De Peel ‘moet af van het kerktorendenken’, omwille van het gezamenlijk economisch belang
Hoe de Peel, de kraamkamer van Brainport, er over vier jaar uitziet? Tonny Meulensteen moet toch even nadenken over een antwoord op deze vraag, terwijl de Laarbeekse economie-wethouder zojuist toch samen met zijn vijf collega’s uit de Peelgemeenten in een strategieplan de grote lijnen heeft geschetst.
Het ligt allemaal niet zo makkelijk, wil hij maar aangeven. ,,Over vier jaar zal duidelijk zijn op welke plek het nieuwe, grote regionale bedrijventerrein komt waar dringend behoefte aan is. Maar daar zal dan nog geen schop voor de grond in zijn gegaan, verwacht ik.”
"Het platteland van de Peel wordt niet voor niets de kraamkamer van Brainport genoemd" - Tonny Meulensteen, Wethouder in Laarbeek
Zorgvuldig formulerend, gaat hij door. ,,Dan zal ook duidelijk zijn hoe de bereikbaarheidsproblemen in deze regio kunnen worden opgelost op de N279, de weg van Veghel via Helmond naar Asten, en de N270, de weg van Helmond via Deurne naar Venray. Zonder dat die maatregelen trouwens al uitgevoerd zijn, denk ik.”
Goed met de handen kunnen werken
Het complete plaatje behelst nog meer. ,,Over vier jaar moet ook de aansluiting van het onderwijs op de arbeidsmarkt in deze regio verbeterd zijn. Zodat er meer mensen die goed met hun handen kunnen werken van school komen. De vraag naar deze arbeidskrachten blijft immers onverminderd hoog. Het bedrijfsleven staat er om te springen.”
Ook zal in 2026 de bedrijvigheid op het platteland flink zijn toegenomen. Meulensteen: ,,Overal in de Peel komen landbouwstallen leeg omdat boeren stoppen met hun bedrijf. Dat was de afgelopen jaren al zo. Het aantal stoppers zal de komende jaren alleen nog maar toenemen. Dat biedt ruimte voor kleine bedrijven die zich kunnen vestigen in lege stallen: startups die kunnen uitgroeien tot midden- en kleinbedrijf. Het platteland van de Peel wordt niet voor niets de kraamkamer van Brainport genoemd.”
Lange adem
Het mag duidelijk zijn, economische plannenmakerij is een kwestie van de lange adem. Het is ook allesomvattend, want het gaat over wonen, werken, bereikbaarheid, scholing, leefbaarheid in de stad en het platteland en over duurzaamheid. En, niet in de laatste plaats, is goede samenwerking tussen lokale overheden noodzakelijk.
Voor de wethouders staat voorop dat economische afspraken vooral samenhang moeten vertonen met alles wat er op gemeentelijk niveau wordt beslist en geregeld. ,,Alles heeft met alles te maken,” doceert de CDA-wethouder die - zoals zich nu laat aanzien - niet zal terugkeren omdat zijn partij waarschijnlijk geen deel zal uitmaken van de nieuwe coalitie.
"De regionale politiek heeft zichzelf de afgelopen jaren op dit terrein meerdere malen in eigen voeten geschoten."
,,Zonder goede bereikbaarheid heb je niets aan bedrijventerreinen", vervolgt Meulensteen. ,,Zonder nieuwe woningen voor alle arbeidskrachten die nodig zijn heb je niets aan nieuwe bedrijven. Zonder scholen geen goed opgeleid personeel. Zonder voorzieningen als scholen en winkels in dorpen en stadswijken is het treurig gesteld met de leefbaarheid."
Historisch besef
Wil je de economische ontwikkelingen in de Peel op gang houden, dan zal er dus op al die vlakken het nodige moeten gebeuren, wil Meulensteen maar zeggen. Al gebieden de eerlijkheid èn enig historisch besef wel te stellen dat de regionale politiek zichzelf de afgelopen jaren op dit terrein meerdere malen in eigen voeten heeft geschoten.
Zo ging in 2014 plots het al zeer vergevorderde plan de prullenbak in om de verkeersproblemen in Zuidoost-Brabant op te lossen door de zogenoemde verkeersruit rond Eindhoven te voltooien. Dat gebeurde in nagenoeg dezelfde periode ook plotseling met eveneens vergevorderde plannen om het Bedrijventerrein Zuidoost-Brabant bij Helmond fors uit te breiden richting A67.
Naweeën
,,Dat waren politieke beslissingen waar we inderdaad nu nog volop de naweeën van ondervinden. Alleen kun je daar wel om blijven treuren, daar hebben de mensen niets aan", is de even nuchtere als realistische reactie van Meulensteen. ,,We moeten vooruit, op zoek naar oplossingen voor die problemen. Daar wordt nu ook hard aan gewerkt. Alleen heb je die niet zo maar op tafel liggen, daar is tijd voor nodig. Veel tijd. En geduld.”
De boodschap van de zes economiewethouders daarbij is wel dat de Peelgemeenten af moeten van wat ze het ‘kerktorendenken’ noemen: het belang van de eigen gemeenten vooropstellen. ,,Daar hebben we de afgelopen jaren wel eens last van gehad, ja. Maar ik denk dat nu toch wel het besef is doorgedrongen dat we uiteindelijk met z'n zessen hetzelfde gezamenlijk belang hebben.”