Herfst - van de voorzitter - Bert Sonneveld

Deze week was het herfstvakantie. Hoewel we nog genieten van mooie temperaturen van bijna 20 graden kleuren de blaadjes al geel, bruin, oranje en rood. Herfst is het seizoen van bladverlies, verrotting en verval; vergezeld door de aankomende kou en steeds langdurende duisternis.

Een mooi bruggetje naar het CDA?
‘Logisch. Want met het CDA gaat het ook niet zo goed.’, 
‘Wat moeten we als CDA-leden met deze metafoor?’ of 
‘Na de herfst en winter komt altijd de lente’.

Als rasoptimist ben ik geneigd om voor het derde te kiezen. Maar is dat wel de situatie waar het CDA zich nu in bevindt?
Landelijk staan we in de peilingen op groot verlies; wellicht een halvering ten opzichte van de verkiezingen van vorig jaar. En ook in de gemeenteraad missen we sinds het begin van dit jaar een derde raadslid. Grote zorgen zijn er ook voor de aankomende verkiezingen van Provinciale Staten (en indirect de Eerste Kamer) en de waterschappen.

Het lijkt meer op een structureel probleem dan alleen een tijdelijke dip. Het politieke midden wordt leger en leger. We zien het ook bij PvdA, D66 en zelfs nu bij de VVD. De flanken, extremisten en populisten lijken te winnen. En – eerlijk is eerlijk – ook CDA-politici komen met populistische uitspraken en oneliners in de strijd om media-aandacht. 
Want het is lastig om een genuanceerd verhaal goed en krachtig over de bühne te brengen. 

Vaak zijn we nog met ‘oude politiek’ bezig. Politici die hun zetel belangrijker vinden dan de partij. Bestuurders die onvoldoende transparant zijn, te vaag blijven en niet echt checken of hun boodschap goed is overgekomen.
Zijn we nog wel in contact met elkaar en weten we elkaar te vinden als het er op aankomt?

Toch blijf ik geloven in de christendemocratie.
We vinden subsidiariteit en sterke en zelfstandige maatschappelijke organisaties belangrijk. De overheid dient de zelfstandigheid en eigen verantwoordelijkheid van maatschappelijke samenwerkingen te respecteren en te steunen. En heeft in beginsel slechts een aanvullende en bemiddelende taak. Pas wanneer de maatschappelijke organisaties niet toereikend zijn dient de nationale overheid op te treden; als marktmeester. 
We gaan verantwoord en behoudend om met 'de schepping' en de samenleving. Enerzijds door zelfredzaamheid en eigen verantwoordelijkheid. Én anderzijds met rentmeesterschap en naastenliefde. Het vinden van de balans daartussen verbindt ons als christendemocraten.

En ik zie mooie lichtpunten.
Zoals de inbreng over solidariteit en bestaanszekerheid van van Pieter Heerma, fractievoorzitter in de Tweede Kamer. Hij deed dit tijdens de algemene politieke beschouwingen in september jl. en is na te lezen via https://www.cda.nl/apb2022 . Mooi om te zien is het toenemende verzet van CDA-ers tegen de groeiende individualisering in de samenleving.

Dichter bij huis heeft de fractie in Gooise Meren goed zijn draai gevonden. De keuze voor kritisch en verbindend past goed bij ons en valt in het gemeentehuis op. Hieronder leest u meer details van Bas, Marion en Arie.

Onze christendemocratische idealen en de lichtpunten die er zijn, geven hoop en is mooi.
Mij spreekt die kant van de herfst het meeste aan: met de mooie kleuren, prachtige paddenstoelen en de gezelligheid binnen.
Daar kan ik veel van genieten.