Integriteit

De Nederlandse burger mag van de overheid verwachten dat de politici, bestuurders, ambtenaren en alle andere medewerkers in overheidsdienst integer zijn. Dat wil zeggen dat ze eerlijk, betrouwbaar en onkreukbaar zijn. Overheidsdienaren dienen verantwoord om te gaan met overheidsgeld, ze moeten mensen gelijkwaardig behandelen, niet-omkoopbaar zijn, geen steekpenningen of andere vormen van dubieuze beloning aannemen, geen vriendjespolitiek bedrijven. 

Helaas komen er regelmatig mensen in overheidsdienst in het nieuws die verre van integer zijn. Ze hebben steekpenningen aangenomen, gesjoemeld met declaraties, onverantwoorde besluiten genomen waar veel overheidsgeld mee gemoeid is, of zichzelf verrijkt op kosten van de belastingbetaler. Kortom: het zijn een soort profiteurs. 

Het CDA heeft dit jaar zeven principes geformuleerd, en het vierde principe is dat we profiteursgedrag niet tolereren. Daarbij gaat het om mensen die alleen aan zichzelf denken. Mensen die van de samenleving profiteren zonder zelf een wezenlijke bijdrage te leveren. Deze profiteurs lappen de regels aan hun laars en maken hun eigen regels, ze ondermijnen door hun gedrag het vertrouwen in de samenleving. Het gaat zowel om graaiers in de publieke sector (bijvoorbeeld niet-integere wethouders) als in de private sector (zoals bankiers die zichzelf verrijken). Maar het gaat ook om mensen die een uitkering aanvragen waar ze geen recht op hebben, mensen die zwart rijden, zwart werken, en fraudeurs. 

Een samenleving bouw je op wederkerigheid. De samenleving doet iets voor jou, jij doet iets terug. Profiteurs onttrekken zich daaraan. In sommige gevallen is het strafrecht nodig om deze mensen te corrigeren. Maar in alle gevallen hebben we een cultuur nodig van fatsoen, van normen en van waarden. Kortom: fatsoenlijke mensen zijn voor het CDA de norm, en daar moeten we elkaar op blijven aanspreken. In het belang van een fatsoenlijke samenleving.