Een overweging voor Kerstmis, Louis Patist
Met het Kerstfeest vieren we de geboorte van Jezus Christus. De Messias door God gezonden om de wereld te redden en de mensen in vrede te laten leven.
Een feest van bezinning. Een moment waarop wij onze sterke behoefte aan een wereld van vrede kenbaar maken. Het moment waarop wij in ons gebed aandacht moeten vragen voor de situatie van de Christenen in Syrië en het Midden-Oosten.
Dat ook zij de dag mogen beleven dat ze in vrede kunnen leven.
Vervolging van Christenen in Syrië en Irak.
Het Syrisch Christendom bestaat uit meerdere christelijke tradities van het oosters christendom. De verschillende Syrische kerken beschouwen de stichting van een christelijke gemeente in Antiochië door de apostel Petrus als het moment waarop de oorspronkelijke Syrische Kerk ontstond. Zij dateren dit in het jaar 37 na Chr.
Naar schatting maakten in 1920 Christenen nog 30% van de Syrische bevolking uit. Dat percentage is sindsdien sterk gekrompen als gevolg van migratie en sinds het uitbreken van de burgeroorlog, als gevolg van vervolging. Christenen vormen vandaag de dag nog geen 10% van de bevolking.
Sinds de pro-democratie protesten in maart 2011 woedt er in Syrië een bloedige sectarische burgeroorlog tussen de Sunnie Moslims (70% van de bevolking) en de Alawite secte (17% van de bevolking) waartoe president Bashar al-Assad behoort. De Alawites zijn een afsplitsing van de Shi’itische Islam.
Christenen zijn extra kwetsbaar in dit conflict. Zij wonen in regio’s van groot strategisch belang. Extremisten van zowel IS als het Jabhat al-Nusra Front beschouwen Christenen als aanhangers van het Assad regime. De Greeks Orthodoxse Patriarch Gregorius III Laham maakte vorig jaar al melding van het feit dat Christenen massaal worden verdreven, ontvoerd, mishandeld en vermoord.
De toenemende invloed van de Islamitische Staat (IS, voorheen ISIS) vormt een zware bedreiging voor de kerk. Deze radicale islamitische groep riep in 2014 een Islamitisch Kalifaat uit in grote delen van Syrië en Irak. In deze regio’s is een strenge vorm van islamitische wetgeving ingevoerd die geen andere vorm van religie tolereert. Christenen worden gedwongen tot de Islam te bekeren, “jizya” te betalen (kerkbelasting) of worden ter dood veroordeeld.
Christelijke symbolen zijn verboden. Kerken en kloosters worden vernietigd zoals in Sadad, Raqqa en Tel Abyat en mogen niet weer opgebouwd worden.
De Bisschoppen Yohanna Ibrahim en Boulos Yaziji en de Italiaanse Jesuit priester Paolo Dall’Oglio, die zich hebben ingezet als bemiddelaar, zijn medio dit jaar ontvoerd op weg naar gebieden in handen van rebellen. Sindsdien is niets meer van hen vernomen.
Het voornamelijk christelijke stadsdeel al-Qassaa van Damascus wordt specifiek iedere zondag door rebellen met mortiergranaten bestookt.
Christenen in Syrië zijn niet de enigen.
Open Doors International, een organisatie die wereldwijd vervolgde Christenen steunt, telde afgelopen jaar wereldwijd een bewezen aantal van 2.123 christelijke martelaren.
Verreweg de meeste christenen die zijn gedood vanwege hun geloof, stierven in Syrië (57%).
De top-tien van landen waar Christenen vervolgd worden, zijn in volgorde van de mate waarin dit gebeurt; Noord-Korea, Somalië, Irak, Syrië, Afganistan, Soedan, Iran, Pakistan, Eritrea en Nigeria.
Niet eerder waren er zoveel Christenen in het Midden-Oosten op de vlucht als in 2014. Door de burgeroorlog verlieten in Syrië 200.000 Christenen noodgedwongen huis en haard. Veel achterblijvers zijn vluchteling in eigen land. Na de inval van IS in Irak vluchtte vrijwel de hele christelijke gemeenschap uit Mosul en de omliggende Vlakte van Nineve. Ook veel christenen uit het relatief veilige Erbil verlieten het land.
De relatieve vrijheid die Christenen eeuwenlang in Irak en Syrië genoten, is grotendeels verdwenen. De invloed van IS beperkt zich niet tot de gebieden die zij controleren. IS is nadrukkelijk aanwezig op sociale media. In sommige gevallen zien jonge Moslims IS-strijders als voorbeeld. Ook stellen sommige Moslims zich meer radicaal op tegenover Christenen, om te voorkomen dat zij door IS als afvallig worden bestempeld.
De situatie in buurlanden Iran en Turkije staat ook onder druk. In Turkije leidt de verslechterende situatie ertoe dat het land na een aantal jaren terugkeert op de Ranglijst Christenvervolging. De bedreigingen en sociale controle in de privésfeer neemt toe. Maar de overheid is de belangrijkste veroorzaker van druk door publiekelijk negatieve opmerkingen over Christenen te maken. Ook worden slechts twee kerkgenootschappen erkend.
In Iran worden aanhoudingen en ondervragingen van Christenen steeds gewelddadiger, en leggen rechters vaker een gevangenisstraf op.
Bid voor Syrië.
Op de website van de Stichting Open Doors staat dit toepasselijke gebedspunt;
· Bid voor Syrië
· Bid voor vrede voor dit uiteengevallen land.
· Bid voor kerkleiders en Christenen die zich gedwongen zien zich te houden aan de strikte islamitische leefregels die gelden in de regio’s die zijn uitgeroepen tot Islamitisch Kalifaat.
· Bid dat de sterke eenheid onder de Christenen een heilzame uitwerking mag hebben op radicale Moslims, zodat hun harten openstaan voor vrede.
Een bijdrage van Louis Patist
CDA Fractiemedewerker