Maandag 10 november 2014 was het de jaarlijkse Dag van de Mantelzorg. Het thema van de dag was "Allemaal verhalen!". En verhalen heb ik die dag zeker gehoord. Elke keer weer verwonder je je over de kracht die mensen hebben om bij soms steeds verslechterende gezondheidssituaties vol te houden. Ik hoorde ook verhalen van familieleden die binnen een familie meerdere zorgbehoevenden hebben. Bijvoorbeeld een vrouw die vertelt over haar man met de ziekte van Huntington maar die ook een zoon heeft met dezelfde ziekte. Een vrouw die een slechtziende man heeft én twee zonen met een aan autisme verwante stoornissen. Oh ja, en gelukkig heeft ze nog een baan, vertelt ze. De ene zoon woont inmiddels na veel zoeken en met ondersteuning zelfstandig. De andere zoon zit 125 kilometer verderop in een gezinsvervangend tehuis waar hij niet tot zijn recht komt. Wél vraagt de directie van het tehuis of de moeder niet wat vaker langs kan komen.... Graag zou deze vrouw haar tweede zoon ook wat dichter in de buurt hebben zodat ze met hem kan werken aan zijn vaardigheden. De eerst genoemde vrouw stuurt mij nog haar indicatiebesluit van het CIZ. Ik heb haar beloofd te kijken waar haar man op 1 januari 2015 zijn zorg krijgt. De tweede vrouw heb ik in contact gebracht met de CDA-wethouder en geïnformeerd over het Leo Kannerhuis, specialisten in autisme. Het is daarmee niet gelijk opgelost, maar hopelijk geeft het wat meer zekerheid en perspectief.
Op 1 januari 2015 verandert er heel veel in de langdurige zorg. Zorg en ondersteuning gaan over naar gemeenten en zorgverzekeraars en uiteraard heeft dit ook gevolgen voor mantelzorgers. Hoewel het CDA het niet met alle keuzes van de regering eens is geweest, vind ik het van het grootste belang dat deze overdracht goed verloopt. Op gemeentelijk niveau wordt daar keihard aangewerkt. Maar dit is geen garantie dat alles goed zal gaan. De regering stelt steeds dat het allemaal beter zal worden en helaas zijn de voorlichtingsfilmpjes niet realistisch. Ik wil daarom een landelijk beeld krijgen of, en zo ja waarom, mensen het niet volhouden, waar mensen door het ijs zakken. Het overzicht dat dit op gaat leveren, wil ik aanbieden aan de regering en daar waar nodig pleiten voor aanpassing van beleid. Bijvoorbeeld door de mogelijkheden voor dagopvang of logeervoorzieningen uit te breiden.
Ik heb daarvoor uw verhalen nodig. Meld ze mij dus op www.cda.nl/meldhetmona
