Kerstboodschap voor CDA Veldhoven

door Luc Claus, op bezoek bij de kersborrel van het CDA

Ik wil jullie persoonlijk en voor de uwen in het bijzonder en voor het CDA in het algemeen mijn kerst- verlangen delen. Met zijn allen voelen en weten we dat er grote veranderingen in de maatschappij, in de wereld en misschien ook dichtbij onszelf op komst zijn. Het oude is aan het kraken en het nieuwe kerstlicht schijnt al door de barsten. En dat stemt me zeer hoopvol. Niet alleen uiterlijke veranderingen. Ook niet alleen veranderingen van politieke en economische structuren maar een revolutie van hoofd en hart in de hele morele atmosfeer van de samenleving.

We leven in een zeer onzekere en gevaarlijke tijd. Een nucleaire oorlog is niet meer helemaal ondenkbaar. Er komt veel op ons af, terwijl we daar helemaal niet voor toegerust zijn. Er heerst een oorlogssituatie, klimaat crisis met waarschijnlijk rampzalige, ontwrichtende gevolgen. We zitten in allerlei versnellingen door de krachten van de hyperkapitalistische markt en de technologie die dag in dag uit op al onze vermogens en op onze aandacht inbeuken. Politiek gezien moeten we gevaarlijke antidemocratische invloeden weerstaan, zowel internationaal, nationaal en misschien in Veldhoven ook.

Om dat alles koester ik een diep verlangen in deze kersttijd. 

Ik verlang dat we meer barmhartigheid mogen beogen in plaats van oorlog en geweld in een wereld die hunkert naar barmhartigheid. Staat er niet geschreven ‘Wees barmhartig zoals u hemelse vader barmhartig is”. 

Ik verlang dat we opnieuw de waarden ontdekken die als fundamenten voor de toekomstige samenleving zouden kunnen dienen zoals meer gemeenschap en samenhorigheid, meer georganiseerde solidariteit en niet geïnstitutionaliseerde. Samenhorigheid als een voedingsbodem van een sterke cultuurgemeenschap in het algemeen en een CDA- gemeenschap in het bijzonder, waar we de menselijke leugenachtigheid op groot en klein niveau mogen ontstijgen. Het hooghouden van de Christelijke utopie die de hele mensheid en planeet omvat. De utopie van het rijk Gods, een utopisch maar noodzakelijk perspectief van licht, leven en liefde. Dit zijn de drie fundamentele waarden van waaruit we leven en werken gemaakt als we zijn naar Gods beeld en gelijkenis.

Ik verlang ernaar dat elke mens als kwetsbaar wezen een inbedding mag vinden in iets groters, in een gemeenschap klein en groot waarin je je gedragen voelt en waar ik niet het maakbare en zelfredzame individu ben zoals de neo liberale cultuur ons in wil doen geloven en alles wordt omgezet in vormen van kapitaal.

Het is het verlangen naar thuis, waar kerst gebeurt en ervaren wordt met gezin, familie en vrienden en waar we ons veilig voelen.

Een verlangen naar betovering van de wereld maar ook je grijze alle daagse leven betovert zodat ie midden je alledaagse activiteiten iets in jezelf voelt dat deze wereld en jezelf overstijgt. Dit noem ik een Godservaring.

Het is het verlangen naar licht en vrede, naar daden van liefde en naar menswaardig leven voor iedereen.

Dat verlangen kan steeds weer geboren worden, ook vandaag. Het kijkt ons aan, kwetsbaar en krachtig, door de ogen van een kind, vandaag maar ook dat kind van lang geleden Jezus genaamd geboren in Bethlehem. God met en in ons, de enige redder van de wereld en onszelf. Ik ben ervan overtuigd dat er een nieuwe generatie zal zijn en komen die op haar beurt vruchtbaar zal proberen te leven waar een en ander een nieuwe herbestemming zal krijgen of heropend ten minste als het verdient bewaard te blijven. Een generatie die ons de weg zal wijzen naar een nieuwe morgen. Die het centrum gaan versterken en niet de extremen. 

Versterk de oplossing en niet het probleem.

Het is zorgen voor dialoog in diversiteit.

Zorgen voor samenwerking door -heen verschil.

Zelf blijven gaan voor vereniging van mensen en volkeren, culturen en religies.

Laten we ons verheugen en aansluiten bij de nieuwe generatie. Een nieuwe generatie en tijd met ons samen onderweg zoals de dichter Ivo de Wijs het heeft uitgedrukt.

ONDERWEG

Een man en vrouw gaan langs de wegen

De lucht is koud, de wind zit tegen

Geen Dickens-sfeer, geen welbehagen

En af en toe hoor je haar vragen

Met zachte stem

Is het nog ver naar Bethlehem?

Ja, het is nog ver naar Bethlehem.

Opnieuw een jaar van vluchtelingen

Die schamel langs de wegen gingen

Opnieuw een jaar van oorlogsrampen

Van hongersnoden en van kampen en Requiem

Is het nog ver naar Bethlehem?

Ja het is nog ver naar Bethlehem.

Van de verloren Hof van Eden

Naar de onmogelijke vrede

Zo trekt de mens over de wegen

En soms komt hij die ezel tegen met haar en hem

Is het nog ver naar Bethlehem?

Ja, ja, het is nog ver naar Bethlehem.

De weg, ver of kort. Er is maar een weg naar vrede en gerechtigheid,

De weg van broederlijkheid en solidariteit.

ZALIG KERSTMIS……ZALIG KERSTFEEST