Reactie CDA op Coalitieakkoord

Begin juni werd het nieuwe Coalitieakkoord van D66, PvdA en GroenLinks voor Amsterdam vastgesteld in de gemeenteraad. Hieronder de bijdrage van Diederik Boomsma. Het CDA stemde niet voor het akkoord, omdat wij bezwaren hebben tegen een aantal keuzes. Wel werd een amendement aangenomen van het CDA die de partijen en het college opdraagt om een Actieplan Gezinsvriendelijke stad op te stellen. Het is cruciaal dat Amsterdam bereikbaar, toegankelijk en aantrekkelijk blijft voor (jonge) gezinnen, en te voorkomen dat die de stad verlaten. 

Vaststellen van het Coalitieakkoord Amsterdams Akkoord (2022-2026)

Voorzitter,

Een nieuwe lente, een nieuw akkoord. Maar geen nieuw geluid. Wel, een volgens de heer Van Dantzig kneiterprogressief pakket aan ambities. Maar als ik dit akkoord visualiseer, is wat bij mij binnen komt toch een man met een morsig rood pak aan met een lichtgroen hoedje op, en ergens, nog net zichtbaar, een D66-button.

Vier jaar geleden werden wij getrakteerd op verzen van de communistische dichter Herman Gorter.  U begrijpt mijn teleurstelling dat dergelijke poëtische begeleiding door de heer Groot Wassink dit keer ontbreekt – maar wel weer mooi dat de coalitie als nieuw symbool koos voor het Koggeschip,symbool van de vrije handel in die heerlijke tijd die we nu de Middeleeuwen noemen, toen onze stad is ontstaan. Maar dat is mooi omdat het benadrukt wat Amsterdam is: geen neutraal stukje real-estate, maar een historisch gegroeide, open cultuurgemeenschap. En dit akkoord begint met een prachtige oproep én uitnodiging tot solidariteit en gemeenschapszin. En dat is mooi want dat is inderdaad waar je het als stad van moet hebben. En daarnaast bevat het ook een groot aantal loffelijke ambities en voorstellen die wij van harte kunnen steunen.

Een ambitieuze onderwijsparagraaf – met een leesoffensief - buitengewoon belangrijk gezien de inderdaad schrikbarende ontlezing – maar ook huiswerkbegeleiding, parkeervergunningen voor leraren waar het CDA de afgelopen jaren voor heeft gevochten, het beter laten aansluiten van het onderwijsaanbod op de vraag, de OBA-next naar Zuidoost – goed dat dit inzicht eindelijk is gekomen. Maar ook op andere terreinen goede voorstellen: een actieplan eenzaamheid, aanpakken tekorten zorgpersoneel, koesteren monumentale gebouwen, versterken sociale functie sportverenigingen, gerichter aanpakken jeugdoverlast en criminaliteit, uitbreiding natuurinclusief bouwen, uitbreiden bezoekregeling parkeren, en het idee van buurtparkeren, waar het CDA ook al zoveel jaar voor pleit, betere uitvoering Wet Open Overheid en inzet op democratisering. Complimenten daarvoor.

Nu zijn het wel nog voornamelijk brave maar vage ambities en ideeën. Dat is ook niet onbegrijpelijk. Maar het is wel van groot belang dat zowel de raad als de Amsterdammers kunnen volgen wat wordt gedaan om deze ambities te verwezenlijken. Het Akkoord kondigt aan dat inzichtelijk te maken met indicatoren in de Begrotingsproducten. Maar de Rekenkamer gaf al aan dat dit onvoldoende is—en ik dien dan ook een motie in die oproept tot het maken van Uitvoeringsagenda: met concrete plannen over hoe de ambities zullen worden gerealiseerd, en met welke termijn.

Maar dan bevat het akkoord ook een aantal schrijnende blinde vlekken.

Ten eerste: te weinig ambitie en middelen om de stad veiliger te maken. We hebben meer nodig om deze stad te bevrijden uit de klauwen van de drugsmaffia’s die het leven van onze jongeren verwoesten, en de rechtsstaat ondermijnen. Concrete vraag aan de burgemeester: kan zij voor de aankomende begrotingsbehandeling inzichtelijk maken hoe de investeringen die het college nu wil doen op veiligheid zich verhouden tot wat de burgemeester aanvankelijk had gevraagd? Dus: wat gaat er nu niet gebeuren wat wel zou moeten?

Ten tweede te weinig oog voor die belangrijkste uitdaging: hoe houden we de middenklasse in de stad. Wat je dan niet moet doen, midden in een wooncrisis, is de lasten verzwaren. Je kunt zeggen: de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten – maar niet iedereen die een huis bezit, of die een auto nodig heeft, heeft zogenaamd “sterke schouders” in de zin van veel geld. Mensen met een gewoon inkomen wordt het gewoon nog moeilijker om een huis te betalen. En die middenklasse komt nog verder onder druk door ook steeds meer die mensen die een auto nodig hebben te plukken. Waar is de solidariteit met deze groepen? Zeker met deze inflatie en stijgende energiekosten.

Dan voorzitter: het is volkomen onbegrijpelijk – en volkomen onzinnig - dat men niet de kans heeft gegrepen om een duurzame oplossing te vinden voor de erfpachtellende. Die niet alleen zoveel Amsterdammers in de problemen stort, maar waarvan de uitvoering de gemeente ook tientallen miljoenen kost. Dan staat er: we komen met een spijtoptantenregeling. Ja, hallo. Een regeling, waar deze partijen zich jarenlang met alle macht tegen hebben verzet toen het CDA dat met de hele oppositie bepleitte, maar die uiteindelijk door de ACM die dat op ons verzoek had onderzocht is afgedwongen. Die tien procent overstapkorting voor na die regeling valt natuurlijk in het niet bij de gigantische hefboom die dan optreedt. Je had die voorwaarden dus gewoon moeten bevriezen. Nu is de Gordiaanse knoop niet doorgehakt. Het CDA zal dus de haar inspanningen om te komen tot een beter en eerlijker systeem voortzetten en hoop dat de onderhandelende partijen open staan voor verdere verbetering. Ik zal de nieuwe wethouder erfpacht vragen om ons z.s.m te informeren over zijn verdere plannen om daar over in debat te kunnen. Geen tijd te verliezen hier.

Voorzitter, er staat natuurlijk zoveel in zo’n akkoord en de verleiding is groot om nog heel veel andere dingen te zeggen. Maar ik zal me beperken nog tot een aantal moties en amendementen. Ten eerste, voor een gezinsvriendelijke stad. Om een goede passage daartoe op te nemen in het akkoord. Er zitten al best aanknopingspunten in daarvoor maar het verdient wat ons betreft extra aandacht en prioriteit: Amsterdam moet gezinsvriendelijke stad zijn voor gezinnen.

Dan voorzitter. We zagen dat het akkoord het tot een geheel Rookvrij Amsterdam tot belangrijke ambitie heeft verklaard. Maar ten aanzien van cannabis en xtc wordt opgeroepen tot gereguleerd aanbod. Wat legaal is, moet worden uitgebannen; wat illegaal is moet worden gefaciliteerd – de vreemde kneiter-progressieve logica. Maar het kan toch niet anders dan dat wie een Rookvrij Amsterdam bepleit, ook een Drugsvrij Amsterdam nastreeft. Vandaar een Amendement.

Dan voorzitter, ten aanzien van de Wallen en het erotisch centrum: daar komen we natuurlijk nog over te spreken. Maar de passage in het akkoord is nu wat vaag: “We verminderen het aantal ramen op de Wallen door een deel te verplaatsen”. Voor het CDA geldt: prostitutie is legaal en moet dan zo veilig mogelijk, maar zonder het te faciliteren of stimuleren. Daarom een motie die oproept om het totale aantal ramen niet te laten toenemen.

Tot slot over idee om voor Corona uitgebreide terrassen voort te zetten. Dat vinden wij problematisch: ik heb zelf tegen veel bewoners van de stad die kritisch waren gezegd: wij zijn hiervoor – i.v.m. Corona is die ruimte nodig en bedrijven zijn zo zwaar getroffen. Maar het is tijdelijk. Dan vind ik het niet juist om ze vervolgens zo alsnog permanent te maken. Dus een motie om dan ten minste daar wel een zorgvuldig proces aan vooraf te laten gaan.

Voorzitter, ik schiet door schaarse tijd. Ik zie uit naar een goede samenwerking.
Met Amsterdammers, Voor Amsterdam.

Amendement Gezinsvriendelijke stad
Amendement Drugsvrij Amsterdam
Motie Totale aantal ramen/sekswerkplekken niet uitbreiden
Motie Terrassen uitbreiding per geval opnieuw overwegen
Motie Maak een Uitvoeringsagenda