Rogier Havelaar lijstduwer Tweede Kamer
Duoraadslid Rogier Havelaar is in kieskring Amsterdam verkiesbaar voor de Tweede Kamer! Lijst 3, nummer 52. Veel Amsterdammers kennen hem al, maar door dit korte vraaggesprek leren we deze christendemocraat nóg beter kennen.
Gefeliciteerd met uw plek op de kandidatenlijst! Hoe zouden mensen u zoal kennen binnen de partij?
In 2012 ben ik lid geworden van het CDA. Dat was vlak na het beroemde congres over de samenwerking met de PVV. De afgelopen jaren heb ik verschillende dingen gedaan. In het verleden was ik hoofdredacteur van Christendemocraat.nl. Binnen het Wetenschappelijk Instituut denk ik mee over de rol van technologie in onze samenleving. Binnen het partijbureau denk ik mee over hoe bijeenkomsten van het vormgegeven kunnen worden. Ook geef ik regelmatig debat trainingen aan lokale afdelingen.
U staat op plek 52 op de lijst. Dat is een moeilijke plek om in de Kamer te komen. Op welke manier zult u zich de komende tijd profileren of aandacht te genereren?
Haha, ja op plek 52 is dat wel een uitdaging. Maar de rol van een plek op de lijst is niet alleen om ‘in de Kamer te komen’. De mensen die het CDA op de lijst zet, zegt iets over wat de partij belangrijk vindt, waar ze voor staat en hoe ze politiek wil bedrijven. Om die reden ben ik er trots op dat ik in kieskring Amsterdam op plek 52 sta. Ik vind het belangrijk dat we in de samenleving naar elkaar omzien. ‘Het tegenovergestelde van liefde is niet haat, maar het is onverschilligheid,’ hoorde ik ooit. Ik vind dat een buitengewoon goed inzicht. Onverschilligheid is de veroorzaker van eenzaamheid, van milieuvervuiling, van overheden die niet meer omzien naar burgers, van mensen die zich niet meer inzetten voor de samenleving. Ik probeer als politicus daar verschil in te maken, bijvoorbeeld door veel persoonlijk contact met Amsterdammers te zoeken wanneer zij geconfronteerd worden met overheidsbeleid waar zij nadeel van ondervinden. Politiek is niet iets afstandelijks, het is persoonlijk.
Waar is uw interesse voor de politiek ontstaan en wat motiveert u?
Ik weet niet beter dan dat ik interesse heb in politiek. Ik herinner me nog dat ik ergens in de jaren 90, ik was toen een jaar of 10 of 12, ’s avonds laat in mijn bed de radio aan had staan en luisterde naar exitpolls. Ik heb de interesse in de politiek al mijn hele leven gehad.
Op welke thema's maakt u zich sterk in Amsterdam en zou u zich landelijk sterk willen maken?
Ik ben woordvoerder woningbouw, openbare ruimte en groen, dierenwelzijn, reiniging en democratisering dus dat is best een breed palet. De rode draad die ik door deze beleidsterreinen heen wil leggen is als volgt: dat wat de samenleving zelf kán regelen, moet de samenleving ook zelf regelen omdat zij dat per definitie beter kan dan de overheid. Die samenleving is niet ‘de markt’, maar dat zijn jij en ik in onze eigen straat, buurt, wijk, vereniging.
U woont met uw gezin vlak bij de Amsterdamse grachtengordel in een veryupte omgeving. Bent u niet de 'prosecco-drinkende Teslarijder' waar Sybrand Buma het over had?
Met ons gezin, bestaande uit twee papa’s, onze zoon en hond, wonen we in de Jordaan in Amsterdam. Of we daarmee meteen ook behoren tot deze groep moet je maar aan Sybrand vragen, haha! Maar ik zie mezelf niet zo. Buma had het over de 'prosecco-drinkende Teslarijder' in relatie tot duurzaamheid. Dat de rijke bovenlaag duurzaamheid kan betalen en heel veel ‘normale mensen’ niet. De essentie is of je verbonden bent met je omgeving, met je stad en met je land. Dat je, bijvoorbeeld, bij het maken van nieuw beleid nadenkt over hoe dit beleid voor mensen uitpakt. Een voorbeeld voor mij is Abraham Kuyper. Hij maakte zich hard voor de ‘kleine luyden’ – voor de gewone man en vrouw. Dat is waar wat mij betreft het hart van de politiek zou moeten liggen. Bij de samenleving, bij de gewone man en vrouw.