Verslag bijeenkomst over overschot zorggelden
Op dinsdag 7 juni 2016 organiseerde het CDA Deurne een avond over de 3 miljoen euro overschot aan zorggelden in Deurne. In eerste prognose zou er 2,3 miljoen euro overblijven maar tijdens de laatste commissie Samenleving liet wethouder Schlösser weten dat het overschot uit zal komen op maar liefst 3 miljoen euro.
Riny Berkvens en Theo van der Linden, beiden burgercommissielid in de commissie Samenleving organiseerden deze avond. Riny Berkvens leidde de bijeenkomst in.
Niet alleen in Deurne maar ook in de omliggende gemeenten wordt duidelijk dat in het eerste jaar waarin de lokale gemeenten zelf de overgehevelde zorgtaken vanuit het Rijk moesten uitvoeren, er (veel) geld over blijft. De CDA fractie vindt dit vreemd omdat de zorgtaken die overgedragen zijn door het Rijk aan de gemeenten al gepaard gingen met een ingeboekte korting die gemiddeld ongeveer uitkomt op 25 tot 30%. Hierbij heeft het Rijk rekening gehouden met het feit dat de lokale overheden dit efficiënter in kunnen vullen en dat bijvoorbeeld eventuele spookindicaties er beter uitgefilterd kunnen worden. Nu er 3 miljoen over is op een totaal budget van 25,7 miljoen euro betekent dit dat er bovenop de korting van 25 tot 30% nog eens 12% minder uitgegeven is aan zorg.
Verschillende genodigden waren aanwezig zoals hulpbehoevenden, zorgverleners, mantelzorgers en belangenorganisaties zoals KBO’s, en BVG Peelland. Op deze avond waren de geluiden die geuit werden niet in overeenstemming met het beeld dat tot nu toe geschetst wordt. Immers op diverse raadsvragen werd geantwoord dat er betrekkelijk weinig bezwaren zijn binnen komen op de indicatiestellingen. De inbreng van de aanwezigen maakte duidelijk dat velen tijdens de keukentafelgesprekken niet in durven te gaan tegen de voorstellen die professionals doen hoe de hulp met familie en bekenden geregeld kan worden. Er wordt even gekeken naar de grootte en het soort huis en dan wordt uitgelegd dat het schoonmaken prima kan in het voorgestelde aantal indicatie uren in plaats van daadwerkelijk maatwerk te leveren. Mantelzorgers vertelden dat bijvoorbeeld de WC maar 1 keer in de twee weken schoongemaakt wordt.
Ook gaven aanwezigen aan dat het indienen van een bezwaar een hele grote stap is voor deze mensen. Vanuit één leverancier van zorg wordt de bejegening in gesprekken zelfs kleinerend en intimiderend ervaren. Mensen zijn bang om te reclameren omdat ze afhankelijk zijn van de zorg en wellicht daardoor nog minder uren hulp krijgen. En met alle trammelant er dan ook nog maar een kwartiertje in de maand bij te krijgen.
Eigen bijdrage
Heel veel mensen worden verrast door de eigen bijdrage. Tijdens de gesprekken wordt hierin geen duidelijkheid gegeven en dan blijkt vervolgens dat de eigen bijdrage dusdanig is dat ze dat niet kunnen betalen en als ze het eerder geweten daarvoor niet gekozen zouden hebben. De communicatie hieromtrent ontbreekt volledig.
Vertrouwen of wantrouwen
De huidige werkwijze wordt door de mensen ervaren als acteren vanuit wantrouwen. Het gevoel dat je benaderd wordt alsof je bij voorbaat de boel wilt beduvelen wordt niet als fijn ervaren. Ideeën van mensen zelf om problemen op te lossen worden in de wind geslagen en niet serieus genomen. Maatwerk aanpak is bijna niet mogelijk. Maar ook de zorgverleners ervaren het wantrouwen. Elke minuut moet worden vastgelegd alsof er bij voorbaat ‘overzorg’ geleverd wordt en dit koste wat kost bestreden moet worden.
Jeugdzorg
De bezuinigingen in de jeugdzorg lijken nog veel grotere problemen met zich mee te gaan brengen. Het aantal bedden wordt minder en ook de betalingen laten heel lang op zich wachten. Dit levert voor zorgverleners liquiditeitsproblemen op met mogelijke gevolgen van faillissement of reorganisaties waarbij mensen ontslagen moeten worden van dien. De wachtlijsten in de jeugdzorg zullen hierdoor gaan toenemen. Dit betekent dat door de rechter toegewezen zorg lang op zich kan laten wachten met als mogelijk gevolg dat deze jongeren helemaal tussen wal en schip terecht gaan komen. Daarbij speelt ook de enorme versnippering van de zorg die door een aanwezige huisarts werd ervaren. Ook de overbelasting bij huisartsen door steeds meer taken die zij toegeschoven krijgen op het gebied van jeugdzorg is een zorgwekkende ontwikkeling.
Bureaucratie
Sinds gemeenten verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van zorgtaken kost de administratieve afhandeling van zorg, zorgaanbieders enorm veel tijd. Gemeenten kennen allemaal hun eigen eisen voor bijvoorbeeld facturatie en verantwoording wat als een enorme bureaucratie ervaren wordt. Hiernaast wordt te pas en te onpas privacygevoelige informatie opgevraagd en uitgewisseld terwijl zorgaanbieders scherp in de gaten gehouden worden door de inspectie voor de gezondheidszorg en zelf het risico lopen op boetes van wel 180.000 euro als er sprake blijkt te zijn van een datalek.
Samenvattend
De aanwezigen waren het unaniem eens dat het overschot van 3 miljoen euro niet aan andere zaken uitgegeven mag worden maar geoormerkt moet blijven voor de zorg. Er moet bekeken worden hoe er beter samengewerkt kan worden op basis van vertrouwen en het leveren van maatwerk is hierbij ontzettend belangrijk. Iedere situatie is weer uniek en door samenwerking tussen de zorgverlener en de zorgbehoevende moeten passende oplossingen gevonden kunnen worden zodat de zorg komt bij diegenen die het ook daadwerkelijk nodig hebben. De aanwezigen vonden het een prima idee om over ongeveer een jaar opnieuw samen te komen om te evalueren hoe de uitvoering van de transitie verloopt.