07 februari 2018

Girl Power in de gemeentepolitiek

Het is de hoogste tijd dat meer vrouwen politiek actief worden in de gemeente, want hun aantal is nog altijd beperkt. Dat vinden Irene Neele-Janssen (40), Corine Remmers-van den Hurk (50) en Marianne van der Sanden-Holthuizen (73). Ze staan alle drie op de kandidatenlijst van CDA Geldrop-Mierlo, respectievelijk op plaats 2, 6 en 27. Ze schuiven op zaterdagochtend aan de keukentafel aan voor een gesprek over vrouwen in de gemeentepolitiek.

Vrouwen in het politieke debat zijn hard nodig, want ze geven het debat een andere kleur en insteek. Maar ze zorgen ook voor een betere afspiegeling van de bevolking. De drie zien nog veel terughoudendheid bij vrouwen als het gaat om politiek. Ze laten alle drie op hun manier zien dat je ook als vrouw een rol van betekenis kunt spelen in het lokale debat. Marianne doet dat al sinds 1977. Ze was bestuurslid, raadslid, fractievoorzitter en wethouder en was ook elders heel actief in maatschappelijke en politieke rollen. Ze was tot medio 2015 actief in de landelijke seniorenafdeling en verdedigt de seniorenbelangen binnen CDA Geldrop-Mierlo. Irene stond in 2002 als piepjonge nieuweling op plaats 15 op de kandidatenlijst, maar kreeg zoveel voorkeurstemmen, dat ze direct in de gemeenteraad kwam. Sindsdien is ze er niet meer weg geweest. Corine kwam in 2010 ‘partijloos’ bij CDA Geldrop-Mierlo. Eerst alleen om mee te denken en te praten. Later besloot ze zich daadwerkelijk aan te sluiten bij de partij. Ze kreeg meer en meer de smaak te pakken en heeft inmiddels al ervaring als bestuurslid en fractie-assistent.

Politiek is niet leuk
De drie kijken elkaar aan en moeten lachen. Kiezen voor politiek, dat doet toch niemand?. Corine: “Het ging mij niet om dé politiek. Ik wil maatschappelijk meedenken en mijn bijdrage leveren”. De anderen knikken. Irene: “Ik vind politiek zelf eigenlijk helemaal niet leuk. Met politieke macht en spelletjes heb ik niks”. Ze benadrukken dat elke inwoner kan helpen van onze gemeente een mooie, fijne gemeente te maken en te houden. Door de handen uit de mouwen te steken in vrijwilligerswerk bijvoorbeeld. Maar ook door je stem te laten gelden. Bij de verkiezingen door te stemmen. Of nog actiever, door mee te praten in een partij. “Als je alleen in de beslotenheid van je familie functioneert, ben je niet van deze tijd”, zegt Marianne. Ze gaat verder: “Je verantwoordelijkheid gaat veel verder dan alleen je eigen kringetje. Door alle media zijn we betrokken bij wat elders op de wereld gebeurt. Maar dat maakt wat hier in onze gemeente gebeurt echt niet minder belangrijk. Integendeel, de gemeente is steeds bezig met zaken die jou, je gezin en de samenleving raken”. Irene vult aan: “Gemeentepolitiek gaat over dingen waar je dagelijks mee te maken hebt, zoals huizen, banen, verenigingen, straten, parken, scholen en speeltuinen.”

Ze vinden alle drie gemeentepolitiek leuk omdat het dichtbij is. En alle drie trekken ze een vies gezicht als het woord ‘machtsspelletjes’ op tafel komt. Irene, fel: “het gaat toch vooral om Geldrop-Mierlo? Dat we het voor zoveel mogelijk inwoners fijn maken om hier te leven? Als alle partijen dat nastreven, is het zaak naar elkaar te luisteren en te proberen een zo breed mogelijk draagvlak te krijgen. Zodat iedere doelgroep zich gehoord en gezien voelt.” De vrouwen zijn het op dit punt helemaal eens. Ze zijn dan ook blij dat CDA Geldrop-Mierlo de huidige werkwijze in de gemeenteraad wil behouden de komende vier jaar. Al spreken Corine en Irene ook voorzichtig hun zorg uit over diezelfde gemeenteraad. Ze zien nog steeds raadsleden die 'macht' belangrijk vinden om op die manier 'hun' dingen te kunnen bereiken. Die gaan voor hun persoonlijk belang, hun partijbelang of voor het dorpsbelang. Juist vrouwen kunnen daarin verandering aanbrengen, denken ze. Corine: “Er zijn natuurlijk ook vrouwen die vanuit macht denken en werken. Maar veel vrouwen, en gelukkig ook mannen, werken liever vanuit de inhoud en zoeken naar de verbinding tussen mensen”.

Girl Power
Politiek, ook in de gemeente, is nog steeds een ‘mannenwereld’. Hebben vrouwen daar wel iets in te zoeken? Corine: “Helaas zijn er nog erg weinig vrouwen in de raad. Maar bij verschillende partijen zie ik inmiddels ook vrouwelijke kanjers op de lijst staan. Ik hoop dat ze vooral hun vrouwelijke kracht gaan benutten.” Girl Power dus. Vraagt dat om speciale kwaliteiten? De drie lachen en schudden bescheiden hun hoofd. Als zij het kunnen, kunnen anderen het ook. “Als je maar volksvertegenwoordiger wilt zijn”, zegt Marianne. Dat betekent volgens haar dat je je inzet voor de ander, de inwoner, en voor dingen die jou en je omgeving aangaan, en: “wat je niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. Irene: “Ik kwam plotsklaps in de gemeenteraad. Ik was er niet echt op voorbereid. Maar ik heb het gaandeweg geleerd. Door me erin te verdiepen, te lezen, te kijken én vooral veel met anderen erover te praten. Je krijgt dan vanzelf meer kennis van zaken”.  De andere twee vullen aan dat het voordeel van een landelijke partij is dat daar al veel kennis is die gedeeld wordt. Er zijn ook cursussen. En je kunt natuurlijk zo ver gaan als je zelf wilt. Zo ging Marianne op latere leeftijd Bestuurswetenschappen studeren in Tilburg om meer kennis van zaken te krijgen. Dat hoeft niet iedereen, denken ze alle drie. Corine: “Ik denk dat wij vrouwen heel veel goeds in te brengen hebben, juist omdat we zaken vanuit een ander perspectief benaderen dan mannen. We onderschatten ons zelf te vaak. Dan zijn we te voorzichtig. Maar hard en veel praten of dominant aanwezig zijn, is echt niet hetzelfde als een goede inbreng hebben”. Op de lijst van CDA Geldrop-Mierlo vullen Sanne Janssen (9) en Suzanne Noten-van Bree (12), Marianne van Rooijen-van Doorn (16), Donatha de Ruiter-Flemming (20),  Paula Zweekhorst (22), Ria de Vries (24) en Joke Wagter (29) de ‘girl power’ aan.

CDA Geldrop-Mierlo volgt een eigen koers
Waarom hebben ze voor CDA Geldrop-Mierlo gekozen? Irene kreeg het CDA van huis uit mee. Marianne voelde eerst (jaren ’70) veel meer voor DS 70, een afsplitsing van de PvdA. Corine had, zoals ze het verwoordt, ‘wel wat moeite’ met het CDA: “Ik ben het niet op alle punten eens met de partij”. De anderen herkennen dat, maar besluiten dat CDA Geldrop-Mierlo ook niet altijd de landelijke koers volgt. Corine: “Hier in Geldrop-Mierlo volgt de partij een eigen koers en probeert ze echt invulling te geven aan de basisprincipes van het CDA en met die principes ben ik het heel erg eens.”. Irene vult aan: “bijvoorbeeld door de samenwerking te zoeken. Met alle andere partijen en met de burgers”.

Balans zoeken
Een actieve rol in de gemeentepolitiek is niet makkelijk te combineren met alle andere taken die mensen in deze tijd hebben. De drie vrouwen aan de keukentafel hebben ook genoeg andere dingen te doen. Ze hebben een baan, Corine zelfs fulltime, en hebben daarnaast hun privéleven met partner en kinderen en/of huisdieren. En alle drie doen ze vrijwilligerswerk en hebben ze allerlei hobby’s. Geen stilzitters dus. Dat alles combineren kost soms wel moeite, zegt Irene. “Je wilt aan alles eigenlijk meer aandacht besteden, maar ik heb gewoon niet genoeg tijd”. Ze zeggen steeds beter te leren keuzes te maken, al blijft het soms moeilijk. Corine: “het moet steeds opnieuw. Zoeken naar de balans. En kiezen.”

Hart voor Geldrop-Mierlo
Op de vraag wat ze willen verbeteren in Geldrop-Mierlo, willen ze alle drie eerst benadrukt zien dat er heel veel goed gaat in de gemeente. Veel is goed geregeld en goed verzorgd. Als inwoners mogen we daar best trots op zijn, vinden ze. Maar wensen zijn er natuurlijk ook. Alle drie geven aan te hopen dat de nieuwe manier van werken en omgaan met elkaar in de gemeenteraad wordt voortgezet. Irene: “wij willen af van de achterkamertjespolitiek en de afspraken vooraf. We willen het juist samen doen! Een open manier van werken, waarbij iedere partij gehoord en gezien wordt. Er is veel meer wat ons verbindt en veel minder wat ons scheidt. Laten we daarom ook veel meer die verbinding zoeken met elkaar, zowel in de raad als in onze gemeente”. Corine vult aan: “in onze raad zitten, gelukkig maar, geen extreme partijen. Je zou dus denken dat er genoeg bruggen zijn te slaan. Maar er zijn nog steeds partijen die vooral zoeken naar meerderheid en naar afstemming met een paar andere partijen. Dat is jammer omdat heel goede punten van anderen dan helemaal niet worden gehoord en meegenomen. En het gaat uiteindelijk om wat we voor Geldrop-Mierlo willen”.  De andere twee knikken instemmend: “Met hart voor Geldrop-Mierlo. Daar gaat het om”. Marianne vindt dat in de gemeente wel nog meer aandacht mag worden besteed aan mensen die tussen wal en schip vallen. Door armoede bijvoorbeeld of door ouderdom. Tot slot spreken ze de wens uit dat er veel nieuwe aanwas in de gemeenteraad komt. Want die kunnen zorgen voor een frisse blik. Vooral voor langlopende dossiers kan dat wenselijk zijn. Corine: “De bestaande aanpak op die dossiers heeft immers al zo lang niet voor oplossingen gezorgd. Een nieuwe kijk kan hoop ik leiden tot openingen en zo wel leiden tot oplossingen.” Aan het CDA Geldrop-Mierlo zal het, denken ze, niet liggen. Op de lijst van het CDA staan bij de eerste 10 plaatsen al vijf nieuwe namen. Mannen en vrouwen, jong en wat ouder. En allemaal met hart voor Geldrop én Mierlo.

 

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.