Wil van der Kruijs over de CDA-avond over 'Drugs'.
Over drugs en witte busjes.
“Als u in uw buurt met enige regelmaat en op afwijkende tijden een wit busje ziet, dat achteruit een garage inrijdt met koplampen, die omhoog gericht zijn: dan is er alle reden om de politie te bellen”. Dat was de tip van Freek Pecht, coördinator drugs bij de politie Zeeland West Brabant. “Natuurlijk vervoeren niet alle witte busjes, die achteruit de garage inrijden, drugs of materialen waarmee drugs gemaakt kunnen worden. Maar als uw onderbuik zegt, dat hier wellicht iets aan de hand is, dan is onze ervaring dat dat onderbuikgevoel meestal wel klopt. Regelmatig zien we geblindeerde ramen bij de labs, de kieren en gaten afgevuld met purschuim, en zo nu en dan een chemische lucht rondom zo’n pand. Meldingen kunnen altijd veilig via Meld Misdaad Anoniem. Freek Pecht deelde zijn ervaringen in vooral Goirle en Tilburg met zo’n 70 zeer geïnteresseerde toehoorders, die gehoor hadden gegeven aan de uitnodiging van de CDA-afdelingen Tilburg, Goirle en Oisterwijk voor een avond over drugs en de gevolgen voor individuele mensen en de hele samenleving. En hij gaf nuttige tips. En Pecht kan het weten, want het opsporen van drugslabs in Brabant is zijn dagelijkse werk. Ook in Goirle en Tilburg heeft de politie er diverse ontmanteld. “De kennisoverdracht over drugsproductie gaat in Brabant vaak al van generatie op generatie. Zelfs bij drugslabs elders in het land, zijn nagenoeg steeds Brabanders betrokken”.
“Ben je nou ouderwets als je drugsgebruik niet normaal vindt” vroeg de voorzitter van de avond zich af. Nee, antwoordde Noortje van Riel, deskundige van verslavings-organisatie Novadic-Kentron. “We maken ons juist zorgen, dat we het normaal zijn gaan vinden. We moeten ons juist inzetten om te voorkomen dat iemand verslaafd wordt. Dat kan niet alleen door je te richten op degene, die dreigt verslaafd te worden, maar vooral ook op zijn of haar relevante omgeving. En we weten ook, dat kinderen van verslaafden, verslavingsgevoeligheid in hun DNA hebben zitten”. “Is iemand met een verslaving de rest van zijn leven verslaafd?”, wilde iemand weten. Nee, dat is - volgens de spreker- gelukkig niet zo, maar omdat verslaving een hersenziekte is, blijft hij of zij altijd wel verslavingsgevoelig.
“In mijn klas gebruikt bijna iedereen” meldt menig puber aan zijn ouders, die zich zorgen maken over hun kroost. “Maar - aldus van Riel - jongeren overschatten het gebruik van leeftijdsgenoten zwaar. Ze zitten in bubbels van mensen die gebruiken en leiden daaruit af, dat “iedereen’ gebruikt. Ze denken dan dat ‘gebruiken’ de norm is. Maar het positieve bericht is: dat is niet zo. De grote meerderheid van de jongeren gebruikt niet”.
De avond werd afgesloten door ‘Moedige moeder’ Anja Douwes, die een zoon heeft met een verslavingsprobleem. In een open, eerlijk en zeer persoonlijk betoog schetste zij de problemen, waar naasten van een dierbare met een verslavingsprobleem mee te maken krijgen. De “moedige Moeders’ ondersteunen elkaar om met dit persoonlijk drama goed om te gaan en zelf overeind te blijven.
Het was een geslaagde avond.