Gezond boerenverstand lijkt verloren
Het is u waarschijnlijk niet ontgaan: de landelijke regering heeft harde keuzes gemaakt om de stikstofneerslag op natuurgebieden terug te dringen. Té harde keuzes, waarmee onze samenleving verdeeld raakt. Natuur wordt door ons kabinet lijnrecht tegenover een landelijk gebied in ontwikkeling geplaatst, tegenover ruimte voor ontwikkeling en economie.
Politiek gezien doet men (met name linkse partijen) dit handig. In Europa zijn 20 jaar geleden afspraken gemaakt hoeveel stikstof elke lidstaat maximaal mag uitstoten en dat er voor natuurgebieden extra maatregelen genomen moeten worden. Een meerderheid van de Europese lidstaten hoeft weinig moeite te doen om binnen dit maximum te blijven, dus stemde hiermee in. Vervolgens is de Nederlandse overheid eraan gebonden. Nu herhaalt zich deze situatie in Nederland: de provincies zijn verdeeld hoe het moet, maar omdat er ook nu weer provincies zijn waar het haalbaar is, zijn de meeste voor en is er waarschijnlijk een meerderheid die de regering steunt.
We zagen dit al aankomen. Gelukkig hebben we als CDA Gemert-Bakel korte lijnen naar Den Haag en Den Bosch, die we hebben benut om onze zorgen al meermaals onder de aandacht te brengen. Afgelopen week hebben we daarbovenop nog een statement naar buiten gebracht samen met andere CDA-afdelingen rond De Peel, om duidelijk te maken dat de beoogde maatregelen veel te ver gaan. De maatregelen – onder meer rond De Peel – hebben veel impact voor onze boeren, waardoor het bijna onmogelijk wordt om in deze regio nog een boerenbedrijf te runnen. Dit is niet alleen slecht voor de boeren zelf, maar raakt ons hele buitengebied, ook de natuur. Boeren verzorgen het buitengebied immers al sinds jaar en dag, zodat iedereen er zorgeloos van kan genieten. En waarvoor? Ook al halen we alle vee weg uit De Peel dan nog kunnen we niet voldoen aan de gestelde eisen! Bovendien spreken de vele rapporten elkaar ook nog eens tegen: waar het ene rapport stikstof een natuurramp noemt, ziet de ander het als noodzaak voor een goede groei.
Voor het CDA is de conclusie helder: wij willen en zullen niet meewerken aan het verjagen van agrarische ondernemers en daarmee het ontwrichten van het platteland. Zijn wij dan tegen natuur? Absoluut niet! En dat dingen kunnen verbeteren, zullen wij niet ontkennen. Maar maatregelen moeten realistisch en uitvoerbaar zijn, er moet perspectief geboden worden. Verbetering door ontwikkeling mogelijk te maken. Ook vinden we dat de pijn verdeeld moet worden over alle sectoren. N.B. de landbouw heeft tot nu toe procentueel de meeste reductie gerealiseerd.
Ik begrijp de boze ondernemers die mij aanspreken op de ontstane situatie dan ook goed. Eerlijk gezegd, soms weet ik het ook niet meer en lijkt het alsof we in het huidige politieke landschap een roepende in de woestijn zijn. Het gezond boerenverstand lijkt men verloren te zijn. De provincies zijn nu aan zet. We proberen daar maximaal invloed op uit te oefenen. Hopelijk komen we met goed overleg tot een oplossing, maar dan moet die intentie wel van alle kanten komen.
Namens,
CDA Gemert-Bakel,
Wim Meulenmeesters