en de bewoners van Suriname. Voor de oplettende bezoeker is bij de entree een herkenbare welkomstgroet te horen, namelijk het geluid van de luidruchtige grietje bie (vogel).
De geschiedenis van Suriname krijgt in Nederland weinig aandacht, ook niet in het onderwijs, terwijl beide landen een eeuwenlange geschiedenis delen. Wat begint met het verhaal over de oorspronkelijke bewoners, de plantagecultuur, de slavernij en contractarbeiders tot het veelkleurige en de rijke flora en fauna van het land. De donkere bladzijden zoals de slavernij, de decembermoorden en Moiwana 86 krijgen van de kunstenaars allen een plek in de Nieuwe Kerk.
Vroeger heette Suriname ‘Nederlands Guiana’, een verzamelnaam voor de Nederlandse koloniën. De positie van het tropisch land als wingewest voor het koloniaal profijt in de beruchte Gouden Eeuw. De West-Indische compagnie was eigenaar van het land en het land werd bestuurd als bedrijf en onderneming (wat simpelweg een verzameling was van kapitaal, organisatie en arbeid). Het zware werk op de plantages van suikerriet, cacao, koffie en tabak aan de “Wilde Kust” werd voornamelijk gedaan door inzet van slaven (handel) en contractarbeiders.
Vanaf 1600 werd Suriname gekoloniseerd door Nederlanders, met name de Zeeuwen. Suriname was in de 17de eeuw een korte periode Zeeuws bezit. Paramaribo heette toen Nieuw-Middelburg en het voormalige Engelse fort kreeg de naam Fort Zeelandia. In die tijd werden zeer luxe en gewilde goederen verhandeld en verscheept door Europa. Admiraal en zeeheld Michiel de Ruyter is een van de bekendste personen uit de Vaderlandse geschiedenis. Hij kreeg een staatsbegrafenis die ruim 14.600 gulden kostte, evenals een praalgraf in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Vandaag de dag nog opgebaard. Michiel de Ruyter was rond de 1.50m, maar de houten sarcofaag is toch ruim 2 meter lang en versierd door Hongaarse priesters die hem elk jaar nog komen vereren. U mag googlen waarom.
Opvallend is de “smeltkroes” van culturen die nu de samenstelling van de Surinaamse bevolking is zoals de Indianen, Creolen, Javanen, Hindoestanen, Chinezen en de vermenging van culturen, tradities, eetgewoonten en gebruiken. Suriname staat bekend om de verbroedering tussen verschillende bevolkingsgroepen en het bewijs dat met en naast elkaar leven prima kan! Toch is niet alles idyllisch: Suriname heeft tropische ziektes (malaria). En jarenlange bauxiet en goudwinning geven enorme milieuschade aan het mooie oerwoud.
Aan het eind, net voor de museumwinkel, tref je de mooiste foto aan van prinses Beatrix in haar mintgroene galajapon met Claus tijdens de Onafhankelijkheidsceremonie op 25 november 1975. De jurk kun je ook in het echt zien!
Onder het genot van een drankje en een taartje hebben we onze indrukken met elkaar gedeeld. We danken iedereen voor zijn of haar aanwezigheid en hopen elkaar weer te treffen bij de volgende activiteit van CDA Netwerk Diversiteit.