Morele dilemma's.. de andere kant van lintjes knippen?

Morele dilemma’s

Symposium in de Blauwe Kei in Veghel – 27 november 2019

Als je voor een moreel dilemma staat, sta je voor een lastige keuze. De dokter die weet dat zijn patiënt een misdaad heeft begaan, maar zijn beroepsgeheim belet hem aangifte te doen. De militair die zijn wapen moet inzetten tijdens een missie om de bevolking te beschermen. De burgemeester die.. De vluchteling die..

Bestuurders staan soms eveneens voor moeilijke keuzes. Dit onderwerp moet ook Meierijstads burgemeester Kees van Rooij hebben aangesproken, waardoor hij het initiatief nam om een symposium te organiseren en hiermee het onderwerp weer eens boven tafel bracht. De bijeenkomst vond onlangs plaats en erop terugkijkend waren de reacties van de aanwezigen, gasten en sprekers, veelzeggend. De reden hiervoor waren de verhalen, waarin sommige sprekers de link legden met het verleden..

In WO II stonden vele burgers en burgemeesters ook voor morele dilemma’s, zoals: gaan we namen noemen of niet? Ze wisten dat, als ze dat zouden doen, ze daarmee veelal ‘eigen mensen’ de dood injoegen. In talrijke gevallen werden er geen namen gegeven.. velen moesten dit zwijgen met de dood bekopen.

Burgemeester Petra Dassen, huidig burgemeester van Kerkrade en spreker op dit symposium, raakte opnieuw geëmotioneerd om wat er zich in haar periode als burgemeester voordeed. Het voorval dwong haar tot het nemen van besluiten. Nam ze de goede? En was het moment van beslissen de goede? Het bleef haar maar achtervolgen. En in die situatie komt elke burgemeester, ook die van Meierijstad, op enig moment terecht. Realiseren we ons dat eigenlijk wel? Dat het ambt ook een andere kant van het ‘lintjes doorknippen’ heeft? 

Ook Yasser al Hamzeh sprak het publiek toe. De man uit Syrië wilde, veiligheidshalve, bij voorkeur legaal het land verlaten, maar kon niet aan een reisdocument komen. Hij moest vluchten; wat moet je anders als collega-huisartsen worden opgepakt en vermoord? Hij vluchtte, zonder gezin, en met alle risico’s van dien en werd daarmee ‘een vluchteling’. Inmiddels heeft hij zijn gezin weer bij zich, in Nederland, en probeert hij al 5 jaar om in ons land als huisarts aan de slag te mogen. Zijn oproep om een versnelde procedure was deel van zijn verhaal; vluchtelingen willen aan het werk en hun steentje aan de maatschappij bijdragen.

Het symposium kreeg een prachtige omlijsting met zang en dans, uitgevoerd door jongeren. Het was een middag om van te genieten, maar in de eerste plaats om over na te denken.. en te praten?

CDA fractie Meierijstad