Geheimhouding waar het voor bedoeld is en waar mogelijk voorkomen

Geheimhouding zou voor het college een uiterst middel moeten zijn om onderwerpen die niet openbaar mogen worden vanwege de veiligheid of een ander aanmerkelijk belang toch te kunnen bespreken. Het blijkt echter, dat dit niet altijd zo wordt gebruikt en dat er soms meer speelt, waardoor de schijn zou kunnen ontstaan dat geheimhouding ook voor andere doelen wordt ingezet door dit college, daarom kwam Fractielid Caspar Rutten met de volgende bijdrage: 

Beste collega’s

Dit voorstel is al besproken tijdens een oordeelsvormende sessie, maar een aantal partijen, zoals D’66 was daar in het geheel niet bij. Van de andere partijen was zoals gebruikelijk maar 1 vertegenwoordiger aanwezig. Daarom wil ik kort aanstippen wat ik toen ook naar voren heb gebracht. 

Allereerst hecht ik eraan duidelijk te maken dat dit geen juridisch hobbyisme is. Het is ook geen politiek hobbyisme. Openbaarheid van bestuur is een voorwaarde voor het functioneren van onze democratie. Daarom hanteren we in Nederland als uitgangspunt  dat alles wat de overheid doet openbaar is, tenzij er zwaarwegende gronden zijn om daarvan af te wijken. Die openbaarheid dwingt bestuurders en politici transparant te zijn en het geeft burgers een goed beeld van alles wat er bij de overheid gebeurt. Als stukken geheim worden verklaard kunnen wij daarvan kennis nemen. Daardoor kunnen wij onze rol enigszins vervullen, maar het debat erover kan niet volledig transparant en openbaar gevoerd worden. 

We stoeien als raad al langer met geheimhouding. Een tijd geleden is er met een stofkam door alle geheime stukken gegaan. Van een aantal stukken werd voorgesteld de geheimhouding op te heffen. Maar omdat er bij het doorvragen over het hoe en waarom van een aantal dossiers niet goed uitgelegd kon worden waarom ze geheim waren, is later alsnog van een aantal dossiers de geheimhouding vervallen. Kortom we moeten echt kritisch zijn! Daarom hebben we in onze nieuwe eigen spelregels van de gemeenteraad ook vast gelegd dat het college een inspanningsverplichting heeft om zo min mogelijk geheim te verklaren. 

Terug naar het eindrapport. Het college had aan het begin van de opdracht stil moeten staan bij eventuele geheimhouding en de schrijver van het rapport vooraf moeten vragen aan te geven of en zo ja welke geheime informatie het rapport bevat.

Dat is niet gebeurd. Daardoor vervalt naar onze mening iedere aanspraak op of verplichting tot geheimhouding, maar laten we daar niet in blijven hangen. Wij  kunnen er mee leven als de geheime gegevens weg gelakt worden. Wij ondersteunen daarom het amendement van Groen Links.

De wethouder gaf tijdens de vorige sessie aan dat zij liever een debat achter gesloten deuren wil voeren waar het rapport helemaal besproken kan worden. Laten we dat echter niet doen. Eerder trok de wethouder een keer een vergelijking met een kip die zat te broeden. Die moesten we maar met rust laten. Om het bij kippen te houden: Als dit rapport geheim blijft, vrezen wij dat de indruk ontstaat dat men probeert een kip de nek om te draaien zonder dat er pottenkijkers bij zijn.

Voorzitter, ik rond af. Soms moeten we documenten geheel geheim verklaren. Maar nu niet. Er zijn grenzen! Laten we de geheime informatie weglaten of weglakken en de rest openbaar maken.