‘Het is belangrijk om te doen wat je kan. Om niet weg te kijken, maar verantwoordelijkheid te nemen. Om verbinding te leggen en dichtbij mensen te zijn. Om je talenten in te zetten. Ieder mens kan op zijn eigen plek van onschatbare waarde zijn.’
Met deze overtuiging stond Rick Brink in het leven. Rick was een teamspeler, een verbinder, een mensen-mens. Behulpzaam en ondersteunend. Een man met humor, waarbij het hem niet ontbrak aan enige zelfspot. Hij had plezier in wat hij deed, dacht in kansen en kwam actief met ideeën. Klein van stuk, groot in daden. Een smaakmaker. Christendemocraat in hart en nieren.
In 2012 werd Rick lid van het CDA. Vol enthousiasme heeft hij zich 12 jaar lang onvermoeibaar ingezet voor onze partij. Als christendemocraat vond hij het mooi om te zien dat ieder mens verschillend is, met eigen talenten en beperkingen.
Gespreide verantwoordelijkheid was voor Rick geen stoffig begrip maar juist een van de redenen dat hij CDA is gaan stemmen en waardoor hij zich thuis is gaan voelen bij het CDA. Hij vond het van onschatbare waarde dat mensen hun talenten inzetten voor hun buurt, wijk of vereniging. Vanuit de overtuiging dat ieder mens inzetbaar is en mee moet kunnen doen in de samenleving. Iedereen is op zijn eigen plek van toegevoegde waarde.
Ook rentmeesterschap sprak hem aan. Goed met de aarde omgaan omdat die door God in bruikleen aan ons is afgestaan. Maar rentmeesterschap was voor Rick ook het doorgeven van waarden en normen aan de volgende generatie.
Als je Rick vroeg hoe hij in de politiek terecht is gekomen, gaf hij aan dat dat toevallig is gegaan. Na het congres in de Rijnhal in 2010 was er veel gedoe in de partij en dat kwam ook in Hardenberg terecht. Mensen waren boos en ontevreden. De voorzitter van de voetbalclub waar Rick in die tijd actief was in het jeugdbestuur had zijn kwaliteit als verbinder gezien en benaderde hem om samen met hem (in zijn nieuwe functie als voorzitter van CDA Hardenberg) het CDA in Hardenberg op te bouwen. Rick zei volmondig ja, juist toen de partij het moeilijk had zette hij zijn schouders eronder.
Politiek dichterbij de mensen brengen, was een missie van Rick. Vanuit de christelijke waarden en normen vond hij bij het CDA een mooie middenweg tussen politiek en zijn levensovertuiging.
Rick Brink was achtereenvolgens bestuurslid, gemeenteraadslid en fractievoorzitter in zijn geliefde Hardenberg, en fractievoorzitter in de Provinciale Staten van Overijssel. Daarnaast was hij oud-minister van Gehandicaptenzaken.
Als raadslid had hij veel contact met de inwoners. Politiek speelde zich vooral af aan keukentafels, in kernen en in persoonlijke gesprekken. Rick stond dicht bij de mensen. Wist wat er speelde en kende de signalen en zorgen van de samenleving. Deze signalen wist hij moeiteloos te vertalen in de fractie en in de gemeenteraad.
Ook nam hij als raadslid deel aan de werkgroep inclusie. Mede vanwege zijn enthousiasme en doorzettingsvermogen lukte het de gemeente Hardenberg om de titel ‘meest toegankelijke gemeente van Nederland’ te behalen. Bij dit soort zaken zat Rick het College van B en W als een positieve terriër achter de broek om zaken geregeld te krijgen. Politiek was Rick op het lijf geschreven. En dat werd niet alleen in Hardenberg gesignaleerd, het viel ook landelijk op. In maart 2018 werd Rick genomineerd als beste raadslid van Nederland. De tweede plaats die hij hier behaalde zegt veel over zijn politieke kwaliteiten.
Na 4 jaar raadslidmaatschap kreeg hij de kans om als fractievoorzitter aan de slag te gaan in de lokale fractie. Een fractie met 11 raadsleden, als echte voetballiefhebber sprak Rick over zijn elftal waarvan hij aanvoerder mocht zijn. Na zijn verkiezing tot minister van gehandicaptenzaken, nam hij afscheid als raadslid maar het contact met de lokale fractie bleef goed. Sinds zijn aantreden als fractievoorzitter in Overijssel wist hij de fractie weer te vinden, hij sloot af en toe aan en was altijd bereid om mee te denken. Op de Hardenbergse ALV’s was hij, met zijn mooie verhalen over zijn werk in de provincie, een graag geziene gast.
Na een intensieve campagne en verkiezingsstrijd werd Rick in 2019 verkozen tot de eerste, officieuze Minister van Gehandicaptenzaken van Nederland. Een initiatief van KRO-NCRV om meer maatschappelijke aandacht te geven aan de 1,8 miljoen Nederlanders met een beperking. En vooral om voor hen relevante onderwerpen op de politieke en media-agenda te zetten. Vanwege zijn politieke ervaring, begrijpelijke communicatie, inhoudelijke deskundigheid, maar vooral zijn inspirerende motivatie werd Rick door het publiek verkozen. En Rick wist zijn verkiezingsbeloften wel waar te maken:
Meer inclusieve speeltuinen. Er kwamen meer inclusieve speeltuinen waar kinderen met en zonder beperking samen kunnen buitenspelen. En zo spelenderwijs vriendjes konden worden voor de rest van hun leven.
Optimale toegang tot basisonderwijs. Verder wilde Rick een optimale toegang van kinderen met een beperking tot het basisonderwijs, zoals hij zelf ook had gehad. Teveel kinderen gaan nog een speciale school en van ‘inclusief onderwijs’ is nog maar beperkt sprake. Inmiddels zijn er 50 samen naar school klassen. Ook heeft Rick in de Tweede Kamer veel aandacht gevraagd voor het belang van inclusief onderwijs.
Terugdringen van eenzaamheid. Derde speerpunt en verkiezingsbelofte van Rick was het terugdringen van eenzaamheid bij mensen met een beperking. Hij maakte Nederland via de media en in de politiek continu bewust van het bestaan van eenzaamheid onder mensen met een beperking.
Rick was van de zomer van 2019 tot januari 2021 Minister van Gehandicaptenzaken. Een opvolger is er door KRO-NCRV niet geworven. We weten allemaal wel waarom: dat kan na Rick alleen maar tegenvallen. Hij was de perfecte man voor deze belangrijke klus.
Na het ministerschap had Rick de smaak te pakken en solliciteerde hij voor de kandidatenlijst voor de Tweede Kamer. Dit verliep niet zoals hij had gehoopt. Maar het tekent het doorzettingsvermogen en de betrokkenheid van Rick dat hij daarna lijsttrekker werd voor de Provinciale Statenverkiezingen. Een gouden greep.
Bij de Provinciale Statenverkiezingen werd Rick gevraagd als lijsttrekker en opnieuw zei hij volmondig ja en ging hij aan de slag om het verschil te maken voor de mensen in de samenleving. Het tekende Rick dat hij meteen na de vaststelling van de lijst, de eerste 15 kandidaten uitnodigde voor een ontmoeting. Bij deze eerste ontmoeting had hij nog een hele lijst met punten mee ter bespreking, maar al snel ging de lijst opzij en werd de aandacht volledig gevestigd op elkaar leren kennen. Als mensen-mens vond hij de onderlinge relaties heel belangrijk en was tegelijkertijd heel flexibel. Maar bovenal zag hij de grote waarde van teambuilding in. Vanaf dag 1 heeft hij gewerkt aan het neerzetten van een team en met succes.
Dit gold ook in de campagne. Rick wist mensen aan te trekken en te enthousiasmeren. Hij wist dat het moeilijk ging worden in Overijssel, maar stond er positief in. En hij besefte heel goed wat essentieel is in campagnetijd: lol maken. Met een heuse stembus ging hij op pad. Niets was daarbij te gek, zelfs niet een rit van Hardenberg naar Moordrecht voor de CDA-campagnespot. Het toont zijn hart voor de club. ‘Busje komt zo!’ Het stond precies voor datgene waar hij voor stond. Altijd op pad naar mensen, voor mooie ontmoetingen, met oprechte interesse en betrokkenheid. Niet vanuit een ivoren toren, maar naast de mensen. Mobiel, bereikbaar en benaderbaar.
De uitslag van de verkiezingen was niet waar op gehoopt werd, maar ook hier was Rick zijn reactie typerend: even flink balen als een stekker en teleurstelling mag er zijn, maar de volgende morgen meteen weer in actie om te bouwen aan een nieuw CDA. En overtuigd hield hij vast: weliswaar niet de meeste zetels, maar wel het beste verhaal. Bij de coalitieonderhandelingen toonde hij zijn daadkracht. Hij sprak de bereidheid uit verantwoordelijkheid te nemen, maar wilde geen enkele afbreuk doen aan het CDA-verhaal. Zijn devies: we houden de poot stijf, of in zijn geval, de handrem erop!
Ook na de verkiezingen bleef Rick bouwen aan een team; door het organiseren van een fractiedag of een gezellig fractie-etentje. Met oog voor onderlinge relaties in de fractie en altijd even een check of vergaderingen voor iedereen goed waren gegaan. Oog hebben voor een ander kenmerkte hem. Vele telefoontjes en liters koffie hoorden daarbij. Dat deed niet alleen met de fractie, maar ook met andere lijsttrekkers tijdens de campagne en na de verkiezingen met collega’s uit oppositie en coalitie. Want was zijn overtuiging: je moet met iedereen kunnen samenwerken ongeacht iemands politieke kleur of rol in de Staten. Zijn collega’s waardeerden hem om zijn politieke scherpte, zijn open houding en zijn benaderbaarheid.
Daarnaast was Rick ook van de nieuwe ideeën. En kwam er een fractie-vlog. Camera en microfoon mee en na elke Statenvergadering ging de fractie aan de slag. Veel mislukte opnamen en bloopers – die altijd aan de buitenwereld getoond werden – en een hoop plezier verder heeft de fractie het onder de knie. Doel: de wereld buiten het provinciehuis laten zien waar het CDA binnen mee bezig is. En waar het kon probeerde hij raadsleden te betrekken bij het werk in de Staten. In de provinciale afdeling zorgde hij samen met de provinciaal voorzitter voor leuke activiteiten om ook binnen het CDA Overijssel het saamhorigheidsgevoel en de gezelligheid weer terug te brengen.
In zijn politieke werk vond Rick het belangrijk om in begrijpelijke taal te communiceren. Zijn vuistregel was daarbij dat je op een verjaardag moet kunnen uitleggen waarom bepaalde beslissingen genomen zijn en je jezelf daarbij ten alle tijde in de ogen moet kunnen kijken.
Tot op het laatst was Rick actief, zaterdagochtend 11 mei nog aanwezig bij de Molendag, ’s middags overleed hij onverwachts, op 38-jarige leeftijd, in zijn slaap.
Rick was een echte volksvertegenwoordiger, een doorzetter en een boegbeeld. Als teamspeler met hart voor de samenleving en in het bijzonder ook voor mensen met een beperking maakte hij voor velen het verschil. Met zijn enthousiasme, daadkracht en optimisme laat hij een onuitwisbare indruk achter. We zullen hem erg missen.