Aandacht voor werkloze ouderen

Bij armoede onder ouderen wordt meestal gedacht aan 65-plussers. Maar het blijkt dat juist inwoners tussen de 55 en 65 jaar het hoogste risico lopen om langdurig in armoede te moeten leven. In die groep wordt namelijk een steeds groter deel door arbeidsongeschiktheid en werkeloosheid afhankelijk van een uitkering. Bij de gemeentelijke begrotingsbehandeling afgelopen november heeft het CDA daar nadrukkelijk aandacht voor gevraagd.

De gevolgen van langdurige werkloosheid zijn groot. Wie geen baan vindt, moet na zijn 55e nog twaalf jaar zien te overbruggen tot de verhoogde pensioengerechtigde leeftijd. Het sociale vangnet voor oudere, langdurige werklozen staat onder druk en de groep die aanspraak hierop kan maken wordt steeds kleiner. Intussen wordt de WW-duur korter en stijgt de AOW-leeftijd. Stille armoede en hoge schulden kunnen dan het gevolg zijn.

De overheid verwacht van 55-65 jarige werklozen een actieve houding op de arbeidsmarkt. Ouderen moeten maar met minder salaris genoegen nemen. Maar alaccepteert een oudere een lager salaris, dan nog krijgt hij of zijn de kans niet hierover te onderhandelen, want daarvoor moet je eerst op gesprek. En de praktijk wijst uit dat bij de gemiddelde sollicitatie vaak geen 50-plussers worden geselecteerd. Hogere leeftijd wordt vaak (ten onrechte!)  geassocieerd met niet flexibel, minder gemotiveerd, te duur en sneller ziek. En niet met wijsheid, ervaring en vitaliteit.

Zo komt ervaren talent aan de zijlijn van de samenleving te staan. Dat is voor ons een onverteerbare ontwikkeling. Het wordt tijd dat we hier samen een oplossing voor bedenken.

Vivian Moonen en Lon Caelers-Bos
gemeenteraadsleden CDA Peel en Maas