24 juni 2024

Van wijkverpleegkundige naar wethouder in de wijk

We zijn halverwege! Twee jaar geleden waren de gemeenteraadsverkiezingen en in juni 2022 is de coalitie van DGG, DPM en CDA van start gegaan. Dus ook ik ben halverwege mijn eerste termijn als wethouder voor het CDA. Graag neem ik u mee in een terugblik van twee jaar wethouderschap. Elke dag beschouw ik het als een eer dat ik deze rol mag vervullen. En wat heb ik veel geleerd de afgelopen twee jaar. Er is geen opleiding voor wethouder. De inwerkperiode is dan ook gegaan met vallen en opstaan. De CDA-zomerschool was een goede start en met steun vanuit onze sterke CDA-fractie en met bemoediging van mijn collega-wethouders wordt mijn politieke boodschap steeds duidelijker gehoord. Zowel lokaal, als in de regio, maar ook in de provincie Brabant en landelijk ben ik (voor het CDA) actief en er komt steeds meer aandacht voor ouderen en vooral waar ze wonen en wie voor ze zorgt. Deze dynamiek van lokaal naar provinciaal zie ik elke dag terug in mijn werk. Op een werkdag kan ik bezig zijn met iets zeer lokaals, een gesprek met een inwoner en het volgend moment ben ik in een vergadering over de sociale impact van ASML op onze regio. Daarna ga ik samen met de kinderburgemeester naar een officiële opening en aan het eind van de dag reis ik nog naar Den Bosch om de gedeputeerde Ruimte te spreken over de subsidie voor het programma wonen en zorg. Met andere woorden mijn rol als wethouder is veeleisend, uitdagend, veelzijdig, betrokken en vooruitkijkend. Met steeds het motto van CDA landelijk en lokaal voor ogen: minder ik meer wij.

Twee jaar geleden, na deze onverwachte verandering in mijn leven, was mijn belangrijkste doel om wonen en zorg op de politieke agenda te krijgen. Dat is in ieder geval gelukt. Maar er is veel meer gebeurd. Als u het leuk vindt om mee te gaan in twee jaar hoogtepunten nodig ik u uit om verder te lezen.

Als eerste heb ik de woonzorg visie herzien, geschreven door een gerenommeerd onderzoeksbureau. De conclusies in het rapport (het valt wel mee met de ouderen en hun woonprobleem op dit moment) kwamen niet overeen met de reden waarom ik de politiek ben ingegaan. De cijfers niet klopten met de praktijk. Wat blijkt, de data die wordt gebruikt om beleid te maken, zijn vaak verouderd en niet volledig. Veel ouderen, met hun dagelijkse uitdagingen, zijn niet in een getal te vatten en staan daarom ook niet in een databestand. Ik heb met verhalen duidelijk gemaakt dat eenzaamheid, ondervoeding en meerdere ziektes tegelijk, voor ouderen een veel groter probleem is dan de getallen laten zien. Het is nu zo dat ouderen vaak thuis moeten blijven wonen, zelfs als ze dat niet meer willen of kunnen.

Vanaf september 2022 ben ik bestuurlijk voorzitter van Het Juiste Thuis. Dit is een regionaal platform voor partijen die betrokken zijn bij wonen, welzijn en zorg. We organiseren themabijeenkomsten, verzamelen goede initiatieven en ondersteunen partners bij het toepassen van oplossingen. Belangrijkste uitdaging is om de urgentie te blijven benadrukken en het belang dat wonen en zorg een integrale uitdaging is, waarbij senioren ook zelf aan zet zijn. Binnen een jaar hebben 40 partijen zich aangesloten, waaronder veel collega-wethouders vanuit Sociaal Domein en Ruimte, de woningbouwcoöperaties, de seniorenorganisaties zoals KBO, maar ook alle verpleeghuizen en recentelijk de Fontys Hogeschool en Rabobank. We beseffen steeds meer dat de oplossing ligt in de samenwerking. Ik ben supertrots op de doelen die binnen een jaar bereikt zijn. www.hetjuistethuis.nl

In de afgelopen twee jaar heb ik de praktijk van het sociaal domein in het gemeentehuis gebracht. Mijn werk als wijkverpleegkundige was completer geweest als ik had geweten wat ze allemaal bij de gemeente doen. Er wordt hard gewerkt en er is veel ondersteuning mogelijk, maar het lijkt voor de buitenwacht vaak een black-box. Het bouwen van bruggen met de zorgorganisaties maakt het werk, de samenwerking en dus de uitkomst voor onze inwoners beter.

Daarom ben ik ook trots dat ik als wijkverpleegkundige en nu als bestuurder een bijdrage heb geleverd aan OnzeWegwijzer. OnzeWegwijzer is een loket in de Weeffabriek waar iedereen kan binnenlopen met een vraag, bijvoorbeeld over wonen, welzijn en zorg maar ook financiële vragen of hoe kan ik iets doen voor de ander. Een van de aanwezige vrijwilligers kan die vraag koppelen aan de juiste persoon van één van de deelnemende organisaties. Het is zo een persoonlijk moment van ontmoeten en aandacht. www.onzewegwijzer.nl

En dit is het volgende wat ik heb geleerd. In Geldrop staat het Heppie(t)Huis van stichting Het vergeten kind. In het afgelopen jaar is hiervoor de subsidie verlengd zodat de komende vijf jaar hier kinderen, die niet meer thuis kunnen wonen, veilig opgroeien. Het is een pracht project waarbij Klimaat van Aandacht het toverwoord is. Eigenlijk zo simpel maar het lijkt soms alsof we met z’n allen zijn vergeten en verleerd dat elk mens aandacht nodig heeft. www.heppiethuis.nl

En dat gebeurt ook bij het mooie project van Jeanne en Anton van Hoof waarvan ik de opening heb mogen doen: de dagbeleving voor volwassenen in 8RdeMolen in Mierlo. Dit is vrij toegankelijk, er wordt samen gekookt en gegeten en nog veel meer activiteiten. Het is zó bijzonder dat bij het recentelijke vierjaarlijks bezoek van Commissaris der Koning aan onze gemeente, zij juist bij 8RdeMolen een bezoek bracht. www.8rdemolen.nl

Zo ben ik ook bij de dagbesteding de Pluktuin in Mierlo geweest om ze een hart onder de riem te steken om door te gaan en een succes te worden. We hebben in onze gemeente meer plekken nodig voor ouderen waar ze met activiteiten een leuke dagactiviteit hebben. www.zorgpluktuin.nl

Bij sommige projecten ben ik ontzettend blij dat ik het mag openen zonder iets te hebben gedaan. Zo is verpleeghuis De Paladijn een parel in Geldrop. Nu ook de Jonckvrouwe, Jonckheer en Schildknaap klaar zijn wordt dit een aanwinst voor de wijk en veel woningen voor senioren en mensen met een beperking. www.vitalis.nl

Na de opening van Heide, het nieuwste gebouw bij Anna ouderenzorg, was dit pasgeleden het middelpunt van een groot ouderenfestival voor jong en oud. De visie die ik als zaadjes strooi bij mijn collega’s bij de gemeente maar ook bij partners, beginnen vrucht af te werpen. Want jong en oud hebben elkaar nodig om van elkaar te leren hoe het leven gaat. En dit ouderenfestival bracht alles bij elkaar. Er waren bewoners van Anna ouderenzorg, maar ook mensen uit de buurt en bovenal mogelijk gemaakt door medewerking van vele jongeren van het Strabrecht college. www.annaouderenzorg.nl

‘Vele kleine kruimels maken ook een brood’, die uitspraak heb ik geleerd van één van de gebiedsregisseurs werkzaam bij de gemeente. Zij zijn de voelsprieten voor het sociaal domein in de wijken. Zo zijn een paar praktische projecten ontstaan zoals bijvoorbeeld de comfortspullen-afdeling bij Het Goed. Daar worden allerlei hulpmiddelen voor ouderen niet weggegooid maar opgeknapt en opnieuw verkocht. 
Ook de leen rollator in het centrum van Geldrop is zo’n voorbeeld. Ouderen kunnen op de fiets naar het centrum en bij de AH of de Weeffabriek een rollator lenen om te voet met rollator verder te gaan. Zo zorgen we voor het blijven betrekken van ouderen in onze gemeente. Dit is ook gebeurd in de wijk Zesgehuchten, waar de duofiets en de bankjesroute geopend is.

Een ander zaadje is gepland bij de directeur van de Weeffabriek. En ook die komt tot bloei deze zomervakantie. Mijn wens was dat de ouderwetse dansmiddagen weer terug zouden komen waar ouderen ontmoeten, dansen en er een gezellige middag van maken. Niet naar de fysiotherapie maar gewoon dansen. Het gaat gebeuren!! Met live orkest. Houd de website van de Weeffabriek in de gaten want ze gaan allerlei activiteiten organiseren voor ouderen waar bewegen centraal staat. www.weeffabriek.nl

Zo staan ‘ouderen’ steeds hoog op mijn agenda. Ik mis wel een beetje de contacten die ik had als wijkverpleegkundige, maar mag nu als wethouder naar de bijeenkomsten van de Zonnebloem, de KBO en zwaai in gedachte regelmatig naar mijn overburen, de bewoners van Hofdael. 

Ouderenzorg is niet het enige waar ik mee bezig ben. Eigenlijk word ik overstelpt met de uitdagingen (of soms zijn het toch echt de problemen) in de jeugdzorg. Dit was een nieuw gebied voor mij. Het blijkt dat 1 op de 8 kinderen jeugdzorg nodig heeft. Veel jongeren hebben, zeker na de coronacrisis moeite om zich staande te houden in de samenleving. Jongeren voelen zich vaak eenzaam en/of depressief en hebben last van de scheiding van hun ouders. Als gemeente begeleiden we vanuit CMD-jeugd en het Plusteam zowel de eenvoudige vragen van jongeren tot 18 jaar maar ook de complexe gezinsproblematiek. En die zijn er helaas ook in onze gemeente. Zo zijn er ongeveer 30 jongeren die op dit moment niet thuis kunnen wonen omdat het niet veilig is.
Het verdrietige dieptepunt was de moord op een Syrische moeder in Mierlo. Als wethouder ben je dan opeens in de moskee bij het afscheid. En daarna bij de vrouwencirkel in Mierlo om samen te praten, te huilen, te begrijpen maar vooral te leren hoe we als vrouwen elkaar kunnen helpen als er geweld in het gezin is. www.orangetheworld.nl

Ik heb ook het laatste duwtje mogen geven aan de motie van het CDA om een kinderburgemeester te benoemen. Het afgelopen jaar was Annalot van Neerven de eerste kinderburgemeester van Geldrop-Mierlo. We hebben veel dingen samengedaan en ik heb haar zien groeien in haar rol. Prachtig om te zien en mooi om kinderen van de basisschool te betrekken bij de democratie. We gaan haar jaar als kinderburgemeester afronden met haar eigen project: een buitenspeeldag op straat. Gewoon een paar straten afzetten met dank aan de buitendienst en ambtenaren van verkeer. Ik neem mijn stoepkrijt mee.

In de podcast-serie over positieve gezondheid en inclusie, ga ik in gesprek met een jongere en een oudere over een gemeenschappelijk thema. Dit sluit aan bij onze CDA visie dat we samen, met alle generaties, de samenleving maken. Dat we allemaal aandacht nodig hebben en elkaar meer mogen ontmoeten om samen het leven te leren. Juist niet de huidige polarisatie stimuleren of in je eigen bubbel blijven, maar plekken creëren waar ontmoeten en aandacht voor elkaar normaal is. Dat zorgt ervoor dat we samen een fatsoenlijke gemeente blijven.

Afgelopen jaar heb ik ook te maken gehad met de negatieve kanten van bestuurder zijn. Beveiliging was opeens nodig nadat we als gemeente ervoor kozen dat mensen die vluchten voor gevaar en geweld uit andere landen, ook hier kunnen zijn in afwachting van hun asielprocedure. Eerst een groep asielzoekers in sporthal de Weijer voor een paar weken. Daarna ook een groep jonge alleenreizende asielzoekers in De Akert voor drie jaar. En natuurlijk een grote groep Oekraïners die gevlucht zijn voor de oorlog in hun land. Vanaf juli zal er weer een groep asielzoekers voor drie maanden in Geldrop zijn. Ik vind dit een logische en solidaire stap, met de gemeenten Ter Apel en Budel. 
Ook dit zijn de dingen waar we mee te maken krijgen, en dat gaat niet altijd in de koude kleren zitten. Het zal nog wel guurder worden met het nieuwe kabinet in Den Haag. Daarom is het de moeite waard om de inzichten van Dietrich Bonhoeffer weer te herlezen. En we mogen als CDA blij zijn met Henri Bontenbal die een helder en fatsoenlijk verhaal laat horen in Den Haag.

Dus op naar de tweede helft waar elke dag bijzonder, afwisselend, vernieuwend en leuk wordt. Daarin hoop ik van harte dat er kleinschalige woonvoorzieningen gerealiseerd worden in Geldrop en Mierlo. En dat we in alle wijken, plekken krijgen waar mensen, jong en oud, elkaar ontmoeten zodat welzijn en positieve gezondheid vanzelfsprekendheden worden. Samen met collega Frans gaan we, met ambtenaren, meer de wijk in. Om te ontmoeten en te luisteren waarmee de mensen bezig zijn en wat ze nodig hebben van de gemeente om hun wijk leefbaarder te maken. Door sterke wijken te maken, kunnen we de grote groep mensen die in onze regio komt wonen en werken of de enkeling die onderdak nodig heeft als vluchteling, herbergen. Ik hoorde laatst in mijn favoriete podcast de opmerking dat het verhaal van de Barmhartige Samaritaan weer vaker verteld mag worden op scholen, in het wijkgebouw, als we bij elkaar op de koffie zijn. Dat is het CDA waar we in Geldrop en Mierlo aan werken. Ik wil mijn grote dank uitspreken voor het bestuur en de fractie van het CDA Geldrop-Mierlo en alle mensen daaromheen die zich vrijwillig inzetten voor democratie, voor een fatsoenlijke gemeente en een bloeiende regio waar we zorgen voor minder ik en meer wij.

Mathil Sanders
Wethouder Sociaal Domein
Geldrop-Mierlo

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.