Onthulling monument ‘T Silveren Seepaerd: Terugblik Remco van Dooren

Drie jaar geleden vroeg Edmond mij, Remco van Dooren (fractievoorzitter), of de gemeente aandacht zou besteden aan de brand in hotel 't Silveren Seepaerd, nu dat 50 jaar geleden was. Dat zette me aan het denken: was een artikel in Groot Eindhoven wel genoeg?

De ramp op 28 september 1971, waarbij minstens 10 mensen omkwamen en vele anderen gewond raakten, was een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Eindhoven. Verhalen van overlevenden, hulpverleners en brandweermannen als Leidy, Frans en Dielis raakten me diep.

Het besef groeide dat er meer nodig was dan enkel woorden. Samen met betrokkenen hebben we het initiatief genomen voor een blijvende herinnering op de plek waar het hotel ooit stond. Nu, na 53 jaar, is het monument er eindelijk, als eerbetoon aan de slachtoffers en als herdenking voor volgende generaties.

Met veel dank aan iedereen die heeft bijgedragen, staan we stil bij deze belangrijke geschiedenis van onze stad. 

Lees hieronder de speech terug

3 jaar geleden benaderde Edmond, een inwoner, mij met de vraag, Remco, besteed de gemeente aandacht aan de ramp in hotel ’t Silveren Seepaerd, nu dat 50 jaar geleden is? Ik had er eerlijk gezegd zelf nog nooit gehoord. Ik leidde de vraag door naar de gemeente en het antwoord was: ja, er komt een stukje in Groot Eindhoven. Maar was dat wel genoeg, vroeg ik mij af?

Dinsdagmiddag 28 september 1971. Een paar uur na de brand brengt het Eindhovens Dagblad een extra editie uit. Op de voorpagina: “Brand verwoest hotel Tsilveren Seepaerd in Eindhoven”. Minstens 10 doden, 20 gewonden, 13 vermisten. Verderop in de katern de titels: Vuurzee aan Stationsplein. Reddingsploegen stonden voor onmogelijke opgave, bovenste etage ingestort. Hotelgasten springen in paniek uit ramen”. Een beeld blijft mij bij: het hotel waarbij aan elkaar geknoopte lakens uit de ramen hangen.

Voor mij wordt duidelijk: dit is een hele zwarte bladzijde in de Eindhovense geschiedenis.

Het blijft me bezighouden. Laat ik met de betrokkenen van destijds in contact komen, bedenk ik me. En zo leer ik onder andere mevrouw Leidy van Eeghem kennen, maar ook voormalig brandweermannen Frans van Hapert en Dielis van Rijn. Van hen hoor ik de verhalen uit eerste hand. De verhalen raken me, ook nu weer, want ondanks dat het destijds 50 jaar geleden is, merk ik dat de herinneringen nog heel levend bij Leidy, Frans en Dielis zijn. Soms ook nog veel verdriet. Steeds meer verwondert het me dat er geen plek is in de stad die ons stil laat staan bij deze verschrikkelijke gebeurtenis. Leidy, Frans en Dielis zeggen alle drie dat het niet om hen gaat, maar dat het er wel zou moeten komen voor de slachtoffers, de nabestaanden, de brandweerlieden, de hulpverleners en andere betrokkenen. Als herdenking, eerbetoon en herinnering. Zo’n grote ramp mag Eindhoven immers niet vergeten. Het heeft op veel Eindhovenaren grote indruk gemaakt. Jongere generaties zijn vaak onbekend met dit verhaal, maar het is belangrijk dat wij de geschiedenis van onze stad, ook de zwarte pagina’s, blijven vertellen aan volgende generaties.

Een stukje in Groot Eindhoven is niet genoeg, er hoort ook een plekje in de stad te zijn, was de conclusie.

En zo namen we het initiatief. Met steun van burgemeester Jorritsma en later burgemeester Dijsselboem en medewerking van verschillende ambtenaren en de ontwerper is het er nu dan eindelijk gekomen: een blijvende herinnering in Eindhoven. Het heeft te veel tijd gekost, maar wij zijn dankbaar. Na 53 jaar is er voor de slachtoffers, de nabestaanden, voor hulpverleners en alle andere betrokkenen van de hotelbrand ’t Silveren Seepaerd, op de locatie waar het hotel stond, een plekje. Ook voor jullie Leidy, Frans en Dielis. Ik wil jullie bedanken voor jullie inzet de afgelopen jaren, want herinneringen ophalen doet soms ook pijn of geeft verdriet, maar het heeft er ook voor gezorgd dat we hier nu met zoveel mensen, op deze plek, met dit resultaat, bij elkaar zijn.

Mede namens hen wil ik ook u heel erg bedanken voor uw komst. Het is mooi en indrukwekkend om te zien dat zoveel Eindhovenaren vandaag op 28 september 2024 met ons stil te staan. Hopelijk gebeurt dit ook minimaal de komende 53 jaar.